Οι Κυρίες του Δάσους της Βουλώνης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οι Κυρίες του Δάσους της Βουλώνης
(Les Dames du Bois de Boulogne)
Εξώφυλλο DVD
ΣκηνοθεσίαΡομπέρ Μπρεσόν[1][2]
ΠαραγωγήRaoul Ploquin
ΣενάριοΡομπέρ Μπρεσόν και Ζαν Κοκτώ
Βασισμένο σεΖακ ο μοιρολάτρης και ο αφέντης του
ΠρωταγωνιστέςPaul Bernard[2], Μαρία Κασαρέ[2], Lucienne Bogaert[2], Élina Labourdette[2], Jean Marchat, Marguerite de Morlaye, Nicole Régnault, Paul Bernard[2] και Yvette Etiévant
ΜουσικήJean-Jacques Grunenwald
ΦωτογραφίαPhilippe Agostini
ΜοντάζJean Feyte
ΕνδυματολόγοςΜαντάμ Γκρε
ΔιανομήNetflix
Πρώτη προβολή1945 και 21  Σεπτεμβρίου 1945
Διάρκεια84 λεπτά
ΠροέλευσηΓαλλία
ΓλώσσαΓαλλικά
δεδομένα (π • σ • ε )

Οι Κυρίες του Δάσους της Βουλώνης (γαλλικά: Les Dames du Bois de Boulogne‎‎) είναι Γαλλική ερωτική δραματική ταινία του 1945 σε σενάριο και σκηνοθεσία του Ρομπέρ Μπρεσόν[3], βασισμένη στο μυθιστόρημα "Ζακ ο μοιρολάτρης και ο αφέντης του" (1796) του φιλοσόφου Ντενί Ντιντερό, που αφηγείται την ιστορία ενός ανθρώπου που έχει παρασυρθεί ώστε να παντρευτεί μια πόρνη. Πρωταγωνιστούν οι Μαρία Καζαρές, Ελίνα Λαμπουρντέτ και Πολ Μπερνάρ.

Η ταινία αυτή ήταν η δεύτερη χαρακτηριστική του Μπρεσόν. Είναι επίσης η τελευταία του με πρωταγωνιστές που αποτελούνται αποκλειστικά από επαγγελματίες ηθοποιούς.[4]

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ελέν και ο Ζαν νιώθουν αγάπη ο ένας για τον άλλο, αλλά δεν έχουν δεσμευτεί να παντρευτούν. Η ερωτική τους σχέση τους επιτρέπει να κάνουν εφήμερες σχέσεις με άλλους, αλλά έχουν υποσχεθεί να βάλουν σε προτεραιότητα ο ένας τον άλλον πρωτίστως και πάνω από τους άλλους. Ωστόσο η Ελέν δέχεται μια προειδοποίηση από έναν φίλο της ότι η αγάπη του Ζαν για αυτήν έχει τελειώσει και φοβάται ότι αυτό είναι σωστό. Η Ελέν ξεγελάει τον Ζαν για να το εξομολογηθεί, προσποιούμενη ότι τα συναισθήματά της για αυτόν έχουν τελειώσει και είναι μόνο φιλικά. Κρύβει την απογοήτευσή της όταν ο Ζαν το αποδέχεται με ενθουσιασμό και τώρα την βλέπει μόνο φιλικά αντί για ερωμένη. Αφού ο Ζαν φεύγει από το διαμέρισμά της, είναι σαφές ότι έχει τελειώσει η ερωτική τους σχέση. Αντί όμως να πενθεί την αγάπη της, η Ελέν αποφασίζει να πάρει μια σκληρή εκδίκηση.

Η νεαρή Ανιές είναι χορεύτρια σε καμπαρέ. Φιλοδοξία της ήταν να γίνει μπαλαρίνα στην Όπερα, αλλά υπήρξαν δύσκολες στιγμές στη ζωή της και αναγκάστηκε για να στηρίξει τον εαυτό της και τη μητέρα της, να βρει δουλειά σε νυχτερινά κέντρα και κερδίζει χρήματα ως πόρνη. Η Ελέν, προσποιούμενη την συμπόνια προς αυτήν, προσφέρεται να εξοφλήσει τα χρέη της μητέρας της Ανιές και να την μεταφέρει σε ένα διαμέρισμα, επιτρέποντας στην Ανιές να εγκαταλείψει τη νυχτερινή ζωή.

Η Ελέν βάζει μια παγίδα χρησιμοποιώντας την Ανιές για να δελεάσει τον Ζαν να ερωτευτεί τη νεαρή γυναίκα. Διαβεβαιώνει τον Ζαν ότι η Ανιές και η μητέρα της έχουν «άψογο» κοινωνικό υπόβαθρο. Ο Ζαν είναι ήδη ερωτευμένος μόλις δει την Ανιές στο δάσος της Βουλώνης και δεν προσπαθεί να μάθει τίποτα γι 'αυτήν, αντ' αυτού βασίζεται στις ψευδείς πληροφορίες της Ελέν. Η Ανιές υποψιάζεται ότι χειραγωγείται από την Ελέν αλλά αισθάνεται ανίσχυρη να ξεφύγει από την παγίδα. Ο Ζαν δεν παραιτείται από τις φιλοδοξίες του και τελικά η Ανιές συμφωνεί να τον παντρευτεί. Η Ελέν την συμβουλεύει να μην πει τίποτα στον Ζαν για το παρελθόν της μέχρι να παντρευτεί και αναγγέλει στον Ζαν ότι θα αναλάβει η ίδια να προγραμματίσει έναν πλούσιο γάμο για τους δύο.

Αμέσως μετά την τελετή του γάμου, η Ελέν υπαινίσσεται πρώτα στον Ζαν ότι κάτι δεν πάει καλά. Η Ανιές είχε υποθέσει ότι η Ελέν είχε ήδη πει στον Ζαν την αλήθεια, και μαθαίνοντας ότι εξαπατήθηκε, πέφτει λιπόθυμη. Ο Ζαν αντιμετωπίζει την Ελέν, η οποία του αποκαλύπτει θριαμβευτικά ότι του έστησε μια παγίδα και ότι όλοι οι καλεσμένοι γνωρίζουν την αλήθεια. Ο Ζαν, γεμάτος ντροπή, σύγχυση και οργή, απομακρύνεται αφήνοντας τη νέα του σύζυγο, ακόμα σε λιπόθυμη κατάσταση.

Αργότερα εκείνο το βράδυ, ο Ζαν επιστρέφει στο σπίτι. Η μητέρα της Ανιές τον προειδοποιεί ότι η καρδιά της κόρης της είναι αδύναμη και ότι θα μπορούσε να πεθάνει. Ο Ζαν μπαίνει στο δωμάτιο και η Ανιές, μόλις συνέρχεται απο το σοκ, ψιθυρίζει ότι ελπίζει να την συγχωρήσει, αλλά του καθιστά σαφές ότι θα τον ελευθερώσει, φεύγοντας από τη ζωή του. Η Ανιές αναστενάζει και φαίνεται να σταματά να αναπνέει. Ο Ζαν δείχνοντας να είναι γεμάτος αγάπη για αυτήν, την παρακαλεί να μείνει δυνατή και να παραμείνει στη ζωή. Αν και αδύναμη, τον ακούει και το αμυδρά χαμόγελό της τον διαβεβαιώνει ότι θα ζήσει.

Διανομή ρόλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Κυρίες του Δάσους της Βουλώνης, ενώ δεν είναι μία από τις πιο γνωστές ταινίες του Μπρεσόν, παρ 'όλα αυτά εξακολουθεί να λαμβάνει θετικά σχόλια. Αυτή τη στιγμή κατέχει το απόλυτο 100% στο Rotten Tomatoes, με μέση βαθμολογία 8,3 / 10 με βάση 15 κριτικές.[5]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ www.imdb.com/title/tt0037630/. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2016.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 www.allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm=4010.html. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2016.
  3. ↑ «The Ladies of the Bois de Boulogne». unifrance.org. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2014. 
  4. ↑ Roy Armes, French Cinema, New York: Secker & Warburg (1985): 116. "In the 1950s Bresson was to renounce the use of professional actors, but here he obtains excellent performances from his principal actresses."
  5. ↑ «Les Dames du Bois de Boulogne on RT». Rotten Tomatoes. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Οι_Κυρίες_του_Δάσους_της_Βουλώνης&oldid=10378600"