Ορθομοριακή ιατρική
Η ορθομοριακή ιατρική [1][2] είναι μια μορφή εναλλακτικής ιατρικής που στοχεύει στη διατήρηση της ανθρώπινης υγείας μέσω συμπληρωμάτων διατροφής. Η ιδέα βασίζεται στην ιδέα ενός βέλτιστου διατροφικού περιβάλλοντος στο σώμα και υποδηλώνει ότι οι ασθένειες αντανακλούν ελλείψεις σε αυτό το περιβάλλον. Η θεραπεία της νόσου, σύμφωνα με αυτήν την άποψη, περιλαμβάνει προσπάθειες διόρθωσης «ανισορροπιών ή ελλείψεων με βάση την ατομική βιοχημεία» με τη χρήση ουσιών όπως βιταμίνες, μέταλλα, αμινοξέα, ιχνοστοιχεία και λιπαρά οξέα.[3][4] Οι έννοιες πίσω από την ορθομοριακή ιατρική δεν υποστηρίζονται από έγκυρα ιατρικά δεδομένα και η θεραπεία δεν είναι αποτελεσματική για την πρόληψη χρόνιων ασθενειών.[5][6] ακόμη και η εγκυρότητα της αποκαλούμενης ορθομοριακής προσέγγισης ως μορφή ιατρικής έχει αμφισβητηθεί από τη δεκαετία του 1970.[7]
Η προσέγγιση αναφέρεται μερικές φορές ως θεραπεία με μεγαβιταμίνες,[1][2] επειδή η πρακτική της εξελίχθηκε από, και σε ορισμένες περιπτώσεις εξακολουθεί να χρησιμοποιεί, δόσεις βιταμινών και μετάλλων πολλές φορές υψηλότερες από τη συνιστώμενη διατροφική πρόσληψη . Οι ορθομοριακοί θεραπευτές μπορούν επίσης να ενσωματώσουν μια ποικιλία άλλων μορφών θεραπείας στις προσεγγίσεις τους, συμπεριλαμβανομένου του διατροφικού περιορισμού, των μεγάλων δόσεων θρεπτικών συστατικών χωρίς βιταμίνες και των κυρίων φαρμάκων.[1][8] Οι υποστηρικτές υποστηρίζουν ότι τα μη βέλτιστα επίπεδα ορισμένων ουσιών μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα υγείας πέρα από την απλή ανεπάρκεια βιταμινών και βλέπουν την εξισορρόπηση αυτών των ουσιών ως αναπόσπαστο μέρος της υγείας.[9]
Ο Αμερικανός χημικός Λάινους Πόλινγκ επινόησε τον όρο «ορθομοριακή» στη δεκαετία του 1960 για να σημαίνει «τα σωστά μόρια στις σωστές ποσότητες» (ορθο- στα ελληνικά σημαίνει «σωστό»).[10] Οι υποστηρικτές της ορθομοριακής ιατρικής υποστηρίζουν ότι η θεραπεία πρέπει να βασίζεται στην ατομική βιοχημεία του κάθε ασθενούς.[11][12]
Η επιστημονική και ιατρική συναίνεση υποστηρίζει ότι οι γενικοί ισχυρισμοί για την αποτελεσματικότητα που προβάλλουν οι υποστηρικτές της ορθομοριακής ιατρικής δεν ελέγχονται επαρκώς ως φαρμακευτικές θεραπείες.[5] Έχει περιγραφτεί ως μια μορφή δίαιτα μόδας και ως κομπογιαννιτισμός.[13] Οι υποστηρικτές επισημαίνουν συμβατικές πηγές που έχουν δημοσιεύσει έρευνα που υποστηρίζει τα οφέλη της συμπλήρωσης θρεπτικών ουσιών [14] και σε περιπτώσεις όπου η συμβατική ιατρική χρησιμοποιεί βιταμίνες ως θεραπείες για ορισμένες ασθένειες.
Ορισμένες βιταμίνες σε μεγάλες δόσεις έχουν συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων, καρκίνου και θανάτου.[15][16] Η επιστημονική συναίνεση είναι ότι για τα φυσιολογικά άτομα, μια ισορροπημένη διατροφή περιέχει όλες τις απαραίτητες βιταμίνες και μέταλλα και ότι τα συμπληρώματα ρουτίνας δεν είναι απαραίτητα εκτός συγκεκριμένων διαγνωσμένων ελλείψεων.[17]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Saul AW· Hoffer A (2008). Orthomolecular Medicine For Everyone: Megavitamin Therapeutics for Families and Physicians. Laguna Beach, California: Basic Health Publications. ISBN 978-1-59120-226-4.
- ↑ 2,0 2,1 McMichael AJ (January 1981). «Orthomolecular medicine and megavitamin therapy». Med. J. Aust. 1 (1): 6–8. doi:. PMID 7207301.
- ↑ Smart Nutrients. Avery. 2000. ISBN 978-0-89529-562-0.
- ↑ Skinner Patricia (2004). «Gale encyclopedia of alternative medicine: holistic medicine». Thomson Gale. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ 5,0 5,1
Frei Emil, επιμ. (2003). «Cancer medicine». Cancer medicine 6. Hamilton, Ontario: BC Decker. σελίδες 76. ISBN 978-1-55009-213-4.
There is no evidence that megavitamin or orthomolecular therapy is effective in treating any disease.
- ↑ «NIH state-of-the-science conference statement on multivitamin/mineral supplements and chronic disease prevention». NIH Consens State Sci Statements 23 (2): 1–30. 2006. PMID 17332802.
- ↑ Task Force Report on Megavitamin and Orthomolecular Therapy in Psychiatry. American Psychiatric Association. 1973.
- ↑ Braverman Eric (1979). «Orthomolecular Medicine and Megavitamin Therapy: Future and Philosophy». Journal of Orthomolecular Medicine 8 (4): 265. http://www.orthomolecular.org/library/jom/1979/pdf/1979-v08n04-p265.pdf.
- ↑ Singh, S· Ernst, Edzard (2008). Trick or Treatment: The Undeniable Facts About Alternative Medicine. Norton. σελ. 320. ISBN 978-0-393-06661-6.
- ↑ Pauling L (April 1968). «Orthomolecular psychiatry. Varying the concentrations of substances normally present in the human body may control mental disease». Science 160 (3825): 265–71. doi:. PMID 5641253. Bibcode: 1968Sci...160..265P.
- ↑ Baumel Syd (Αυγούστου 2000). Dealing with depression naturally : complementary and alternative therapies for restoring emotional health (2nd έκδοση). Los Angeles: McGraw-Hill. ISBN 978-0-658-00291-5.
- ↑ Williams RJ (1998). Biochemical individuality: the basis for the genetotrophic concept (2 έκδοση). New Canaan, Connecticut: Keats. ISBN 978-0-87983-893-5.
- ↑ Jarvis WT (1983). «Food faddism, cultism, and quackery». Annu. Rev. Nutr. 3: 35–52. doi:. PMID 6315036. https://archive.org/details/sim_annual-review-of-nutrition_1983_3/page/35.
- ↑ «Influence of supplementary vitamins, minerals and essential fatty acids on the antisocial behaviour of young adult prisoners. Randomised, placebo-controlled trial». The British Journal of Psychiatry: The Journal of Mental Science 181: 22–28. 2002. doi:. PMID 12091259.
- ↑ Brody, Jane (March 23, 2009). «Extra Vitamin E: No Benefit, Maybe Harm». New York Times. https://www.nytimes.com/2009/03/24/health/24brod.html. Ανακτήθηκε στις March 24, 2009.
- ↑ «High dose vitamin E death warning». BBC. November 11, 2004. http://news.bbc.co.uk/1/hi/health/3998847.stm. Ανακτήθηκε στις March 24, 2009.
- ↑ Duff, Roberta Larson: American Dietetic Association Complete Food and Nutrition Guide, (ISBN 0470912073)
Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Hoffer Abram· with Pauling Linus (2004). Healing cancer : complementary vitamin & drug treatments. Toronto: Canadian College of Naturopathic Medicine. ISBN 978-1-897025-11-6.
- Barrett Stephen (1980). The health robbers : how to protect your money and your life (Second έκδοση). Philadelphia: G. F. Stickley. σελίδες 52. ISBN 978-0-89313-023-7.
- Cassileth Barrie R (1998). Alternative medicine handbook: the complete reference guide to alternative and complementary therapies. New York: W.W. Norton. ISBN 978-0-393-04566-6.
- Bender David A (2003). Nutritional biochemistry of the vitamins (Second έκδοση). Cambridge; New York: Cambridge University Press. σελ. 230. ISBN 978-0-521-80388-5.
- Gratzer Walter B (2005). Terrors of the table: the curious history of nutrition. Oxford; New York: Oxford University Press. σελίδες 210. ISBN 978-0-19-280661-1.