Ομπντούλιο Βαρέλα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ομπντούλιο Βαρέλα

Με τη φανέλα της εθνικής
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης20 Σεπτεμβρίου 1918
Τόπος γέννησηςΜοντεβιδέο,Ουρουγουάη
Ημερ. θανάτου2 Αυγούστου 1996 (78 ετών)
Τόπος θανάτουΜοντεβίδεο, Ουρουγουάη
Ύψος1,78 μ.
ΘέσηΜέσος
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1936–1938Ντεπορτίβο Χουβεντούτ60(20)
1938–1943Μοντεβιδέο Γουόντερερς ΦΚ105(42)
1943–1955Πενιαρόλ302(72)
Σύνολο467(134)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1939–1954 Ουρουγουάη45(9)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Ομπντούλιο Γιασίντο Μουνιόζ Βαρέλα (ισπανικά: Obdulio Jacinto Muiños Varela, προφορά Ισπανίας: [oβˈðuljo βaˈɾela], 20 Σεπτεμβρίου 1917 – 2 Αυγούστου 1996) ήταν Ουρουγουανός διεθνής ποδοσφαιριστής. Ήταν ο αρχηγός της εθνικής ομάδας της χώρας του που κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1950. Το προσωνύμιό του ήταν El Negro Jefe (Ο Μαύρος Αρχηγός), λόγω του σκούρου δέρματος και της επιρροής που είχε στο γήπεδο, ιδιαίτερα κατά την ιστορική νίκη επί της Βραζιλίας στη διοργάνωση. Ήταν Αφρικάνικης, Ισπανικής και Ελληνικής καταγωγής.[1]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Βαρέλα γεννήθηκε στο Μοντεβίδεο από πτωχή, εργατική και πολυάριθμη οικογένεια και επέλεξε να φέρει το επώνυμο της μητέρας του. Κατά τη διάρκεια της ζωής του εργάστηκε ως συνοδός αυτοκινήτων, πωλητής σπιτιών, εργάτης σε πλυντήριο ρούχων και παπουτσιών και κατασκευαστής. Και στον ελεύθερο χρόνο του έπαιξε μπάλα.[2] Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο αγωνιζόμενος με τη Ντεπορτίβο Χουβεντούτ το 1936. Ξεκίνησε στην πρώτη κατηγορία με τους Γουόντερερς και το 1943, εντάχθηκε στην Πενιαρόλ, λέσχη για την οποία θα έπαιζε μέχρι την επαγγελματική του αποχώρηση το 1955. Με τον κορυφαίο σύλλογο της χώρας κέρδισε μεταξύ άλλων έξι πρωταθλήματα.

Συνήθως αγωνιζόταν ως κλασικός μέσος ή αμυντικός μέσος αν χρειαζόταν, δεν διέθετε ιδιαίτερη τεχνική και ήταν γνωστός για την αντοχή, τις πολλαπλές δουλειές που μπορούσε να κάνει στο γήπεδο και τις ηγετικές ικανότητές του.[3] Μεταξύ του 1948 και του 1949 ηγήθηκε της απεργίας των ποδοσφαιριστών για επτά μήνες που είχε ως στόχο την απόκτηση μεγαλύτερων δικαιωμάτων για τους αθλητές και την εισαγωγή του πλήρους επαγγελματισμού. Ο Βαρέλα είναι ο χαρισματικός ηγέτης αυτής της απεργίας και, μαζί με τον άσο της Νασιονάλ και τον αντίπαλό του Ενρίκε Κάστρο, οδήγησε περίπου 500 συναδέλφους στην εξέγερση. Αυτό θα προκαλέσει την πρόωρη διακοπή του πρωταθλήματος του 1948, το οποίο έληξε μετά από μόνο 10 γύρους χωρίς ποτέ να αναγνωριστεί πρωταθλητής.[4]

Το διεθνές ντεμπούτο του Βαρέλα ήρθε με νίκη 3–2 απέναντι στη Χιλή το 1939 στο Κόπα Αμέρικα στη Λίμα του Περού.[5] Έπαιξε 45 διεθνείς αγώνες για την Ουρουγουάη από το 1939 έως το 1954.[6]

Η κορυφαία στιγμή της καριέρας του ήταν ως αρχηγός της ομάδας της Ουρουγουάης που κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1950, στο οποίο έπαιξε αποφασιστικό ρόλο.[7][8][9] Ο σημαντικός τελευταίος αγώνας ήταν ενάντια στους οικοδεσπότες της Βραζιλίας. Η Ουρουγουάη έπρεπε να κερδίσει, αλλά η Βραζιλία θα μπορούσε να κατακτήσει το Κύπελλο και με ισοπαλία. Ο ιστορικός αγώνας έμεινε με το όνομα Maracanazo με θεατές το μεγαλύτερο πλήθος ποδοσφαιρικού αγώνα (επίσημα 173.850, αλλά πηγές της εκτιμούν ότι πάνω από 200.000 οπαδοί ήταν στο γήπεδο).[10][11] Στη συνέχεια, όταν η ομάδα ήταν στα αποδυτήρια, ο Χουάν Λόπεζ, προπονητής της ομάδας της Ουρουγουάης είπε στους παίκτες του ότι ο καλύτερος τρόπος για να πάρουν τον τίτλο εναντίον της Βραζιλίας ήταν να υιοθετούσαν αμυντικό στυλ, έφυγε από το δωμάτιο και ο Βαρέλα είπε στους συμπαίκτες του «Ο Χουάν είναι καλός άνθρωπος, αλλά αν το κάνουμε τότε θα υποστούμε την ίδια μοίρα της Σουηδίας και της Ισπανίας» (η Βραζιλία νίκησε τη Σουηδία 7–1 και η Ισπανία 6–1) και στη συνέχεια στο διάδρομο είπε: «Μην κοιτάξετε στις κερκίδες, μη σηκώσετε τα μάτια σας ψηλά, το παιχνίδι παίζεται κάτω. Όσοι και να είναι από πάνω σας, να σκέφτεστε ότι είναι μόνο ξύλινα ομοιώματα κι όχι πραγματικό πλήθος. Μέσα στο γήπεδο θα είμαστε έντεκα εμείς κι έντεκα αυτοί. Και μην νομίζετε ότι θα μας συμβεί κάτι κακό όταν νικήσουμε. Τίποτα δεν θα συμβεί. Για να κερδίσουμε όμως πρέπει να βάλουμε τ’ «αυγά» μας στις άκρες των παπουτσιών μας. Πάμε να κερδίσουμε λοιπόν!»[12][13] Η ομιλία έπαιξε ζωτικό ρόλο στους συμπαίκτες του, οι οποίοι έπαιξαν χωρίς φόβο έχοντας ισοπαλία 0–0 στο ημίχρονο. Στα δύο λεπτά στο δεύτερο ημίχρονο η Βραζιλία σημείωσε τέρμα και ο Βαρέλα πήρε τη μπάλα και στη συνέχεια ήρθε σε διαμάχη με τον Άγγλο διαιτητή για ανύπαρκτο οφσάιντ, με την πρόθεση να καθυστερήσει την επανεκκίνηση του παιχνιδιού, έτσι ώστε το πλήθος να ησυχάσει. Μετά από αυτό είπε στους συμπαίκτες του «Τώρα ήρθε η ώρα να κερδίσουμε το παιχνίδι».[14] Η Ουρουγουάη σκόραρε με τον Χουάν Αλμπέρτο Σκιαφίνο και στη συνέχεια, 11 λεπτά πριν από τη λήξη, η ομάδα της Βραζιλίας είχε χάσει την αυτοπεποίθησή της και ο Γκίτζια σημείωσε το 2–1 για την Ουρουγουάη, κερδίζοντας το Παγκόσμιο Κύπελλο.[11][15][16] Ο Βαρέλα συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης.[17]

Έπαιξε επίσης στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1954 με την Ουρουγουάη να υπερασπίζεται τον τίτλο του 1950, αλλά αυτή τη φορά, ο εμβληματικός αρχηγός τραυματίστηκε πριν από τον ημιτελικό εναντίον της Ουγγαρίας, και η Ουρουγουάη έχασε 4–2 μετά από παράταση. Η Ουρουγουάη δεν είχε χάσει ποτέ αγώνα Παγκόσμιου Κυπέλλου όταν έπαιζε ο Βαρέλα.[18][19]

Ο τελευταίος αγώνας του ήταν στις 19 Ιουνίου 1955 με την Πενιαρόλ εναντίον της Αμέρικα.[20]

Το 1994 τιμήθηκε από τη FIFA για την προσφορά του στο άθλημα με την ανώτατη διάκριση, το Τάγμα Αξίας.[21] Το 2000 ψηφίστηκε 53ος καλύτερος ποδοσφαιριστής του 20ού αιώνα στις εκλογές της IFFHS.[22] Το 2014 οι αναγνώστες του ESPN τον ψήφισαν ως τον 10ο σημαντικότερο αρχηγό στην παγκόσμια ποδοσφαιρική ιστορία.[23]

Τίτλοι και διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πενιαρόλ

  • Πρωτάθλημα Ουρουγουάης (6) : 1944, 1945, 1949, 1951, 1953 και 1954
  • Νικητής του Torneo de Honor (8) : 1944, 1945, 1947, 1949, 1950, 1951, 1952 και 1953
  • Νικητής του τουρνουά Competencia (6) : 1943, 1946, 1947, 1949, 1951 1953

Ουρουγουάη

  • Παγκόσμιο Κύπελλο : 1950
  • Κόπα Αμέρικα : 1942
  • Κύπελλο Baron de Rio Branco νικητής απέναντι στη Βραζιλία (3) : 1940, 1946, 1948
  • Κύπελλο Escobar Gerona: 1943

Ατομικές διακρίσεις

  • Πρωτάθλημα Νότιας Αμερικής (Κόπα Αμέρικα) καλύτερος παίκτης : 1942
  • Καλύτερη ομάδα Παγκοσμίου Κυπέλλου : 1950
  • IFFHS : 53ος καλύτερος ποδοσφαιριστής του 20ού αιώνα

Τιμές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • FIFA 77.jpg Τάγμα Αξίας της FIFA (Ordre du mérite de la FIFA) : 1994

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «OBDULIO VARELA». Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2020. 
  2. ↑ «A 100 años del nacimiento de Obdulio Varela». Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2020. 
  3. ↑ «Obdulio Varela: empatía y tristeza de un campeón». Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2020. 
  4. ↑ «Obdulio Varela, el líder pobre». Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2020. 
  5. ↑ «Obdulio Varela». Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2020. 
  6. ↑ «Obdulio Varela». Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2020. 
  7. ↑ ««La leyenda de Obdulio Varela»». Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2020. 
  8. ↑ «Ο θρυλικός αρχηγός της Ουρουγουάης, Ομπντούλιο Βαρέλα». Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2021. 
  9. ↑ «World Football: The 100 Greatest World Cup Players of All Time». Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2021. 
  10. ↑ «FIFA : The Maracanazo marvels in numbers». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2021. 
  11. ↑ 11,0 11,1 «Power Ranking Every World Cup Final Ever Played». Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2022. 
  12. ↑ «Obdulio Varela, μπάλα και ταξική συνείδηση». Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2020. 
  13. ↑ «FIFA : Uruguay's manic Maracana coronation». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2020. 
  14. ↑ «Obdulio Varela; Remembering The Hero Of The Maracanazo». Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2020. 
  15. ↑ «FIFA : Maracanazo». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2021. 
  16. ↑ «Βραζιλία 1950: Το δράμα του Maracanazo». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2020. 
  17. ↑ «FIFA World Cup All Star teams». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  18. ↑ «Obdulio Varela (Uruguay)». Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2020. 
  19. ↑ «50 Greatest Players in World Cup History: #42 Obdulio Varela». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουνίου 2022. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2022. 
  20. ↑ «El pueblo no te olvida, Obdulio: 20 años del adiós al "Negro Jefe"». Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2020. 
  21. ↑ «FIFA Order of Merit». Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2022. 
  22. ↑ «The World's best Player of the Century by IFFHS». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2021. CS1 maint: Unfit url (link)
  23. ↑ «Franz Beckenbauer voted greatest captain of all time». Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ομπντούλιο_Βαρέλα&oldid=9709267"