Ο Φυγάς (ταινία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Φυγάς
ΣκηνοθεσίαΆντριου Ντέιβις
ΠαραγωγήWarner Bros.
ΣενάριοΤζεμπ Στιούαρτ
Ντέιβιντ Τουόχι
Βασισμένο σεO Φυγάς
ΠρωταγωνιστέςΧάρισον Φορντ
Τόμι Λι Τζόουνς
Σίλα Γουόρντ
Τζούλιαν Μουρ
Τζο Παντολιάνο
Ανδρέας Κατσούλας
ΜουσικήΤζέιμς Νιούτον Χάουαρντ
ΤραγούδιΤζέιμς Νιούτον Χάουαρντ
ΦωτογραφίαΜάικλ Τσάπμαν
ΜοντάζDon Brochu
Εταιρεία παραγωγήςWarner Bros.[1] και Warner Bros. Pictures
ΔιανομήInterCom και Netflix
Πρώτη προβολήCountry flag 6 Αυγούστου 1993
Country flag 24 Σεπτεμβρίου 1993
Διάρκεια130 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
ΈπεταιU.S. Marshals
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο φυγάς (αγγλικά: The Fugitive) είναι αμερικανικό περιπετειώδες θρίλερ παραγωγής 1993. Είναι βασισμένο στην ομότιτλη τηλεοπτική σειρά που προβλήθηκε στο αμερικανικό κανάλι ABC από το 1963 μέχρι το 1967.[2][3][4] Τη σκηνοθεσία ανέλαβε ο Άντριου Ντέιβις και το σενάριο έγραψαν οι Τζεμπ Στιούαρτ και Ντέιβιντ Τουόχι. Πρωταγωνιστούν οι Χάρισον Φορντ και Τόμι Λι Τζόουνς. Η ιστορία ξεκινάει με τον Ρίτσαρντ Κιμπλ να κατηγορείται αδίκως για τη δολοφονία της συζύγου του. Σύντομα, ο Κιμπλ θα δραπετεύσει από τις αρχές και θα μετατραπεί σε φυγά προσπαθώντας μόνος του να βρει στοιχεία που θα αποδείξουν την αθωότητά του και να φέρει τους πραγματικούς ένοχους στη δικαιοσύνη, ενώ τον καταδιώκει ο ομοσπονδιακός αστυνόμος Σάμιουελ Τζεράρντ και η ομάδα του.

Η ταινία κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους στις 6 Αυγούστου 1993. Απέσπασε εξαιρετικά σχόλια από τους κριτικούς[5][3][4] ενώ έγινε και μεγάλη εισπρακτική επιτυχία αποφέροντας 368,8 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.[6] Έλαβε επτά υποψηφιότητες για Όσκαρ, μεταξύ των οποίων και Καλύτερης Ταινίας, κερδίζοντας εκείνο στην κατηγορία Β' Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του Τόμι Λι Τζόουνς.[7]

Το 1998 ακολούθησε μια συνέχεια με τον τίτλο Στα ίχνη του φυγά (U.S. Marshals), με τον Τζόουνς να επαναλαμβάνει το ρόλο του.[8]

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο γιατρός Ρίτσαρντ Κιμπλ, ένας επιτυχημένος αγγειοχειρούργος στο Σικάγο, επιστρέφει σπίτι ένα βράδυ και βρίσκει τη γυναίκα του, Έλεν, να έχει τραυματιστεί θανάσιμα από έναν άνδρα με ένα χέρι και παρά τις προσπάθειές του να τον πιάσει, αυτός καταφέρνει να το σκάσει. Η έλλειψη στοιχείων μιας διάρρηξης, και όντας ο δικαιούχος της ασφάλειας ζωής της Έλεν και μια παρεξηγημένη κλήση στην αστυνομία οδηγούν τον Κιμπλ να κατηγορείται για έγκλημα πρώτου βαθμού, για το οποίο καταδικάζεται σε θάνατο. Στο δρόμο για τη θανατική ποινή με το λεωφορείο, οι άλλοι κρατούμενοι επιχειρούν να δραπετεύσουν. Τραυματίζουν το φύλακα και σκοτώνουν τον οδηγό, προκαλώντας το λεωφορείο να βγει από το δρόμο του. Ο Κιμπλ, αφού σώζει τη ζωή του φύλακα, δραπετεύει. Ο ομοσπονδιακός αστυνόμος Σάμιουελ Τζεράρντ και η ομάδα του καταφτάνουν στο σημείο, για να εντοπίσουν τους κατάδικους που δραπέτευσαν ενώ αυτοί που τραυματίστηκαν οδηγούνται στο κοντινότερο νοσοκομείο. Ο Κιμπλ τρυπώνει στο ίδιο νοσοκομείο όπου περιποιείται το τραύμα του και αλλάζει την εμφάνισή του. Ενώ φεύγει από το νοσοκομείο, τον αναγνωρίζει ο φύλακας αλλά καταφέρνει να το σκάσει με ένα ασθενοφόρο. Ο Τζεράρντ και η ομάδα του μπλοκάρουν ένα τούνελ για να σταματήσουν τον Κιμπλ, αλλά ο Κιμπλ παρατάει το όχημα και σκαρφαλώνει μέσα στο σύστημα ύδατος, καταφέρνοντας να ξεφύγει για μία ακόμα φορά.

Ο Κιμπλ επιστρέφει στο Σικάγο για να βρει το δολοφόνο και δέχεται κάποια χρήματα από το φίλο και συνεργάτη του, δραΤσαρλς Νίκολς. Παριστάνοντας τον επιστάτη, ο Κιμπλ εισέρχεται στο Νοσοκομείο του Κουκ Κάουντι στο τμήμα των προσθετικών μελών για να βρει τη λίστα με τους ανθρώπους που επιδιόρθωσαν το προσθετικό τους χέρι λίγο χρονικό διάστημα μετά τη δολοφονία της συζύγου του. Ο Τζεράρντ εντοπίζει μετά από ένα νοσοκομειακό επεισόδιο την παραποιημένη ταυτότητα που χρησιμοποιούσε ο Κιμπλ για να εντοπίσει τον μονόχειρα και ξεκινάει μια παρόμοια έρευνα ώστε να προβλέψει την επόμενη κίνηση του Κιμπλ. Ο Κιμπλ πηγαίνει στις φυλακές του Κουκ Κάουντι να συναντήσει έναν μονόχειρα που κατηγορήθηκε για ένοπλη ληστεία αλλά όταν έρχεται στο επισκεπτήριο αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι ο δολοφόνος. Ο Τζεράρντ και η ομάδα πηγαίνουν κι αυτοί στις φυλακές με την ίδια υποψία και ο Τζεράρντ εντοπίζει τον Κιμπλ καθώς φεύγει. Αρχίζει ένα κυνηγητό, στο οποίο ο Τζεράντ πυροβολεί αρκετές φορές τον Κιμπλ αλλά χωρίς αποτέλεσμα καθώς προστατεύεται από αλεξίσφαιρο γυαλί. Ο Τζεράρντ κυνηγάει τον Κιμπλ μέσα στο Σικάγο τη μέρα της παρέλασης του Αγίου Πατρίκιου και ο Κιμπλ μετά βίας δραπετεύει. Μετά, επισκέπτεται το σπίτι του επόμενου στη λίστα, ενός πρώην αστυνομικού με το όνομα Φρέντερικ Σάικς. Ο Κιμπλ βεβαιώνεται ότι αυτός είναι ο δολοφόνος και ανακαλύπτει ότι εργάζεται για μια φαρμακευτική εταιρία, η οποία δουλεύει πάνω σε ένα καινούριο φάρμακο που λέγεται Προβάσικ. Ο Κιμπλ είχε ερευνήσει το φάρμακο και ανακάλυψε ότι προκαλούσε ζημιά στο συκώτι, κάτι που θα εμπόδιζε το φάρμακο να εγκριθεί από τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων. Επίσης ανακαλύπτει ότι ο Νίκολς, ο οποίος διαχειρίζεται την ανάπτυξη του φαρμάκου, κανόνισε τη συγκάλυψη και ζήτησε από τον Σάικς να σκοτώσει τον Κιμπλ. Από το σπίτι του μονόχειρα τηλεφωνεί στον Τζεράρντ και αφήνει ανοικτή τη συσκευή ώστε να πάνε εκεί και αυτοί που τον κυνηγούν. Ο Τζεράρντ ακολουθεί τον Κιμπλ στο σπίτι του Σάικς και συμπεραίνει τα ίδια.

Καθώς ο Κιμπλ βρίσκεται στο εναέριο τρένο ένας συνταξιδιώτης τον αναγνωρίζει από την εφημερίδα που διάβαζε και ειδοποιεί τον αστυνομικό στο διπλανό βαγόνι. Την ίδια ώρα ο Σάικς που τον ακολουθούσε αποκαλύπτεται και ακολουθούν πυροβολισμοί, ένας από τους οποίους τραυματίζει τον αστυνομικό. ο Σάικς πυροβολεί έναν αστυνομικό, Ο Κιμπλ αφοπλίζει τον Σάικς και τον δένει στο τρένο με τις χειροπέδες του αστυνομικού. Παίρνει και τα δυο πιστόλια τα οποία μετά από λίγο ρίχνει σε ένα ταχυδρομικό κουτί. Λίγο αργότερα, ο Κιμπλ διακόπτει την ομιλία του Νίκολς κατηγορώντας τον για ψευδή στοιχεία. Αρχίζουν να μαλώνουν ενώ καταδιώκονται από τον Τζεράρντ και ολόκληρο το αστυνομικό σώμα του Σικάγο, το οποίο πιστεύει ότι ο Κιμπλ δολοφόνησε τον αστυνομικό στο τρένο και έχει οδηγίες να τον πυροβολήσει. Όταν οι Κιμπλ, Νίκολς και Τζεράρντ βρίσκονται στα πλυντήρια του ξενοδοχείου, ο Τζεράρντ λέει ότι γνωρίζει για τη συνωμοσία που οργάνωσε ο Νίκολς. Ακούγοντας αυτό, ο Νίκολς επιχειρεί να πυροβολήσει τον Τζεράρντ αλλά την τελευταία στιγμή τον βαράει στο κεφάλι ο Κιμπλ, σώζοντας τη ζωή του Τζεράρντ. Ο Κιμπλ συλλαμβάνεται, καθώς θεωρείται ακόμα φυγάς, παρά την αθωότητά του. Μόλις μπαίνουν στο αμάξι, ο Τζεράρντ του βγάζει τις χειροπέδες.

Ηθοποιοί και Χαρακτήρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Χάρισον Φορντ στο ρόλο του Δόκτωρ Ρίτσαρντ Κιμπλ
  • Τόμι Λι Τζόουνς στο ρόλο του Ομοσπονδιακού Αστυνόμου Σάμιουελ Τζεράρντ
  • Σίλα Γουόρντ στο ρόλο της Έλεν Κιμπλ
  • Τζούλιαν Μουρ στο ρόλο της Δόκτωρ Αν Ίστμαν
  • Τζο Παντολιάνο στο ρόλο του Ομοσπονδιακού Πράκτορα Κόσμο Ρένφρο
  • Ανδρέας Κατσούλας στο ρόλο του Φρέντερικ Σάικς
  • Γιέρουν Κραμπέ στο ρόλο του Δόκτωρ Τσαρλς Νίκολς
  • Ντάνιελ Ρόμπακ στο ρόλο του Ομοσπονδιακού Πράκτορα Ρόμπερτ Μπιγκς
  • Λ. Σκοτ Κάλντγουελ στο ρόλο του Ομοσπονδιακού Πράκτορα Έριν Πουλ
  • Τομ Γουντ στο ρόλο του Ομοσπονδιακού Πράκοτρα Νόα Νιούμαν
  • Ρον Ντιν στο ρόλο του Ντετέκτιβ Κέλι
  • Τζέιν Λιντς στο ρόλο της Δόκτωρ Κάθι Γουάλαντ

Box office[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με προϋπολογισμό 44.000.000 δολάρια[9], η ταινία Ο φυγάς έκανε πρεμιέρα στην 1η θέση συγκεντρώνοντας 23,7 το πρώτο τριήμερο.[6] Οι συνολικές εισπράξεις στο αμερικανικό box office έφτασαν τα 183,8 εκατομμύρια δολάρια ενώ στον υπόλοιπο κόσμο οι εισπράξεις άγγιξαν τα 185 εκατομμύρια δολάρια.[6] Παγκοσμίως απέφερε 368,8 εκατομμύρια δολάρια.[6] Ήταν η 3η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία τόσο στην Αμερική όσο και παγκοσμίως για το 1993.[6]

Βραβεία & Υποψηφιότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οργάνωση Κατηγορία Υποψήφιος Αποτέλεσμα
Όσκαρ[7] Καλύτερη Ταινία υποψηφιότητα
Β' Ανδρικού Ρόλου Τόμι Λι Τζόουνς νίκη
Φωτογραφία Μάικλ Τσάπμαν υποψηφιότητα
Μουσική Τζέιμς Νιούτον Χάουαρντ υποψηφιότητα
Μοντάζ Ντένις Βίρκλερ, Ντέιβιντ Φίνφερ, Ντιν Γκούντχιλ, Ντον Μπρόχου, Ρίτσαρντ Νορντ & Ντοβ Χόενιγκ υποψηφιότητα
Ήχος Ντόναλντ Ο. Μίτσελ, Μάικλ Χέρμπικ, Φρανκ Α. Μοντάνιο & Σκοτ Ντ. Σμιθ υποψηφιότητα
Μοντάζ Ηχητικών Εφέ Τζον Λεβέκ & Μπρους Στάμπλερ υποψηφιότητα
Χρυσές Σφαίρες[10] Σκηνοθεσία Άντριου Ντέιβις υποψηφιότητα
Α' Ανδρικού Ρόλου - Δράμα Χάρισον Φορντ υποψηφιότητα
Β' Ανδρικού Ρόλου Τόμι Λι Τζόουνς νίκη
BAFTA[11] Β' Ανδρικού Ρόλου Τόμι Λι Τζόουνς υποψηφιότητα
Μοντάζ Ντένις Βίρκλερ, Ντέιβιντ Φίνφερ, Ντιν Γκούντχιλ, Ντον Μπρόχου, Ρίτσαρντ Νορντ & Ντοβ Χόενιγκ υποψηφιότητα
Ήχος Τζον Λεβέκ, Μπρους Σταμπλερ, Μπέκι Σάλιβαν, Ντόναλντ Ο. Μίτσελ, Μάικλ Χέρμπικ, Φρανκ Α. Μοντάνιο & Σκοτ Ντ. Σμιθ νίκη
Ειδικά Εφέ Γουίλιαμ Μέσα & Ρόι Άρμπογκαστ υποψηφιότητα

Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου έχει συμπεριλάβει την ταινία Ο Φυγάς στην 33η θέση στην κατηγορία AFI 100 Χρόνια... 100 Τρόμοι.[12]

Συνέχεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1998 κυκλοφόρησε μια συνέχεια της ταινίας με τον τίτλο Στα ίχνη του φυγά (U.S. Marshals) σε σκηνοθεσία του Στιούαρτ Μπερντ και σε σενάριο των Ρόι Χάγκινς και Τζον Πογκ, με τον Τόμι Λι Τζόουνς να επαναλαμβάνει το ρόλο του ομοσπονδιακού πράκοτρα Σάμιουελ Τζεράρντ και τους Τζο Παντολιάνο, Ντάνιελ Ρόμπακ και Τομ Γουντ να επιστρέφουν επίσης. Στο καστ προστέθηκαν οι Γουέσλεϊ Σνάιπς στο ρόλο του φυγά και ο Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ στο ρόλο του πράκοτρα Τζον Ρόις. Ο Χάρισον Φορντ δεν επιστρέφει στον ρόλο του Ρίτσαρντ Κιμπλ και τα γεγονότα της πρώτης ταινίας δεν αναφέρονται. Η συνέχεια δεν γνώρισε την επιτυχία της πρώτης ταινίας, λαμβάνοντας κυρίως αρνητικές κριτικές[13] ενώ και εισπρακτικά αποδείχθηκε κατώτερη αποφέροντας 102,3 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.[14]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ stopklatka.pl/film/scigany-1993. Ανακτήθηκε στις 12  Ιουλίου 2016.
  2. ↑ «The Fugitive (1963)». tv.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2012. 
  3. ↑ 3,0 3,1 Owen Gleiberman (13 Αυγούστου 1993). «The Fugitive (1994)». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2012. 
  4. ↑ 4,0 4,1 Janet Maslin (6 Αυγούστου 1993). «The Fugitive (1993) Review/Film; Back on the Trail Of a One-Armed Man». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2012. 
  5. ↑ «Ο Φυγάς στο Rotten Tomatoes». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2012. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 «Ο Φυγάς στο Box Office Mojo». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2012. 
  7. ↑ 7,0 7,1 «The 66th Academy Awards (1994) Nominees and Winners». oscars.org. 21 Μαρτίου 1994. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2012. 
  8. ↑ Josh Wolk (5 Μαρτίου 1998). «U.S. Marshals». Entertainment Weekly. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2012. [νεκρός σύνδεσμος]
  9. ↑ «Ο Φυγάς στο The Numbers». The Numbers. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2012. 
  10. ↑ «The 51st Annual Golden Globe Awards (1994)». goldenglobes.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2012. 
  11. ↑ «BAFTA Awards». IMDb. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2012. 
  12. ↑ «AFI's 100 Years...100 Thrills». Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου. afi.com. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2012. 
  13. ↑ «Στα Ίχνη του Φυγά στο Rotten Tomatoes». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2012. 
  14. ↑ «Στα Ίχνη του Φυγά στο Box Office Mojo». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2012. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ο_Φυγάς_(ταινία)&oldid=10377084"