Ουμφρέδος του Ωτβίλ
| Ουμφρέδος/Αβελάρδος | |
|---|---|
Ο θυρεός των Ωτβίλ | |
κόμης της Απουλίας και Καλαβρίας | |
| Περίοδος | 1051 - 1057 |
| Προκάτοχος | Ντρόγκο |
| Διάδοχος | Ροβέρτος |
| Γέννηση | π. 1010 |
| Θάνατος | Αύγουστος 1057 |
| Σύζυγος | Γκαϊτελγκρίμα του Σαλέρνο |
| Απόγονοι | Αβελάρδος Ερμάν |
| Οίκος | Οίκος των Ωτβίλ |
| Πατέρας | Τανκρέδος |
| Μητέρα | Μουριέλα |
| Θρησκεία | Καθολικός Χριστιανός |
| δεδομένα () | |
Ο Ουμφρέδος της Απουλίας, ή Αμπαγκελάρντ ή Αμπελάρντ (περί το 1010 - Αύγουστος 1057) μέλος του Οίκου των Ωτβίλ ήταν τρίτος Κόμης της Απουλίας και Καλαβρίας (1051 - 1057).[1] Ο Ουμφρέδος ήταν υιός του Τανκρέδου του Ωτβίλ και της πρώτης συζύγου του Μουριέλας, διαδέχθηκε τον αδελφό του Δρόγων του Ωτβίλ που δολοφονήθηκε (1041).
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια του Γουλιέλμος Α΄ της Απουλίας και Ντρόγκο πήγαν από τη Νορμανδία στη Ν. Ιταλία για αναζήτηση καλύτερης τύχης. Ο ιστορικός Γκοφρέντο Μαλατέρα αναφέρει ότι τους ακολούθησε, μάλλον όμως πήγε αργότερα το 1044, που ο Γουλιέλμος Α' ήταν ηγέτης (κόμης) των Νορμανδών της Απουλίας και Καλαβρίας. Όταν τον διαδέχθηκε ο Ντρόγκο, έκανε τον Ουμφρέδος κύριο τού Λαβέλο. Εκεί ο Ουμφρέδος προσέλαβε στην υπηρεσία του τον νεαρό Νορμανδό Ριχάρδο Ντρεγκό. Όταν το 1051 απεβίωσε ο Ντρόγκο, τον διαδέχθηκε με την υποστήριξη του Γκουαϊμάρ Δ', ο οποίος όμως σύντομα δολοφονήθηκε. Πρώτο του μέλημα ήταν να τιμωρήσει το δολοφόνο του Ντρόγκο.
Το 1053 έφθασε στη Ν. Ιταλία ο αδελφός του Γοδεφρείδος και δύο ετεροθαλείς αδελφοί του, ο Μωζέρ, που του δόθηκε από τον Ουμφρέδος η κομητεία του Καπετανάτου (=Φότζιας) και ο Γουλιέλμος, που του δόθηκε το πριγκιπάτο του Σαλέρνο. Επειδή πολλοί Νορμανδοί ιππότες λεηλατούσαν παπικές περιοχές, ο πάπας Λέων Θ' οργάνωσε συνασπισμό με τους Γερμανούς και βάδισε νότια εναντίον των Νορμανδών. Το 1053 στη μάχη του Σιβιτάτε ο Ουμφρέδος με τα αδέλφια του, που μαζί τους ήταν ο Ροβέρτος Γυϊσκάρδος και ο Ριχάρδος Ντρεγκό με τους συγγενείς του, νίκησαν το στρατό του πάπα και του Ερρίκο Γ΄ της Γερμανίας και αιχμαλώτισαν το Λέοντα Θ΄, που τον φυλάκισαν στο Μπενεβέντο. Τον ελευθέρωσαν 7 έτη αργότερα και σύντομα ο πάπας απεβίωσε.
Οι διάδοχοι πάπες ήταν αδύναμοι και ο Ουμφρέδος με τους Νορμανδούς του το εκμεταλλεύθηκε, καταλαμβάνοντας τρεις πόλεις ως το 1055. Ο ήρωας της μάχης του Σιβιτάτε Ροβέρτος κατέλαβε άλλες τρεις πόλεις· ο Χάμφρεϋ, που φοβήθηκε την αυξανόμενη δύναμή του, τον κάλεσε πίσω. Απεβίωσε το 1056/7 και ετάφη στο αββαείο της Αγ. Τριάδος στη Βενόζα. Είχε αφήσει επίτροπο των ανηλίκων γιών του τον Ροβέρτο, αλλά εκείνος τους εκτόπισε και ανέλαβε κόμης της Απουλίας και Καλαβρίας.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφεύτηκε τη Λομβαρδή Γκαϊτελγκρίμα/Αλτρούντε, κόρη του Γκουαϊμάρ Γ' πρίγκιπα του Σαλέρνο, πολλοί ταυτίζουν την σύζυγο του με την Γκαϊτελγκρίμα του Σαλέρνο χήρα του Ιορδάνη Α΄ της Κάπουα αλλά αυτό θεωρείται αδύνατο.[2] Με την σύζυγο του Γκαϊτελγκρίμα απέκτησε:
- Αβελάρδος του Ωτβίλ 1044 - 1081, απεβίωσε στην Ιλλυρία και ετάφη στην Ελλάδα.
- Ερμάνος των Ωτβίλ, μετά το 1045 - 1097, ταξίδεψε στην Κωνσταντινούπολη και έλαβε μέρος στην Α' Σταυροφορία και στην πολιορκία της Αντιόχειας.
- μια κόρη, που παντρεύτηκε κάποιον Γκραντιλόν.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ονομαζόταν "Onfroi de Hauteville" στα Γαλλικά και "Umfredo d'Altavilla" στα Ιταλικά.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2019.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Norwich, John Julius. The Kingdom in the Sun 1130-1194. Longman: London, 1970.