Οροσειρά του Μεζέν
| Οροσειρά του Μεζέν | |
|---|---|
 Θέση της οροσειράς του Μεζέν στο Μασίφ Σαντράλ | |
 | |
| Ύψος | 1.753 μέτρα Όρος Μεζέν |
| Οροσειρά | Μασίφ Σαντράλ |
| Ήπειρος | Ευρώπη |
| Χώρες | Νομοί Ωτ-Λουάρ και Αρντές, Γαλλία |
| Συντεταγμένες | 44°54′40″N 4°11′42″E / 44.9111°N 4.195°E°,° |
| wikidata () | |
Η οροσειρά του Μεζέν (γαλλικά: Massif du Mézenc) είναι μια ορεινή περιοχή της Γαλλίας, που βρίσκεται στα ανατολικά του Κεντρικού Ορεινού Όγκου (Μασίφ Σαντράλ), στα όρια των νομών Αρντές και Ωτ-Λουάρ. Το υψηλότερο σημείο είναι το όρος Μεζέν, του οποίου οι δύο κορυφές, η Νότια και η Βόρεια, είναι αντίστοιχα τα υψηλότερα σημεία του νομού Αρντές στα 1.753 μέτρα και του νομού Ωτ-Λουάρ στα 1.744 μέτρα.
Τοπωνυμία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στην περιοχή της οροσειράς του Μεζέν, πριν τη ρωμαϊκή κατάκτηση, ζούσαν δύο κελτικοί λαοί, οι Βελλάβιοι και οι Έλουοι, και η οροσειρά αποτελούσε το φυσικό σύνορο των επικρατειών τους. Αυτή η κατάσταση είναι αναμφισβήτητα η βάση της προέλευσης του ονόματος της οροσειράς, το οποίο είναι παράγωγο της προ-λατινικής λέξης mege, που δήλωνε το σύνορο.
Το υψηλότερο σημείο αυτού του ορεινού όγκου παραδοσιακά ονομάζονταν Puei-Vuei. Για πρώτη φορά ονομάστηκε όρος Μεζέν στα μέσα του 18ου αιώνα, κυρίως από τις αναφορές των ηφαιστειολόγων.
Γεωγραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η οροσειρά του Μεζέν βρίσκεται στα σύνορα των νομών Αρντές και Ωτ-Λουάρ και των παλαιών επαρχιών Βιβαραί και Βελαί. Περιβάλλεται από τις ακόλουθες φυσικές περιοχές:
- στα βόρεια από τα βουνά του Άνω Βιβαραί.
- στα δυτικά από την οροσειρά του Μεγκάλ.
- στα νότια από το οροπέδιο του Αρντές.
- στα ανατολικά από την οροσειρά των Μπουτιέρ που τη συνεχίζει και σχηματίζει μαζί της τα περισσότερα από τα όρη του Βιβαραί.
Το γεγονός ότι είναι χωρισμένη ανάμεσα σε δύο νομούς, δύο πρώην διοικητικές περιοχές,[1] δύο παλαιές επαρχίες, δύο διαφορετικές παραδόσεις (Καθολική και Προτεσταντική), απέχοντας πολύ από τους κύριους άξονες επικοινωνίας και μη έχοντας σημαντικό αστικό κέντρο, συνέβαλε στο ότι η περιοχή αυτή είναι λίγο γνωστή και δεν έχει ισχυρή ταυτότητα. Είναι, ωστόσο, μια σαφώς διαφοροποιημένη γεωγραφική μονάδα.
Κορυφές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η οροσειρά έχει πολλές κορυφές, οι υψηλότερες από τις οποίες είναι οι δύο κορυφές του όρους Μεζέν: η υψηλότερη Νότια, που βρίσκεται στον νομό Αρντές, με υψόμετρο 1754 μέτρα και η Βόρεια που κορυφώνεται στα 1749 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και βρίσκεται στον νομό Ωτ-Λουάρ.
Αλλά η πιο γνωστή κορυφή είναι το όρος Ζερμπιέ ντε Ζον (1.551 μ.), όπου βρίσκονται οι πηγές του ποταμού Λίγηρα.[2]
Γεωλογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά την τριτογενή περίοδο (Μειόκαινο), ο κατακερματισμός της αλπικής ανύψωσης έσπασε την ερκύνια βάση της περιοχής του Μασίφ Σαντράλ. Κατά μήκος των ρηγμάτων, εμφανίστηκαν τα ηφαίστεια σε διάφορα στάδια μέχρι την τεταρτογενή περίοδο. Αυτή είναι η περίπτωση των ηφαιστείων στον ορεινό όγκο του Μεζέν. Οι ηφαιστειακές κορυφές του Σαρά, του Τουρόν, το όρος Ζερμπιέ ντε Ζον και το όρος του Αλάμπρ είναι ηφαίστεια τύπου Πελέ.[3] Έχουν ένα χαρακτηριστικό σχήμα θόλου και οι βράχοι που τα συνθέτουν αποτελούνται κυρίως από φωνολίτη.[4] Το όρος Μεζέν έχει δύο κορυφές και δημιουργήθηκε από διάφορες εκρήξεις του μάγματος. Στα νότια, ορεινή περιοχή των Μπουτιέρ είναι ένας σβησμένος κρατήρας που δημιουργήθηκε μετά από μια ηφαιστειακή έκρηξη.
Πληθυσμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η οροσειρά του Μεζέν είναι αραιοκατοικημένη, με μόνο 4.200 κατοίκους να διαμένουν μόνιμα όλο τον χρόνο, δηλαδή αντιστοιχούν 9 κάτοικοι ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο. Ο πληθυσμός της περιοχής μειώθηκε απότομα σε ολόκληρο τον 20ό αιώνα, έχοντας μειωθεί κατά ένα τρίτο μεταξύ 1975 και 1990. Σήμερα υπάρχουν τάσεις σταθεροποίησης.[5]
Οικονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κτηνοτροφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η κτηνοτροφία είναι μια πολύ σημαντική δραστηριότητα στην περιοχή, καθώς αφορά τον ένα στους δύο εργαζόμενους. Υπάρχουν 22.000 εκτάρια αγροτικής γης, το 95% των οποίων καλύπτεται από μόνιμους βοσκότοπους και λιβάδια. Η κτηνοτροφία επικεντρώνεται κυρίως στα βοοειδή, σε αγελάδες γαλακτοπαραγωγής και σε πρόβατα. Το βοδινό κρέας της περιοχής έχει Ελεγχόμενη ονομασία προέλευσης.
Το σκληρό χειμερινό κλίμα στην οροσειρά έχει επιταχύνει την εγκατάλειψη της περιοχής. Όμως, η επαναχρησιμοποίηση εγκαταλελειμμένων εκτάσεων και τα φυσικά δάση τείνουν να την αναπτύσσουν πάλι.
Τουρισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά τη γεωργία, η δεύτερη σημαντική οικονομική δραστηριότητα στην οροσειρά του Μεζέν είναι ο τουρισμός.
Η περιοχή προσελκύει πολλούς επισκέπτες τόσο τον χειμώνα, καθώς είναι περιοχή με πολλά χιλιόμετρα με πίστες σκι[6] και ένα μικρό χιονοδρομικό κέντρο εγκατεστημένο στη μικρή κοινότητα Λεζ Εστάμπλ, όσο και στις άλλες εποχές.
Το όρος Ζερμπιέ ντε Ζον είναι ιδιαίτερα δημοφιλές και δέχεται περίπου 300.000 επισκέπτες κάθε χρόνο.[5]
Η περιοχή καλύπτεται από τα μονοπάτια πεζοπορίας μεγάλων αποστάσεων GR 7, GR 73 και GR 40 και μονοπάτια πεζοπορίας μικρών αποστάσεων PR58 και PR205.
Το μοναστήρι του Μπονφουά περιελάμβανε στο παρελθόν πολύ μεγάλα κτίρια. Καταστράφηκε το 1653 από πυρκαγιά. Παραμένει σήμερα το σπίτι του ηγούμενου και το καμπαναριό.
Προστασία του περιβάλλοντος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η περιοχή της οροσειράς του Μεζέν ταξινομήθηκε σύμφωνα με τον νόμο της 12ης Μαΐου 1930, λόγω του μεγάλου ενδιαφέροντος για το τοπίο της. Η εμφάνιση των χώρων μπορεί να αλλάξει μόνο με την εξουσιοδότηση του Υπουργείου Περιβάλλοντος και του Νομάρχη. Καλύπτει τις κοινότητες Μπεάζ, Μπορέ, Λα Ροσέτ, Σωντερόλ, Λεζ Εσταμπλ και Σαιν-Φρον, συνολικής επιφάνειας 4.300 εκταρίων. Το τμήμα της οροσειράς που ανήκει στον νομό Αρντές περιλαμβάνεται στο Περιφερειακό φυσικό πάρκο των βουνών του Αρντές. Είναι επίσης βιολογικός βιότοπος.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η οροσειρά Μεζέν (Γαλλικά)
Παραπομπές και σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Ωβέρνη και Ρον-Αλπ που συνενώθηκαν το 2016
- ↑ . «loire».
- ↑ . «Ηφαίστεια τύπου Πελέ».
- ↑ Εκρηξιγενές ηφαιστειακό πέτρωμα με πολύ ιξώδη λάβα και πλούσια ενσίρωση
- ↑ 5,0 5,1 J. Agabriel, J-N Borget, N. Ribet,Fin Gras du Mézenc - Aire délimitée, Projet mis à l’enquête, Valence, Rapport INAO – Comité national des produits agro-alimentaires, 2004, 45 p.
- ↑ . «mezenhiver». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Οκτωβρίου 2019.