Οικογένεια Σαρανταπήχου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Οικογένεια Σαραντάπηχων)

Η Οικογένεια Σαρανταπήχου ήταν πλούσια Βυζαντινή οικογένεια με καταγωγή από την Αθήνα. Αναφορές στην οικογένεια γίνονται στο δεύτερο μισό του 8ου αιώνα και στις αρχές του ενάτου αιώνα. Θεωρείται πως την περίοδο αυτή η οικογένεια είχε αξιόλογη πολιτική επιρροή στην κεντρική Ελλάδα. Ελάχιστα μέλη της οικογένειας έγιναν γνωστά, πρώτη και πιο επιφανής υπήρξε η Ειρήνη της Αθήνα, η οποία, μετά το γάμο της με τον αυτοκράτορα Λέοντα Δ', έγινε αυτοκρατορική σύζυγος, αργότερα αντιβασιλέας με τον γιό της Κωνσταντίνο ΣΤ' και τέλος η πρώτη γυναίκα αυτοκράτειρα του Βυζαντίου το 797.

Το πρώτο γνωστό μέλος της οικογένειας Σαρανταπήχου, η Ειρήνη η Αθηναία ή Σαρανταπήχαινα, εμφανίζεται στις βυζαντινές πηγές κατά το δεύτερο μισό του 8ου αιώνα, όταν παντρεύτηκε τον μελλοντικό αυτοκράτορα Λέοντα Δ' το 769. Η συμμαχία των Ισαύρων με την οικογένεια Σαρανταπήχου είναι πιθανό να ήταν αποτέλεσμα στρατηγικού υπολογισμού από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Ε, ο οποίος επιθυμούσε μέσω του γάμου του γιού του με την Ειρήνη να ενισχύσει τον Βυζαντινό έλεγχό σε απομακρυσμένες και κρίσιμες περιοχές για την αυτοκρατορία, όπως ήταν η κεντρική Ελλάδα.[1]

Τον 9ο αιώνα μέλη της οικογένειας αναφέρονται ότι εγκαταστάθηκαν στην ορεινή Κορινθία, και θεωρούνται οικιστές και ονοματοδότες του χωριού Σαραντάπηχο Κορινθίας[2][3]. Ιδιοκτησία της οικογένειας πιθανολογείται ήταν ο ναός της Παναγίας Γοργοεπηκόου στην Αθήνα.

Σημαντικά μέλη της οικογένειας ήταν οι :

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Internet Archive, Judith (2002). Women in purple : rulers of medieval Byzantium. London : Phoenix. ISBN 978-1-84212-529-8. 
  2. ιστορία του Σαραντάπηχου
  3. Ιστορία και Λαογραφία της Ζάχολης του Ιερέως Νικόλαου Γ. Παπανδρεάδη

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]