Ουνγκένι
Συντεταγμένες: 47°12′N 27°47′E / 47.200°N 27.783°E
| Ουνγκένι Ungheni | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
  Ουνγκένι | |||
| Χώρα |  Μολδαβία | ||
| Διοικητική υπαγωγή | Ουνγκένι | ||
| Διοίκηση | |||
| • Mayor of Ungheni | Vitalie Vrabie (2023-) | ||
| Έκταση | 16,4 km² | ||
| Υψόμετρο | 62 μέτρα | ||
| Πληθυσμός | 30.804 (12 Μαΐου 2014)[1] | ||
| Ταχ. κωδ. | MD-3600 | ||
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
Το Ουνγκέν(ι) (ρουμανικά: Ungheni) είναι παραμεθόρια πόλη και δήμος[2] της Μολδαβίας. Είναι το διοικητικό κέντρο της ομώνυμης περιφέρειας και σύμφωνα με την απογραφή του 2014 ο πληθυσμός της πόλης ανερχόταν στους 30.804 κατοίκους. Βρίσκεται στην αριστερή όχθη του ποταμού προύθου, στα κεντροδυτικά της χώρας, στα σύνορα με την Ρουμανία.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρώιμη ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στο σημερινό έδαφος της πόλης, τα πρώτα ίχνη ανθρώπινης ύπαρξης χρονολογούνται από τη μέση παλαιολιθική περίοδο (70-50 χιλιάδες χρόνια π.Χ.). Έχουν ανακαλυφθεί οστά ζώων, θραύσματα και εργαλεία από πυριτόλιθο εκείνης της εποχής. Υπάρχουν επίσης 10 τάφοι σε κτήμα της περιοχής, που επιβεβαιώνουν την εγκατάσταση νομαδικών λαών.[3]
Η πρώτη τεκμηριωμένη αναφορά της πόλης βρίσκεται σε ένα διάταγμα του Στεφάνου του Μέγα στις 20 Αυγούστου 1462. Το αρχικό όνομα της πόλης ήταν Ουνγκίουλ (Unghiul).
19ος αιώνας και μετά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μετά την προσάρτηση της Βεσσαραβίας το 1812, το Ουνγκένι προσαρτήθηκε από την Ηγεμονία της Μολδαβίας στην Ρωσική Αυτοκρατορία.[4] Ένας σιδηρόδρομος μεταξύ Ουνγκένι και Κισινάου κατασκευάστηκε το 1875 στο πλαίσιο της προετοιμασίας για τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1877-1878.
Το 1918, η πόλη έγινε μέρος του Βασιλείου της Ρουμανίας. Την δεκαετία του 1930 υπήρχαν τρεις τράπεζες, ένα εργοστάσιο τούβλων, ένα εργοστάσιο ξυλουργικής, αρκετοί μύλοι, εργοστάσια και αρτοποιεία στο Ουνγκένι. Ο πληθυσμός της πόλης ανερχόταν στα 4.250 άτομα.
Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η πόλη καταλήφθηκε από τη Σοβιετική Ένωση το 1940, στη συνέχεια ανακαταλήφθηκε από τη Ρουμανία το 1941 και στη συνέχεια επανακαταλήφθηκε από τη Σοβιετική Ένωση το 1944, εντός της οποίας αποτελούσε μέρος της Μολδαβικής ΣΣΔ.
Μετά το 1945, η πόλη χαρακτηρίστηκε από αστική ανάπτυξη, ισχυρή δημογραφική ανάπτυξη και βιομηχανική ανάπτυξη σε πολλούς τομείς όπως της υπόδησης, των επίπλων, των υφασμάτων και της κατασκευής μηχανημάτων.
Η σιδηροδρομική διαδρομή μέσω του Ουνγκένι έγινε η κύρια σύνδεση μεταξύ της Σοβιετικής Ένωσης και της Ρουμανίας και παραμένει εξίσου σημαντική αφού όποιο τρένο πάει απο Βουκουρέστι προς Κισινάου περνάει από τον σταθμό της πόλης όπου εκτελέιται συνοριακός έλεγχος.
.jpg)
Δημογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εθνικές ομάδες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1930, διεξήχθη η Ρουμανική γενική απογραφή πληθυσμού, η οποία κατέγραψε συνολικά 4.225 κατοίκους, από τους οποίους 2.181 ήταν ρουμάνοι (51,6%), 1.368 εβραίοι (32,3%), 564 ρώσοι και ουκρανοί (13,9%) και 112 άλλοι.[5]
Στην απογραφή πληθυσμού του 1989, υπήρχαν 37.677 κάτοικοι στο Ουνγκένι, συμπεριλαμβανομένων: 25.648 μολδαβών και ρουμάνων, 5.465 ρώσων, 5.420 ουκρανών, 342 εβραίων, 281 λευκορώσων, 113 βουλγάρων, 69 γκαγκαούζων, 37 γερμανών, 10 ρομά και 292 ατόμων άλλων εθνικοτήτων.[6]
Σύμφωνα με την Μολδαβική απογραφή του 2014, ο πληθυσμός της πόλης ανερχόταν στους 30.804 κατοίκους καθιστώντας την την έκτη μεγαλύτερη πόλη στη Μολδαβία. Από αυτούς, 14.647 ήταν άνδρες και 16.157 ήταν γυναίκες.[7]
| Εθνικότητα | Κάτοικοι |
|---|---|
| Μολδαβοί | 84,47% |
| Ρουμάνοι | 5,8% |
| Ουκρανοί | 5,2% |
| Ρώσοι | 3,85% |
| Άλλοι | 0,68% |
| Σύνολο | 100% |
Ομιλούμενες γλώσσες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ως μητρική και καθημερινή γλώσσα στο Ουνγκένι στην απογραφή του 2014 το 58,61% των κατοίκων δήλωσαν τα μολδαβικά, 29,49% τα ρουμανικά, 9,78% τα ρωσικά, 1,86% τα ουκρανικά και οι υπόλοιποι 0,25% άλλες γλώσσες.[9]
Φωτογραφίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 2014 Moldovan census. 2017. www
.statistica .md /pageview .php?l=en&idc=479. - ↑ LEGE Nr. 248 din 03.11.2016 pentru modificarea și completarea Legii nr. 764-XV din 27 decembrie 2001 privind organizarea administrativ-teritorială a Republicii Moldova Αρχειοθετήθηκε 2019-02-19 στο Wayback Machine. (στη ρουμανική γλώσσα)
- ↑ Ion Hâncu. Vetre strămoșești din Republica Moldova. Material arheologic informativ-didactic. -Κισινάου: Editura Știința, 2003. - σελ. 508 ISBN 9975-67-297-3
- ↑ Poștarencu, Dinu. Organizarea administrativ-teritorială a Basarabiei în perioada țaristă. Tyragetia, s.n., vol. III [XVIII], nr. 2, 2009, σελ. 203-212.
- ↑ Recensământul General al Populației României din 29 Decemvrie 1930. Vol. II: Neam, limbă maternă, religie. Partea 1: Neam, limbă maternă. Βουκουρέστι: 1938, σελ 52-53.
- ↑ Totalurile recensământului unional al populației din RSS Moldova din anul 1989. Culegere de date statistice. Vol. I, cartea 1. Κισινάου: Comitetul de stat pentru statistică al RSS Moldave 1990, σελ. 207-208.
- ↑ «2014 Moldova Census of Population and Housing». National Bureau of Statistics of the Republic of Moldova. (in Romanian, ρωσική, and αγγλική)
- ↑ «2014 Moldova Census of Population and Housing». National Bureau of Statistics of the Republic of Moldova. (in Romanian, ρωσική, and αγγλική)
- ↑ «2014 Moldova Census of Population and Housing». National Bureau of Statistics of the Republic of Moldova. (in Romanian, ρωσική, and αγγλική)