Ο ανίκητος (ταινία, 1956)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Ανίκητος
অপরাজিত
Aparajito
Σύγχρονο εξώφυλλο DVD της ταινίας
ΣκηνοθεσίαΣατιατζίτ Ράι
ΣενάριοΣατιατζίτ Ράι
ΠρωταγωνιστέςΚάνου Μπανερτζί
Καρούνα Μπανερτζί
Πινάκε Σεν Γκούπτα
Σμαράν Γκοσάλ
Ραμάνι Σεν Γκούπτα
Τσαραπρακάς Γκος
Σουμπόντ Γκάνγουλι
ΜουσικήΡαβί Σανκάρ
ΦωτογραφίαΣουμπράτα Μίτρα
ΜοντάζΝτουλάλ Ντούτα
Εταιρεία παραγωγήςEpic Films
ΔιανομήMerchant Ivory Productions / Sony Pictures Classics
Πρώτη προβολή11 Οκτωβρίου 1956
Διάρκεια113 λεπτά
ΠροέλευσηΙνδία
ΓλώσσαΒεγγαλική γλώσσα

Ο Ανίκητος (Βεγγαλικά: অপরাজিত, αγγλική μεταγραφή: Aparajito / ελληνική: Απαραζίτο)[1][2] είναι δραματική ταινία του 1956 του σκηνοθέτη Σατιατζίτ Ράι, και η δεύτερη ταινία της τριλογίας του Απού μετά την ταινία Το τραγούδι του δρόμου. Η πλοκή βασίζεται στο ίδιο βιβλίο για το Τραγούδι του δρόμου καθώς και το επόμενο βιβλίο της σειράς με τίτλο Ανίκητος.[3] Ξεκινά από το τέλος της προηγούμενη ταινίας, με την οικογένεια του Απού πλέον να μετακομίζει στο Βαρανάσι, και καταγράφει τη ζωή του από την παιδική ηλικία ως την ενηλικίωση του και την εγγραφή του στο κολλέγιο, έως και τον θάνατο της μητέρας του όταν πλέον απομένει μόνος.

Παραγωγή και υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όταν ο Ράι ξεκίνησε τα γυρίσματα του Τραγουδιού δεν σκόπευε να γυρίσει και άλλη ταινία με βάση την ιστορία αυτή, ωστόσο η μεγάλη κριτική και εμπορική επιτυχία της ταινίας τον έκανε να αναθεωρήσει.[4] Σε αντίθεση με την προηγούμενη του ταινία όπου παρέμεινε πιστός στις λεπτομέρειες του βιβλίου όπου βασίζονταν η ταινία, ο Ράι έκανε σημαντικές καλλιτεχνικές διαφοροποιήσεις στον Ανίκητο παρουσιάζοντας τη σχέση του Απού και της μητέρας του με πολύ διαφορετικό τρόπο. Το αποτέλεσμα ήταν η ταινία να μην έχει πολύ καλή υποδοχή στην Ινδία καθώς το κοινό βρήκε ανάρμοστη την διαμάχη που εισήγαγε ο Ράι μεταξύ της μητέρας και του γιού, σε αντίθεση με την καθιερωμένη αγάπη και αφοσίωση μεταξύ γονέων και παιδιών κατά την παράδοση.[5]

Ωστόσο η υποδοχή της ταινίας εκτός της Ινδίας ήταν εξαιρετικά θετική, και κέρδισε 11 διεθνή βραβεία, στα οποία συμπεριλαμβάνονταν και ο Χρυσός Λέοντας και το βραβείο κριτικών στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, και ήταν η πρώτη ταινία η οποία έλαβε και τα 2 βραβεία.[6] Θεωρείται μια από τις κορυφαίες Ινδικές δραματικές ταινίες,[7][8] και η διεθνής επιτυχία της ώθησε τον Ράι ώστε να δημιουργήσει κατόπιν και μια 3η ταινία με τίτλο Ο κόσμος του Απού, με την τελική τριλογία να είναι μια από τις καλλιτεχνικά κορυφαίες τριλογίες όλων των εποχών σύμφωνα με τον κριτικό κινηματογράφου Ρότζερ Ίμπερτ.[9]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Cine.gr - Τανίες Aparajito - Ο Ανίκητος - AKA : The Unvanquished». www.cine.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2016. 
  2. «Σατιαζίτ Ρέι - ScreenEye.Net». ScreenEye.Net (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2016. 
  3. Robinson 2003, σελ. 94
  4. Ray 2013, σελ. 63.
  5. Ray 2013, σελ. 42.
  6. Ray, Bijoya 2012, σελίδες 168.
  7. Das Gupta, Ranjan (2010). «I don't rank my films: Mrinal Sen». The Hindu. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2014. 
  8. Crowther, Bosley (April 29, 1959). «The Screen: 'Aparajito'; Indian Movie Continues 'Pather Panchali' Story». The New York Times. http://www.nytimes.com/movie/review?res=9F04E2DC113CE63BBC4151DFB2668382649EDE. Ανακτήθηκε στις 20 September 2014. 
  9. Ebert, Roger (4 Μαρτίου 2001). «THE APU TRILOGY». Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2014. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]