Ορεινή Φωλιά

Συντεταγμένες: 50°32′45″N 6°46′10″E / 50.54583°N 6.76944°E / 50.54583; 6.76944

Χάρτης με τις τοποθεσίες των μυστικών καταφυγίων του Χίτλερ.

Η ορεινή Φωλιά (γερμ. Felsennest) ήταν το όνομα ενός οχυρού καταφυγίου του Χίτλερ με προορισμό την μυστική τέλεση των εργασιών του (γερμ. Führerhauptquartier). Η τοποθεσία του ήταν στην δασική περιοχή Ρόντερτ, ένα προάστιο της γερμανικής πόλης Μπαντ Μινστεράιφελ στην ορεινή περιοχή Άιφελ της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας.

Περιγραφή του καταφυγίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ορεινή Φωλιά ήταν το πρώτο οχυρό καταφύγιο του Χίτλερ στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Στην τοποθεσία αυτή, αρχικά υπήρχε ένας μικρός αντιαεροπορικός καταυλισμός της LVZ-West που είχε χτιστεί το 1939 στο βουνό Ράντμπεργκ και αποτελείτο από τέσσερα υπόστεγα πυροβολικού από μπετόν, ένα σπιτάκι που χρησίμευε για την προετοιμασία και τον υπολογισμό των στοιχείων βολής, ένας οικίσκος για την προστασία ενός αντιαεροπορικού πυροβόλου των 2 εκατοστών, ένα στρατώνα για τους άνδρες και μερικές αποθήκες για πυρομαχικά.

Λίγο πιο πέρα ήταν χτισμένα και δύο μικρά οχυρά, τα οποία επεκτάθηκαν αργότερα, όταν η τοποθεσία αυτή έγινε το οχυρό καταφύγιο του Χίτλερ.

Πριν το 1940, ο Χίτλερ είχε ένα άλλο οχυρό, την Αετοφωλιά στην ορεινή περιοχή Τάουνους βόρεια της Φρανκφούρτης. Η Αετοφωλιά προορίζονταν να του χρησιμεύσει σαν καταφύγιο κατά την διάρκεια της επίθεσης ενάντια της Γαλλίας, αλλά ο Χίτλερ το απέρριψε και αντί γι' αυτό διάλεξε την τοποθεσία ορεινή Φωλιά, επειδή η τοποθεσία ήταν πιο στρατηγική στα μετόπισθεν της αμυντικής γραμμής του Τείχους του Ατλαντικού (Westwall). Οι εργασίες αναβάθμισης ξεκίνησαν στα τέλη του Φεβρουαρίου 1940 και διεκπεραιώθηκαν από την στρατιωτική οικοδομική εταιρεία Οργάνωση Τοτ (Organisation Todt) με ταχύτατο ρυθμό. Είναι το μόνο καταφύγιο του Χίτλερ που δεν έλαβε συνθηματικό όνομα, αλλά χρησιμοποιήθηκε το πραγματικό τοπωνύμιο. Φέλζεν-νέστ (γερμ. Felsennest, ορεινή φωλιά) ήταν το πραγματικό όνομα της περιοχής που ίσχυε μέχρι την δεκαετία του 1970, οπότε και μετονομάστηκε σε Έζελσμπεργκ (γερμ. Eselsberg, βουνό του γαϊδάρου). Οι εργασίες ανακατασκευής περιελάμβαναν την διόρθωση των υφιστάμενων κτηρίων, την κατασκευή νέων και την διεύρυνση ενός δρόμου που οδηγούσε εκεί.

Στο κοντινό χωριό Ρόντερτ κατασκευάστηκαν, επίσης, και δυο οχυρά καταφύγια για τους κατοίκους της περιοχής.

Η χρήση του οχυρού από τον Χίτλερ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το οχυρό κατοικήθηκε στο διάστημα από τις 10 Μαΐου μέχρι τις 6 Ιουνίου του 1940 από τον ίδιο τον Χίτλερ κατά την διάρκεια του πρώτου μέρους της επίθεσης, όταν οι γερμανικές δυνάμεις εισέβαλαν στις Κάτω Χώρες, στο Βέλγιο, στο Λουξεμβούργο και στην βόρεια Γαλλία.

Ο Χίτλερ ταξίδεψε με έκτακτο σιδηροδρομικό δρομολόγιο, το ονομαζόμενο «έκτακτο δρομολόγιο του Φύρερ», που έφερε τον κωδικό «Αμέρικα» και έφυγε από το Βερολίνο και τερμάτισε στην πόλη Όυσκίρχεν. Στο Ρόντερτ έφτασε στις πεντέμισι το πρωί, όταν ταυτόχρονα ξεκινούσε η επίθεση στην Δύση. Η ανώτατη διοίκηση του στρατού, το OKH ήταν εγκατεστημένο στα οχυρώματα της δασικής τοποθεσίας Φόρστχάους Χίλλοχ λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα.

Κατά την διαμονή του ο Χίτλερ δέχτηκε την επίσκεψη επίσημων πολιτικών και στρατιωτικών, μεταξύ των οποίων:

τον πρέσβη της Ιταλίας Ντίνο Αλφιέρι
τον Αρχιναύαρχο Έριχ Ρέντερ
τον Ράϊχς-Φύρερ Χάινριχ Χίμλερ
τον Υπουργό Εξωτερικών Γιοάχιμ φον Ρίμπεντροπ
τον Στρατάρχη του Ράιχ Χέρμαν Γκέρινγκ
τον Αρχιστράτηγο Βάλτερ φον Μπράουχιτς
τον Στρατηγό Χάλντερ
τον Κομισσάριο του Ράιχ στην κατακτημένη Νορβηγία Γιόζεφ Τερμπόβεν
τον Υπουργό Φριτς Τοτ
τον Υπουργό Δημόσιας Διαφώτισης και Προπαγάνδας Γιόζεφ Γκέμπελς

Στις 11 Μαΐου ο Χίτλερ επισκέφθηκε το κοντινό κατάλυμα της Ανώτατης Διοίκησης του Στρατού για να ενημερωθεί για την πρόοδο του πολέμου. Σε όλο το διάστημα της επίθεσης ήταν και η μοναδική φορά που ο Χίτλερ παρουσιάστηκε στην ανώτατη διοίκηση του στρατού.

Στις 13 Μαΐου του 1940 ο Χίτλερ δέχτηκε την επίσκεψη καταδρομέων αλεξιπτωτιστών για να τους απονείμει το μετάλλιο Σταυρού του Ιππότη (Ritterkreuz) για την συμμετοχή τους στην κατάληψη του οχυρού Έμπεν-Εμαέλ στο Βέλγιο και την απόδοσή τους.

Στο καφενείο του χωριού γινόταν, επίσης, η δοκιμαστική προβολή του εβδομαδιαίου κινηματογραφικού δελτίου ειδήσεων, στο οποίο παρευρισκόταν ο Χίτλερ. Μετά την προβολή έμπαινε στο αυτοκίνητο και επέστρεφε στο οχυρό.

Στις 17 και στις 24 Μαΐου επισκέφθηκε για λίγες ώρες το κεντρικό στρατόπεδο του πεζικού Heeresgruppe A, χρησιμοποιώντας αεροπλάνο από το αεροδρόμιο του Όντενντορφ, λίγα χιλιόμετρα μακριά από το οχυρό.

Κατά την διάρκεια της διαμονής του Χίτλερ στο οχυρό έτυχε πολλές φορές να περάσουν εχθρικά αεροσκάφη πάνω από την περιοχή, αλλά ποτέ δεν επιτέθηκαν στο οχυρό.

Μετά την αποχώρηση του Χίτλερ στις 6 Ιουνίου του 1940, το οχυρό παρέμεινε σε λειτουργία, ενώ φρουρά το φύλαγε και προοριζόταν να κηρυχθεί αργότερα διατηρητέο. Σύμφωνα με την μαρτυρία της γραμματέως του Χίτλερ, της Κρίστα Σρέντερ, ο Χίτλερ σκόπευε, μετά τον πόλεμο, να το επισκέπτεται ετησίως σε ανάμνηση της διαμονής του.

Άλλες χρήσεις στον πόλεμο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα έτη 1942, -43 χτίστηκαν πολλές επιπλέον εγκαταστάσεις, και στρατώνες στην περιοχή.

Κατά το τέλος του 1944, πιθανώς στα τέλη Νοεμβρίου, αρχές Δεκεμβρίου, ο επικεφαλής του Πεζικού της ομάδας Στρατιών (Heeresgruppe) B Στρατάρχης Βάλτερ Μόντελ (Walther Model) χρησιμοποίησε το κοντινό καταυλισμό στο Χίλλοχ ως Αρχηγείο κατά τη διεξαγωγή της μάχης των Αρδεννών, που ξεκίνησε στις 16 Δεκεμβρίου του 1944.

Στα τέλη του Δεκεμβρίου του 1944 ο Μόντελ δέχτηκε την επίσκεψη του Γερμανού υπουργού Άλμπερτ Σπέερ, τον οποίο υποδέχτηκε στο Χίλλοχ.

Η μεταπολεμική εποχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Μάρτιο του 1945 οι Γερμανοί ανατίναξαν τις σημαντικότερες εγκαταστάσεις του οχυρού. Ο καταυλισμός του Χίλλοχ καταστράφηκε πιθανώς την ίδια εποχή.

Μετά τον Πόλεμο τα ερείπια παρέμειναν για λίγο διάστημα αφύλακτα και υπέστησαν σοβαρή λεηλασία. Η μεγάλη αίθουσα κινηματογράφου πωλήθηκε. Τα δυο καταφύγια στην Ρόντερτ κατεδαφίστηκαν, ενώ οι υπόλοιπες εγκαταστάσεις καταστράφηκαν στην δεκαετία του 1990.

Σήμερα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σήμερα (το 2007) στην θέση του οχυρού που είχε μείνει ο Χίτλερ βρίσκονται ερείπια από σκυρόδεμα, καθώς και τα θεμέλια. Το καφενείο υπάρχει ακόμα, μαζί με ένα μικρό οχυρό καταφύγιο.

Επίσης διατηρούνται τρία μικρά οχυρά (γερμ. Splitterschutzbunker). Στο δάσος βρίσκονται και υπολείμματα του απαγορευτικού φράχτη. Δυο ατομικά (δηλαδή για ένα άτομο) υπόστεγα υπάρχουν ακόμα. Μια παράγκα (κουρείο) και ένα μπάνιο διατηρηθήκαν μετά τον πόλεμο.

Διάφορα υπόστεγα για αντιαεροπορικά πολυβόλα βρίσκονται ακόμα σκόρπια στο βουνό, και θεμέλια από μπετόν σημαδεύουν τη θέση που κάποτε ήταν στημένα ξύλινα χαρακώματα για μικρά πολυβόλα. Μερικά από αυτά πουλήθηκαν μετά τον πόλεμο και χρησιμοποιήθηκαν από τους κυνηγούς.

Στο Χίλλοχ βρίσκονται ακόμα και σήμερα μεγάλοι βράχοι από τσιμέντο δεξιά και αριστερά του δρόμου.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Hansen, Hans-Josef: Felsennest - Das vergessene Führerhauptquartier in der Eifel. Bau, Nutzung, Zerstörung. Helios Verlag Aachen 2006 (umfassende Dokumentation über das erste ortsfeste Führerhauptquartier des Zweiten Weltkrieges). ISBN 3-938208-21-X
Alexander Kuffner: Zeitreiseführer Eifel 1933-45. Taschenbuch. Seite 32-38. Helios, Aachen 2007, ISBN 978-3-938208-42-7.