Οβιδοβόλο M114 155 mm
| Οβιδοβόλο M114 155 mm | |
|---|---|
| Τύπος | Οβιδοβόλο |
| Προέλευση | ΗΠΑ |
| Ιστορία υπηρεσίας | |
| Υπηρεσία | 1942–τώρα |
| Ιστορία παραγωγής | |
| Σχεδιαστής | Rock Island Arsenal (US) |
| Χρονολογία σχεδίασης | 1939–1941 |
| Ποσότητα | 10,300+ |
| Τεχνικά χαρακτηριστικά | |
| Διαμέτρημα | 155 mm (6.1 in) |
| Βάρος | Μετακίνησης: 5,800 kg (12,800 lb) Μάχης: 5,600 kg (12,300 lb) |
| Μήκος | Μετακίνησης: 7.315 m (20 ft) |
| Μήκος κάννης | Σωλήνας: 3.564 m (11 ft 8 in) L/23 Συνολικό 3.79 m (12 ft 5 in) L/24.5 |
| Χαρακτηριστικά λειτουργίας | |
| Ταχυβολία | Σε ριπή: 4 βολές / λεπτό Διαρκείας: 40 βολές / ώρα |
| Ταχύτητα εξόδου βλήματος | 563 m/s (1,847 ft/s) |
| Μέγιστο βεληνεκές | 14,600 m (16,000 yd) |
Το M114 155 mm είναι ρυμουλκούμενο οβιδοβόλο που αναπτύχθηκε και χρησιμοποιήθηκε από τον στρατό των Ηνωμένων Πολιτειών . Κατασκευάστηκε για πρώτη φορά το 1942 ως όπλο μέσου πυροβολικού με την ονομασία Οβιδιβόλο Μ1 155 mm. Ήταν σε υπηρεσία με τον αμερικανικό στρατό κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, του Πολέμου της Κορέας και του Πολέμου του Βιετνάμ προτού αντικατασταθεί από το οβιδοβόλο M198 .
Το όπλο χρησιμοποιήθηκε επίσης από τις ένοπλες δυνάμεις πολλών εθνών ενώ σε κάποιες το M114A1 εξακολουθεί να υπηρετεί ακόμα.
Ανάπτυξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Για μεγάλο μέρος της δεκαετίας του 1930 ένας νέος κιλλίβαντας ήταν υπό ανάπτυξη για το οβιδοβόλο της εποχής του Α' Παγκοσμίου Πολέμου M-1918 των 155mm, το οποίο ήταν κατασκευασμένο κατόπιν άδειας από το γαλλικό πυροβόλο "Canon de 155 C model 1917 Schneider". Τότε το 1939 συνειδητοποίησαν πως δεν ήταν λογικό να τοποθετηθεί ένας νέος κιλλίβαντας κάτω από ένα απαρχαιωμένο οβιδοβόλο. Έτσι, η ανάπτυξη ξεκίνησε εκ νέου με ένα κιλλίβαντα σχεδιασμένο είτε για το οβιδοβόλο των 155 mm ή αυτό των 4,7 inches (120 mm). Η ανάπτυξη ολοκληρώθηκε στις 15 Μαΐου 1941 και τυποποιήθηκε το οβιδοβόλο M1 στο φορέα M1. Το ίδιο το οβιδοβόλο διέφερε από το παλαιότερο μοντέλο καθώς είχε μια επιμήκη κάννη 20 διαμετρημάτων και έναν νέο μηχανισμό κοίλου. Ήταν ο μοναδικός βιδωτός μηχανισμός «slow-cone» που τέθηκε σε υπηρεσία στις ΗΠΑ μετά το 1920.[1] Αυτό σήμαινε ότι ήταν απαραίτητες δύο ξεχωριστές κινήσεις για να ανοίξει το κοίλο, έναντι της μονής κίνησης του μηχανισμού «steep cone» όπου χρειαζόταν ταυτόχρονα η περιστρoφή και η απομάκρυνση του κοίλου.
Το M1A1 επανασχεδιάστηκε ως M114A1 το 1962.
Παραλλαγές φορέα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο φορέας του οβιδοβόλου χρησιμοποιήθηκε επίσης από το M-1 των 4,5 ιντσών. Πέρασε από μια σειρά από μικρές αλλαγές με την πάροδο του χρόνου. Τα αρχικά ηλεκτρικά φρένα Warner αντικαταστάθηκαν από αερόφρενα Westinghouse στο M1A1. Και οι δύο φορείς M1 και M1A1 χρησιμοποιούσαν ένα βάθρο σταθεροποίησης της πυροδότησης μεσαίου άξονα που επεκτεινόταν προς το έδαφος με μηχανισμό καστάνιας. Το M1A2 αντικατέστησε την καστάνια με σύστημα βιδωτού γρύλου και τροποποίησε επίσης την κινούμενη κλειδαριά. Ο φορέας M1A1E1 προοριζόταν για χρήση σε ζούγκλα και λασπώδες έδαφος και αντικατέστησε τους τροχούς του M1A1 με ανάρτηση με τροχό ελεύθερης περιστροφής, αλλά το έργο τερματίστηκε χωρίς να έχει φτάσει στην παραγωγή. Οι φορείς Τ-9 και Τ-10 χρησιμοποιούν κράματα χάλυβα χαμηλής ποιότητας και ακυρώθηκαν όταν δεν χρειάζονταν πλέον. Το T-16 ήταν ένας ελαφρύς φορέας που χρησιμοποιούσε χάλυβα υψηλής ποιότητας που εκτιμήθηκε ότι εξοικονομούσε περίπου 540 κιλά. Οι εργασίες ξεκίνησαν τον Ιούλιο του 1945 και συνεχίστηκαν μετά τον πόλεμο, χωρίς κάποιο αποτέλεσμα.[1]
Κάποιες παραλλαγές στα μέσα της δεκαετίας του 1960 ήταν τα ημι-αυτοκινούμενα οβιδοβόλα XM123 & M123A1 των 155 mm. Το XM123 κατασκευάστηκε από την American Machine and Foundry και εξοπλίστηκε με δύο αερόψυκτους κινητήρες 20 ίππων που παράγονται από την Consolidated Diesel Corporation, κάθισμα οδηγού, τιμόνι και τροχό οδήγησης στο αριστερό σκέλος, επιτρέποντάς στο οβιδοβόλο να τάσσεται στον χώρο βολής μετά την απόσπασή του από το φορτηγό, ενώ το XM123A1 παρείχε έναν μόνο κινητήρα 20 ίππων με ηλεκτρικό τιμόνι. Το επιπλέον βάρος στο αριστερό σκέλος μετατόπιζε το οβιδοβόλο μετά από κάθε κάθε βολή, απαιτώντας την εκ νέου ευθυγράμμισή του και έτσι το έργο εγκαταλείφθηκε. Η ιδέα αντιγράφηκε από το σοβιετικό αντιαρματικό πυροβόλο 85 χιλιοστών SD-44 που αναπτύχθηκε το 1954 και χρησιμοποιήθηκε από αερομεταφερόμενες δυνάμεις.
Ημι-αυτοκινούμενες εκδόσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το οβιδοβόλο τοποθετήθηκε πειραματικά σε ένα επιμηκυμένο σασί του ελαφρού άρματος M5 . Το όχημα που προέκυψε έλαβε την ονομασία Μηχανοκίνητος φορέας οβιδοβόλου 155 mm Τ64. Κατασκευάστηκε ένα μόνο προτότυπο πριν εγκαταλειφθεί υπέρ του T64E1, το όποιο ήταν βασισμένο στο πλαίσιο του ελαφρού τανκ M24 Chaffee. Αυτό τελικά υιοθετήθηκε ως αυτοκινούμενο οβιδοβόλο M41 και είδε δράση στον πόλεμο της Κορέας.[2] Προς το τέλος του Πολέμου της Κορέας, ο στρατός των ΗΠΑ αντικατέστησε το αυτοκινούμενο οβιδοβόλο M41 με το αυτοκινούμενο οβιδοβόλο M44 .
Το Μ114 στην Ελλάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1951 συγκροτούνται οι δύο πρώτες Μοίρες Μέσου Πυροβολικού εξοπλισμένες με τα M114A1. Μέχρι τη δεκαετία του '70 ο Ελληνικός Στρατός έχει παραλάβει -στα πλαίσια της Αμερικανικής βοήθειας- συνολικά 271 M114A1. Με την έλευση νεότερων πυροβόλων αλλά και πολλαπλών εκτοξευτών πυραύλων (ΠΕΠ) που συνδυάζουν μεγαλύτερο βεληνεκές αλλά και ταχύτερη μετακίνηση από το ένα σημείο στο άλλο, τα ελληνικά Μ114 αποσύρθηκαν το 2012.
Πυρομαχικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το οβιδοβόλο βάλει πυρομαχικά χωριστής φόρτωσης, σε σάκους, με έως και επτά διαφορετικά προωθητικά γεμίσματα, από 1 (το μικρότερο) έως 7 (το μεγαλύτερο). Η ταχύτητα βλήματος, το βεληνεκές και η διείσδυση στους παρακάτω πίνακες έχουν υπολογιστεί με το μέγιστο προωθητικό γέμισμα με γόμωση M4A1.
| Προωθητικά γεμίσματα [3] | ||||
| Μοντέλο | Βάρος | Συστατικά | ||
| Μ3 | 2,69 kilograms (5 lb 15 oz) | Βασικό γέμισμα και τέσσερα πρόσθετα γεμίσματα (για τα γεμίσματα 1 έως 5) | ||
| Μ4 | 6,29 kilograms (13 lb 14 oz) | Βασικό γέμισμα και δύο πρόσθετα γεμίσματα (για γεμίσματα 5 έως 7) | ||
| M4A1 | 6,31 kilograms (13 lb 15 oz) | Βασικό γέμισμα και τέσσερα πρόσθετα γεμίσματα (για γεμίσματα 3 έως 7) | ||
| Mk I Dummy | 3,63 kilograms (8,0 lb) | Βασικό γέμισμα και έξι πρόσθετα γεμίσματα | ||
| Μ2 Dummy | 3,34 kilograms (7 lb 6 oz) | Βασικό γέμισμα και έξι πρόσθετα γεμίσματα | ||
| Βλήματα | |||||
| Tύπος | Mοντέλο βλήματος | Βάρος | Γόμωση | Ταχύτητα στην κάνη | Βεληνεκές |
| HE
(Εκρηκτικό) |
HE M102 | 43,13 kilograms (95,1 lb) | TNT, 7,06 kilograms (15 lb 9 oz) | ||
| HE (Εκρηκτικό) | HE M107 | 43 kilograms (95 lb) | TNT, 6,86 kilograms (15 lb 2 oz) | 564 metres per second (1,850 ft/s) | 14,955 metres (16,355 yd) |
| Καπνογόνο | FS M105 | 45,14 kilograms (99,5 lb) | Sulfur trioxide σε Chlorosulfonic acid, 7,67 kilograms (16 lb 15 oz) | ||
| Καπνογόνο | WP M105 | 44,55 kilograms (98,2 lb) | White phosphorus (WP), 7,08 kilograms (15 lb 10 oz) | ||
| Καπνογόνο | FS M110 | 45,45 kilograms (100,2 lb) | Sulfur trioxide σε Chlorosulfonic acid, 7,67 kilograms (16 lb 15 oz) | ||
| Καπνογόνο | WP M110 | 44,63 kilograms (98,4 lb) | Λευκός Φώσφορος (WP), 7,08 kilograms (15 lb 10 oz) | ||
| Έγχρωμο Καπνογόνο | BE M116 | 39,21 kilograms (86,4 lb) | Καπνογόνο μίγμα, 7,8 kilograms (17 lb 3 oz) | ||
| Καπνογόνο | HC BE M116 | 43,14 kilograms (95,1 lb) | Zinc chloride (HC), 11,7 kilograms (25 lb 13 oz) | 564 metres per second (1,850 ft/s) | 14,955 metres (16,355 yd) |
| Χημικό | CNS M110 | 44,05 kilograms (97,1 lb) | Chloroacetophenone (CN), 6,26 kilograms (13 lb 13 oz) | ||
| Χημικό | H M110 | 43,09 kilograms (95,0 lb) | Αέριο μουστράδας, 5,02 kilograms (11 lb 1 oz) | 564 metres per second (1,850 ft/s) | 14,972 metres (16,374 yd) |
| Πυρηνικό | W48 | 54 kilograms (119 lb) | Πυρηνικό γέμισμα, ισάξιο με 72 tonnes of TNT (300 GJ) | 564 metres per second (1,850 ft/s) | 14,972 metres (16,374 yd) |
| Φωτιστικό | Φωτιστικό M118 | 46,77 kilograms (103,1 lb) | Illuminant candles, 4,02 kilograms (8 lb 14 oz) | ||
| Ασκήσεων | Ομοίωμα βλήματος Ασκήσεων Mk I | - | - | - | |
| Ασκήσεων | Ομοίωμα βλήματος Ασκήσεων M7 | 43,09 kilograms (95,0 lb) | - | - | - |
| Διείσδυση σε σκυροδέμα, mm [4] | ||||
| Πυρομαχικά \ Απόσταση | 0 | 914 metres (1,000 yd) | 2,743 metres (3,000 yd) | 4,572 metres (5,000 yd) |
| βλήμα HE M107 (γωνία συνάντησης 0°) | 884 millimetres (2 ft 10,8 in) | 792 millimetres (2 ft 7,2 in) | 610 millimetres (2,00 ft) | 488 millimetres (1 ft 7,2 in) |
| Χρησιμοποιήθηκαν διαφορετικές μέθοδοι μέτρησης σε διαφορετικές χώρες/περιόδους. Ως εκ τούτου, η άμεση σύγκριση είναι συχνά αδύνατη. | ||||
Χρήστες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τρέχοντες χρήστες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αφγανιστάν: 24 Ως τις 2016[update][5]
Αργεντινή: 6 Ως τις 2016[update][6]
Βραζιλία: 95 in the Army and 8 with the Marines Ως τις 2016[update][7]
Ισημερινός: 12 Ως τις 2016[update][8]
Ελ Σαλβαδόρ: 6
Ιράν: 70 Ως τις 2016[update][9]
Ιορδανία: 18 Ως τις 2016[update][10]
Λάος: 12 Ως τις 2016[update][11]
Λίβανος: 18 Ως τις 2016[update][12]
Μεξικό: ? [13]
Μαρόκο : 20 Ως τις 2016[update][14]
Μιανμάρ : 100 in service[15]
Πακιστάν: 144 in service with the Pakistan Army.[16][17]
Περού: 36 Ως τις 2016[update][18]
Φιλιππίνες[19]
Πορτογαλία: 24 Ως τις 2016[update][20]
Σαουδική Αραβία: 50 Ως τις 2016[update][21]
Νότια Κορέα[22]
Σουδάν: 12 Ως τις 2016[update][23]
Ταϊβάν: 250 Ως τις 2016[update][24]
Ταϊλάνδη: 48 Ως τις 2016[update],[25] In reserve
Τυνησία: 12 Ως τις 2016[update][26]
Τουρκία: 517 Ως τις 2016[update][27]
Ουρουγουάη: 8 Ως τις 2016[update][28]
Βενεζουέλα: 12 Ως τις 2016[update][29]
Βιετνάμ[30]
Πρώην χρήστες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αυστρία 
Βέλγιο
Khmer Republic
Καναδάς
Κροατία
Δανία[31]
Γαλλία
Ελλάδα: 271 σε σύνολο αποσύρθηκαν το 2012
Ισραήλ
Ιταλία[31]
Ιαπωνία
Λιβύη
Νορβηγία[31]
Ολλανδία[31]
Σιγκαπούρη
Ισπανία[31]
Ηνωμένες Πολιτείες[31]
Γιουγκοσλαβία
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Hogg - Allied Artillery of World War II, p 68.
- ↑ Hunnicutt, p 337–339, 502.
- ↑ TM 9-1331B, 155mm Howitzer M1 and Mount M14, p 205-219.
- ↑ Hunnicutt - Stuart: A History of the American Light Tank, p 502.
- ↑ Military Balance 2016, σελ. 231.
- ↑ Military Balance 2016, σελ. 377.
- ↑ Military Balance 2016.
- ↑ Military Balance 2016, σελ. 396.
- ↑ Military Balance 2016, σελ. 328.
- ↑ Military Balance 2016, σελ. 336.
- ↑ Military Balance 2016, σελ. 271.
- ↑ Military Balance 2016, σελ. 340.
- ↑ Military Balance 2016, σελ. 345.
- ↑ Military Balance 2016, σελ. 346.
- ↑ «Myanmar». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2014.
- ↑ «Pakistan Army». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2013.
- ↑ Military Balance 2016, σελ. 280.
- ↑ Military Balance 2016, σελ. 410.
- ↑ Military Balance 2016, σελ. 284.
- ↑ Military Balance 2016, σελ. 130.
- ↑ Military Balance 2016, σελ. 351.
- ↑ Military Balance 2016, σελ. 267.
- ↑ Military Balance 2016, σελ. 471.
- ↑ Military Balance 2016, σελ. 291.
- ↑ Military Balance 2016, σελ. 293.
- ↑ Military Balance 2016, σελ. 356.
- ↑ Military Balance 2016, σελ. 148.
- ↑ Military Balance 2016, σελ. 414.
- ↑ Military Balance 2016, σελ. 416.
- ↑ Military Balance 2016, σελ. 297.
- ↑ 31,0 31,1 31,2 31,3 31,4 31,5 Wiener, Friedrich (1987). The armies of the NATO nations: Organization, concept of war, weapons and equipment. Truppendienst Handbooks Volume 3. Vienna: Herold Publishers. σελ. 494-495.