Ούλριχ φον Χούτεν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ούλριχ φον Χούτεν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ulrich von Hutten (Γερμανικά)
Γέννηση21  Απριλίου 1488 (δήλωση με Γρηγοριανή ημερομηνία νωρίτερα του 1584)
Κάστρο Στέκελμπεργκ
Θάνατος29  Αυγούστου 1523
Ούφεναου
Αιτία θανάτουσύφιλη
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
ΨευδώνυμοTitus Curtius Malaciola[1] και Raphael Musaeus[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΑγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΓερμανικά
Ομιλούμενες γλώσσεςλατινική γλώσσα[2][3]
Γερμανικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Γκράιφσβαλντ
Πανεπιστήμιο της Λειψίας[4][5]
Πανεπιστήμιο του Ρόστοκ[6]
Alma Mater Viadrina
Πανεπιστήμιο της Ερφούρτης[7]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποιητής
συγγραφέας[8]
μοναχός
Αυτοκρατορικός ιππότης
πολιτικός[9]
φιλόσοφος[10]
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςιππότης
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ούλριχ φον Χούτεν (γερμ.: Ulrich von Hutten) (1488 - 1523) ήταν Γερμανός λόγιος, ποιητής και ουμανιστής της Μεταρρύθμισης.

Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ούλριχ φον Χούτεν γεννήθηκε στον πύργο του Στάκελμπεργκ στις 21 Απριλίου 1488. Προερχόταν από οικογένεια Φρανκόνων ιπποτών. Αρχικά προοριζόταν από την οικογένειά του για να σταδιοδρομήσει στον κλήρο, και το 1499 εισήχθη στη μονή της Φούλντα[11] αλλά το 1505 την εγκατέλειψε λόγω απέχθειας προς τον κλήρο. Πηγαίνει στο Πανεπιστήμιο της Κολωνίας για σπουδές και συνεχίζει στην Ερφούρτη, Λειψία, Γκράιφσβαλντ (Greifswald)[12]. Το 1512-1513 και 1513-1517 ταξιδεύει στην Ιταλία.[13]Το 1517 ο αυτοκράτορας Μαξιμιλιανός τον έστεψε ποιητή και προσλήφθηκε από τον αρχιεπίσκοπο του Μάιντς στην υπηρεσία του.[14] Το 1518 στην Δίαιτα της Ερφούρτης καταδικάζει επίσημα τον Παπισμό και τους Γερμανούς ηγεμόνες που καταπίεζαν την ιπποτική τάξη από την οποία και προερχόταν. [15] Προσχώρησε στη Λουθηρανική μεταρρύθμιση επιχειρώντας να της προσδώσει κοινωνικό περιεχόμενο, χωρίς όμως την επιδοκιμασία του Λούθηρου.[16]Ο Χούτεν δεν έχει ενδιαφέροντα θεολογικά (το πρόβλημα της ψυχής ή η θελογική αναθεώρηση του Λουθηρανισμού) αλλά επιμέρους ζητήματα,όπως ο γάμος των κληρικών.[17]Καταδιωγμένος λόγω των πεποιθήσεών του κατέφυγε στη Ζυρίχη κοντά στον Ζβίγγλιο[18], εκεί πέθανε στις 31 Αυγούστου του 1523.[19]

Συγγραφικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έγραψε Επιστολές ασήμων ανδρών, βιβλίο στρεφόμενο κατά του κλήρου. Σατιρικό ποίημα κατά των εχθρών της επιστήμης.[20] Κατά της Ρωμαιοκρατίας προέβαλε τον Αρμίνιο ως ήρωα του Γερμανικού έθνους και αποτελεί διαχρονικό σύμβολο στη γερμανική γραμματεία.[21] Επίσης εξέδωσε το έργο του Λορέντζο Βάλα σχετικά με την Ψευδοκωνσταντίνειο δωρεά με ειρωνική αφιέρωση προς τον Πάπα.[22]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn20000700748. Ανακτήθηκε στις 30  Αυγούστου 2020.
  2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb130924946. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. CONOR.SI. 233521763.
  4. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2019.
  5. Ανακτήθηκε στις 7  Μαΐου 2020.
  6. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουλίου 2019.
  7. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουλίου 2019.
  8. «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
  9. Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2019.
  10. Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2019.
  11. Κωνσταντίνος Δυοβουνιώτης, «Χούττεν Ούλριχ φον», Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τομ. 24 χ.χ,σελ.692
  12. Κωνσταντίνος Δυοβουνιώτης, «Χούττεν Ούλριχ φον», Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τομ. 24 χ.χ., σελ. 692
  13. Ανώνυμος, «Χούττεν Ούλριχ φον», Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τομ.12 (1968), στ. 164
  14. Κωνσταντίνος Δυοβουνιώτης, «Χούττεν Ούλριχ φον», Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τομ. 24 χ.χ, σελ. 692
  15. Ανώνυμος, «Χούττεν Ούλριχ φον», Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τομ.12 (1968), στ. 165
  16. Ανώνυμος, «Χούττεν Ούλριχ φον», Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν του Ηλίου, τομ. 18, χ.χ, σελ. 719
  17. Ανώνυμος, «Χούττεν Ούλριχ φον», Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τομ.12 (1968), στ. 165
  18. Κωνσταντίνος Δυοβουνιώτης, «Χούττεν Ούλριχ φον», Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τομ. 24 χ.χ,σελ.692
  19. Ανώνυμος, «Χούττεν Ούλριχ φον», Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τομ.12 (1968), στ. 164
  20. Ανώνυμος, «Χούττεν Ούλριχ φον», Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν του Ηλίου, τομ.18, χ.χ, σελ. 719
  21. Ανώνυμος, «Χούττεν Ούλριχ φον», Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τομ.12 (1968), στ. 165
  22. Κωνσταντίνος Δυοβουνιώτης, «Χούττεν Ούλριχ φον», Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τομ. 24 χ.χ,σελ.692

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ανώνυμος, «Χούττεν Ούλριχ φον», Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν του Ηλίου, τομ.18, χ.χ, σελ. 719
  • Ανώνυμος, «Χούττεν Ούλριχ φον», Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τομ.12 (1968), στ. 164-165
  • Κωνσταντίνος Δυοβουνιώτης, «Χούττεν Ούλριχ φον», Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τομ. 24 χ.χ,σελ.692