Ομέρ Πασάς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ομέρ Πασάς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ömer Lütfi Paşa (Τουρκικά)
Γέννηση24  Νοεμβρίου 1806[1][2]
Janja Gora
Θάνατος18  Απριλίου 1871[1][3]
Κωνσταντινούπολη
Χώρα πολιτογράφησηςΟθωμανική Αυτοκρατορία
ΘρησκείαΙσλάμ
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΣερβικά
οθωμανικά Τουρκικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός ηγέτης
Περίοδος ακμής1823
ΣυγγενείςEmin Bülent Serdaroğlu (εγγονός)
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςστρατάρχης και στρατηγός/Οθωμανικός Στρατός
Πόλεμοι/μάχεςΔεύτερος Οθωμανοαιγυπτιακός πόλεμος και Κριμαϊκός Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΤάγμα του Αγίου Στανισλάου, Α΄ Τάξη
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ομέρ Πασάς, επίσης γνωστός ως Ομέρ Πασάς Λάττας (τουρκικά: Ömer Paşa‎‎, σερβικά: Омер-паша Латас/Omer-paša Latas‎‎; 1806-1871) ήταν οθωμανός στρατάρχης και κυβερνήτης.[4] Γεννήθηκε στην Αυστριακή επικράτεια, από Σέρβους Χριστιανούς Ορθόδοξους γονείς και αρχικά υπηρέτησε στον Αυστριακό στρατό. Όταν αντιμετώπισε κατηγορίες υπεξαίρεσης, κατέφυγε στην Οθωμανική Βοσνία όπου ασπάστηκε το Ισλάμ. Στη συνέχεια κατετάγη στον οθωμανικό στρατό στον οποίο εξελίχθηκε γοργά. Ο Ομέρ κατέπνιξε αρκετές εξεγέρσεις σε όλη την Οθωμανική Αυτοκρατορία, και ήταν διοικητής στον Κριμαϊκό Πόλεμο, όπου κέρδισε μερικές εξαιρετικές νίκες στη Σιλίστρα και την Ευπατορία και συμμετείχε στην πολιορκία της Σεβαστούπολης.

Τον Απρίλιο του 1867 αποβιβάστηκε με τουρκικά στρατεύματα στη Σούδα με αποστολή να καταστείλει την Μεγάλη Κρητική Επανάσταση του 1866. Αφού προσπάθησε ανεπιτυχώς να υποτάξει τα Σφακιά, κινήθηκε ανατολικά προς το Οροπέδιο Λασιθίου, στο οποίο εισέβαλε τον Μάιο του 1867 σφάζοντας πολλούς από τους κατοίκους του. Αδυνατώντας να φέρει σε πέρας την αποστολή του, αντικαταστάθηκε στο τέλος του χρόνου.[5]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) CERL Thesaurus. Consortium of European Research Libraries. cnp02101404. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 «Omer Pascha» (Γερμανικά) σελ. 59.
  3. «Hrvatski biografski leksikon» (Κροατικά) 1983. 11293.
  4. Helmolt, H.F.· Bryce, J.B. (1907). The World's History: South-eastern and eastern Europe. The World's History: A Survey of Man's Record. W. Heinemann. 
  5. Yule, A.F. (1879). A Little Light on Cretan Insurrection. Murray. σελ. 72-78.