Ούγος Ε΄ του Λουζινιάν
| Ούγος Ε΄ του Λουζινιάν | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Αιτία θανάτου | πεσών σε μάχη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Γαλλίας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Αλμοδία της Μαρς |
| Τέκνα | Ούγος ΣΤ΄ του Λουζινιάν Melisende de Lusignan[1] |
| Γονείς | Ούγος Δ΄ του Λουζινιάν[1] και Auliarde de Thouars[1] |
| Οικογένεια | Οίκος του Λουζινιάν |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ούγος Ε΄ των Λουζινιάν ή Ούγος ο Δίκαιος ή Ούγος ο Ευσεβής, (Γαλλική γλώσσα : Hugues V la foire ou le pieux, απεβ. 8 Οκτωβρίου 1060) από τον Οίκο του Λουζινιάν ήταν o 5ow κύριος του Λουζινιάν και του Κουσέ. Ήταν γιος του Ούγου Δ΄, κυρίου του Λουζινιάν και της Ωντεάρντ/Αλντιάρντ, κόρης του Ραλφ, υποκόμη. Διαδέχθηκε τον πατέρα του π. το 1026. Μαζί με τον αδελφό του Ρόργκο εμφανίζονται ως μάρτυρες σε καταστατικά των μονών Σαιν-Μαισέν, Σαιν-Συπριέν και Νουαγιέ. Η σύζυγός του Αλμοντίς ήταν κόρη του κόμη του Λα Μαρς και μέσω αυτής οι απόγονοί του διεκδίκησαν το Λα Μαρς.[2] Όταν ο επικυρίαρχός του Γουλιέλμος Η΄ της Ακουιτανίας δούκας της Ακουιτανίας ενεπλάκη σε πόλεμο με τον Γουλιέλμο Δ΄, κόμη της Τουλούζης (γιο της Αλμοντίς από τον δεύτερο γάμο της), η Αλμοντίς τον έπεισε να λάβει το μέρος του γιου της.[3] Τότε ο δούκας πολιόρκησε το Λουζινιάν· όταν ο Ούγος Ε΄ βγήκε για προμήθειες, σκοτώθηκε.[4] Τον διαδέχθηκε ο πρωτότοκος γιος του Ούγος ΣΤ΄.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφεύτηκε την Αλμοντίς, κόρη του Βερνάρδου Α΄ κόμη του Λα Μαρς και είχε τέκνα:
- Ούγος ΣΤ΄ του Λουζινιάν π. 1039/π. 1043-π. 1103/1110, κύριος του Λουζινιάν και ως Ούγος Α΄ κόμης του Λα Μαρκ.[5]
- Ιορδάνης
- Μελισένντε γενν. πριν το 1055, παντρεύτηκε τον Σίμωνα Α΄ επίτροπο (vidame) του Παρτεναί.
Μετά, με το επιχείρημα της κοντινής συγγένειας εξ' αίματος, ο Ούγος Ε΄ την αποκήρυξε. Έτσι η Αλμοντίς έκανε το 1400 δεύτερο γάμο με τον Πονς της Τουλούζης.[6] Το 1053 την απήγαγε και τη νυμφεύτηκε ο Ραϋμόνδος Βερεγγάριος Α΄ της Βαρκελώνης, με αποτέλεσμα ο Πάπας Βίκτωρ Β΄ να τους αφορίσει για τον αθέμιτο γάμο τους.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Coureas, Nicholas; Riley-Smith, Christopher, eds. (1995). Cyprus and the Crusades. Cyprus Research Centre and SSCLE: Nicosia.
- Painter, Sidney (1957). "The Lords of Lusignan in the Eleventh and Twelfth Centuries". Speculum. The Chicago University Press. Τόμος. 32