Οστρογότθα
| Οστρογότθα | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 480 |
| Θάνατος | Δεκαετία του 520 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | βασίλισσα[1] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Σιγισμόνδος της Βουργουνδίας |
| Τέκνα | Σουαβεγότθα |
| Γονείς | Θεοδώριχος ο Μέγας |
| Αδέλφια | Αμαλασούνθα Θεοδεγόθα |
| Οικογένεια | Δυναστεία των Αμαλών |
Η Οστρογότθα, γερμ. Ostrogotho (480 - πριν το 516) ήταν πριγκίπισσα των Οστρογότθων και με τον γάμο της έγινε βασίλισσα των Βουργουνδών.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν κόρη του Θεοδώριχου του Μεγάλου, βασιλιά των Οστρογότθων της Ιταλίας και μίας ανώνυμης[2], που ήταν παλλακίδα, σύμφωνα με τον ιστορικό Ιορδάνη, ή σύζυγος, κατά το Ανώνυμο χρονικό που εξέδωσε ο Βαλενσιανός. Ο Ιορδάνης αναφέρει μία αδελφή της, τη Θευδιγόθα[3]. Ήταν επίσης ετεροθαλής αδερφή της μελλοντικής βασίλισσας των Οστρογότθων, Αμαλασούνθα[4]. Σύμφωνα και με τους δύο, η Οστρογότθα γεννήθηκε ενώ ο Θεοδώριχος διέμενε στη Μοισία, δηλ. πριν το 489[3][5].
Η Οστρογότθα βαπτίστηκε μάλλον στην Κωνσταντινούπολη με το όνομα Αριάδνη ή Αριαγνή[5], παίρνοντας το όνομα της Αριάδνης, συζύγου του Ζήνωνα[2]. Την αποκαλούσαν Αριάδνη η Οστρογότθα και με τον καιρό, για να μη συγχέεται με την Αυτοκράτειρα, έμεινε μόνο το Οστρογότθα.
Αυτή και η αδελφή της συνόδευσαν τον Θεοδώριχο στην εκστρατεία του από την Κωνσταντινούπολη στην Ιταλία. Κατά τη μάχη εναντίον του Οδόακρου, ο πατέρας της την άφησε στο Τίκινουμ (νυν Παβία). Το 494, αφού ο Θεοδώριχος είχα παγιώσει την εξουσία του στην Ιταλία, κανόνισε τον γάμο της με τον Σιγισμούνδο, γιο του Γκουντομπάντ ηγεμόνα των Βουργουνδών.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παντρεύτηκε τον Σιγισμούνδο ηγεμόνα των Βουργουνδών[5]. Από τον γάμο της απέκτησε[6][3][7][8]:
- Σιγκέρικ. Σκοτώθηκε με εντολή του Σιγισμούνδου, όταν η 2η σύζυγος του Σιγισμούνδου τον έπεισε ότι ο Σιγκέρικ συνωμοτούσε για να τον ανατρέψει.
- Σουαβεγότθα απεβ. μετά το 549, παντρεύτηκε τον Φράγκο Θευδέριχο Α΄ των Μεροβιγγίων βασιλιά της Αυστρασίας.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 143348388. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2021.
- ↑ 2,0 2,1 Amory, Patrick (16 Οκτωβρίου 2003). People and Identity in Ostrogothic Italy, 489-554. Cambridge University Press. σελ. 461. ISBN 978-0-521-52635-7.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Martindale, John Robert· Jones, Arnold H. M. (2006). The prosopography of the later Roman empire. Vol. 2: A. D. 395 - 527 / by J. R. Martindale. 2 (4. print έκδοση). Cambridge: Cambridge Univ. Press. ISBN 978-0-521-20159-9.
- ↑ Sirago, Vito Antonio (1999). Amalasunta: la regina (ca. 495-535). Editoriale Jaca Book. ISBN 978-88-16-43509-4.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 «ostrogota_burgunder_koenigin_500». www.manfred-hiebl.de. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2023.
- ↑ Burns, Thomas S. (22 Φεβρουαρίου 1991). A History of the Ostrogoths. Indiana University Press. σελ. 95-7. ISBN 978-0-253-20600-8.
- ↑ «Francia 10 (1982)». francia.digitale-sammlungen.de. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2023.
- ↑ «BURGUNDY KINGS». fmg.ac. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2023.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Helmut Castritius: Ostrogotho. In: Reallexikon der Germanischen Altertumskunde (RGA). 2. Auflage. Band 22, Walter de Gruyter, Berlin / New York 2003, ISBN 3-11-017351-4, S. 350.
- Felix Dahn: Ostrogotho. In: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Band 24, Duncker & Humblot, Leipzig 1887, S. 528.
- Maria Assunta Nagl: Ostrogotho. In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Band XVIII,2, Stuttgart 1942, Sp. 1687 f.
|