Οίκος των Ράκοτσι
Οίκος των Ράκοτσι | |
---|---|
Πληροφορίες ασχολίας | |
Θυρεός | |
![]() | |
![]() | |
Ο Οίκος των Ράκοτσι, ουγγρ.: Rákóczi (παλαιότερη ορθογραφία Rákóczy) ήταν μια ουγγρική οικογένεια ευγενών στο βασίλειο της Ουγγαρίας μεταξύ του 13ου και του 18ου αι. Το όνομά τους γράφεται επίσης Rákoci (στη Σλοβακία), Rakoczi και Rakoczy σε ορισμένες ξένες πηγές. Η οικογένεια πήρε το όνομά της από τον Ράκοτς (Ράκοβετς, τώρα Ράκοβετς ναντ Oντάβοου, Σλοβακία). [1]
Η οικογένεια καταγόταν από τη φυλή Μπογκατραντβάνυ που είχε ρίζες στη Βοημία, σύμφωνα με το χρονικό του Σίμωνα του Kέζα. Τα θεμέλια για τον πλούτο και τη δύναμη της οικογένειας τέθηκαν από τον Σιγισμούνδο Ράκοτσι: μέσα σε μερικές δεκαετίες στον 17ο αι., οι Rákóczis έγιναν οι πλουσιότεροι αριστοκράτες της Ουγγαρίας. [2] Ο πιο διάσημος ήταν ο Φραγκίσκος Β΄ Ράκοτσι, ο οποίος ηγήθηκε μιας ανεπιτυχούς ουγγρικής εθνικιστικής εξέγερσης ενάντια στην κυριαρχία των Αψβούργων το 1711.
Οικογενειακή ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το τελευταίο μέλος της οικογένειας ήταν ο Γκιόργκι (Γεώργιος) Ράκοτσι, ο γιος του Φραγκίσκου Β΄ Ράκοτσι, ο οποίος απεβίωσε στη Γαλλία το 1756.
Ο μυστηριώδης κόμης του Σαιν Ζερμαίν πιστεύεται από ορισμένους ότι ήταν γιος του πρίγκιπα Φραγκίσκου (Φέρεντς) Β΄ Ράκοτσι.
Η περιοχή Ράκοτσι από τον Γιάνος Μπιχάρι και (αξιομνημόνευτη ενορχήστρωση από τον Εκτόρ Μπερλιόζ) αναφέρεται σε αυτούς.
Η Ουγγρική Ραψωδία Νο. 15 του Φραντς Λιστ αναφέρεται στην εξέγερση με επικεφαλής τον Φραγκίσκο Β' Ράκοτσι.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σιγισμούνδος Ράκοτσι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Σιγισμούνδος βασίλευσε για λίγο ως πρίγκιπας της Τρανσυλβανίας από το 1607 έως το 1608.
Γεώργιος Α΄
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Γεώργιος Α΄ (8 Ιουνίου 1593, Σέρεντς – 11 Οκτωβρίου 1648) ήταν ο πρίγκιπας της Τρανσυλβανίας από το 1630. Το 1643 ο Ράκοτσι σχημάτισε συμμαχία με τη Σουηδία. Τον Φεβρουάριο του 1644 ως επικεφαλής ενός στρατού 30.000 ατόμων, ξεκίνησε μια εκστρατεία κατά των Αψβούργων στον Τριακονταετή Πόλεμο. Οι αγρότες που αγωνίστηκαν για την εθνική απελευθέρωση στο βασίλειο της Ουγγαρίας, τον υποστήριξαν. Ενθάρρυνε επίσης την ανάπτυξη της μεταλλευτικής βιομηχανίας και του εμπορίου.
Γεώργιος Β΄
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Γεώργιος Β΄ (30 Ιανουαρίου 1621, Ουγγαρία – 7 Ιουνίου 1660) ήταν Ούγγρος ευγενής και πρίγκιπας της Τρανσυλβανίας (1648-1660). Το 1657 οδήγησε έναν στρατό 40.000 ανδρών εναντίον του βασιλιά Ιωάννη Β' Καζίμιρ της Πολωνίας στο τρίτο μέρος του Β' Βόρειου Πολέμου (1655-1660). Πήρε την Κρακοβία και μπήκε στη Βαρσοβία με τους Σουηδούς, αλλά τη στιγμή που οι σύμμαχοί του αποχώρησαν, ηττήθηκε από τους Πολωνούς στο Τσάρνυ Οστρόφ. Τελικά, οι Πολωνοί του επέτρεψαν να επιστρέψει στην Τρανσυλβανία. Όταν οι Τούρκοι εισέβαλαν στην Τρανσυλβανία, απεβίωσε στη μάχη του Γκυάλου (Γκιλάου) τον Μάιο του 1660.
Φραγκίσκος Α΄
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Φραγκίσκος Α΄ (24 Φεβρουαρίου 1645, Γκυουλαφεχερβάρ, Τρανσυλβανία – 8 Ιουλίου 1676, Zμπορό, βασίλιεο της Ουγγαρίας) ήταν ο εκλεγμένος πρίγκιπας της Τρανσυλβανίας και Ούγγρος αριστοκράτης. Ήταν γιος του Γεωργίου Β΄, ο οποίος ήταν πρίγκιπας της Τρανσυλβανίας, αν και ο Γεώργιος μεταβίβασε την εξουσία του στον γιο του το 1652 μέσω της Τρανσυλβανικής Δίαιτας. Ωστόσο ο Φραγκίσκος δεν μπόρεσε ποτέ να αναλάβει αυτόν τον ρόλο, επειδή η οθωμανική κυβέρνηση απαγόρευσε τη διαδοχή του Τρανσυλβανικού θρόνου στον Ρακότσι το 1660. Ο Φραγκίσκος Α΄ λοιπόν έζησε ως αριστοκράτης στο βασίλειο της Ουγγαρίας.
Όσον αφορά τη θρησκεία, ο Φραγκίσκος Α' έσπασε με την παράδοση των Καλβινιστών Ράκοτσι, με το να ασπαστεί τον καθολικισμό μιμούμενος τη μητέρα του, Σοφία Μπάτορυ, κάτι που του κέρδισε την εύνοια της Καθολικής Αυλής των Αψβούργων. Ο Φραγκίσκος Α΄ νυμφεύτηκε την Κροατο-Ούγγρα κόμισσα Iλόνα Ζρινύι το 1666 και απέκτησε τρία παιδιά, τον Γιόργι (1667), τη Γιουλιάνα Μπορμπάλα (1672–1717), και τον Φραγκίσκο Β' (1676–1735). Σύντομα εντάχθηκε στη συνωμοσία Βεσελένυι ως αποτέλεσμα τού γάμου του με τον Zρίνυι. Έγινε ο ηγέτης αυτής της ομάδας, και προσπάθησε να οργανώσει μια εξέγερση μεταξύ των Ούγγρων ευγενών, αλλά αυτό ήταν κακώς οργανωμένο, και σύντομα συντρίφτηκε από την αυστριακή κυβέρνηση.
Φραγκίσκος Β΄
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Φραγκίσκος Β΄ (27 Μαρτίου 1676, Borsi, Ουγγαρία – 8 Απριλίου 1735, Tεκιρντάγ [Ραιδεστός], Τουρκία), γνωστός και ως Φέρεντς Β΄, ήταν ο πρίγκιπας της Τρανσυλβανίας και ηγέτης της τελευταίας μεγάλης ουγγρικής εξέγερσης κατά της Αυστρίας μέχρι το 1848. Στην Ουγγαρία τιμάται ως εθνικός ήρωας.
Ο Φραγκίσκος Β΄ ανατράφηκε σύμφωνα με τα αυστριακά πρότυπα, και φοίτησε σε ένα κολέγιο Ιησουιτών στη Βοημία, αν και επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από την εθνικιστική ζέση της οικογένειάς του όταν μεγάλωνε. Ο Φραγκίσκος Β΄ επέστρεψε στις ιδιοκτησίες του στην Ουγγαρία το 1694, και εξελέγη πρίγκιπας της Τρανσυλβανίας το 1704 .
Γύρω στις αρχές του 18ου αι., ο βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας ζήτησε τη βοήθεια του Ράκοτσι στην προσπάθειά του να μειώσει την αυστριακή δύναμη, και υποσχέθηκε να βοηθήσει τον Ράκοτσι σε αντάλλαγμα για μια απόπειρα ανεξαρτησίας της Ουγγαρίας. Ωστόσο, ο Ράκοτσι συνελήφθη το 1700, αφού ένας Αυστριακός κατάσκοπος ειδοποίησε τον αυτοκράτορα. Διέφυγε στην Πολωνία, και στην αρχή του Πολέμου της Ισπανικής Διαδοχής ηγήθηκε μιας εξέγερσης του Kούρουτς, σε μια προσπάθεια να κερδίσει την ουγγρική ανεξαρτησία, οδηγώντας στον Πόλεμο για την Ανεξαρτησία.
Ωστόσο ο πόλεμος απέτυχε και ο Φραγκίσκος έφυγε για πάντα από την Ουγγαρία το 1711, ζώντας στην Τουρκία. Η μνήμη του τιμάται με αγάλματα και μνημεία σε όλη την Ουγγαρία, καθώς και στην περιοχή Ράκοτσι.
Σημαντικά γεγονότα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πόλεμος για την Ανεξαρτησία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1678 επαναστάτες κατά των Αψβούργων με επικεφαλής τον Ίμρε Tόκολυ, και με τη βοήθεια του Λουδοβίκου ΙΔ΄ της Γαλλίας και των Οθωμανών, ξεσηκώθηκαν σε εξέγερση κατά των Αψβούργων. Μετά την αποτυχημένη μάχη της Βιέννης το 1683, ο Tόκολυ έχασε την υποστήριξη, και ηττήθηκε το 1685.
Γύρω στο 1700 ο Λουδοβίκος ΙΔ' έφτασε ξανά, αυτή τη φορά στον Φραγκίσκο Β' Ρακότσι, στην προσπάθειά του να μετριάσει την αυστριακή εξουσία. Ο Φραγκίσκος Β΄ συνελήφθη γι' αυτή την αλληλογραφία, αλλά τελικά διέφυγε στην Πολωνία. Ο Πόλεμος της Ισπανικής Διαδοχής ανάγκασε μεγάλο μέρος του αυστριακού στρατού να εγκαταλείψει την Ουγγαρία, δημιουργώντας μια ευκαιρία για εξέγερση. Οι Kούρουκς, ή οι αντάρτες κατά των Αψβούργων, ξεκίνησαν μια εξέγερση με επικεφαλής τον Ράκοτσι. Ωστόσο, ελάχιστοι ευγενείς υποστήριξαν την επανάσταση. Επιπλέον, οι αυστριακές στρατιωτικές νίκες επί των Γάλλων και των Βαυαρών προκάλεσαν την υποχώρηση της βοήθειας στην επανάσταση. Μέχρι το 1706 ο Ράκοτσι αναγκάστηκε να υποχωρήσει. Οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις ήταν σε μεγάλο βαθμό ανεπιτυχείς, και η ήττα της Ουγγαρίας στη μάχη του Tρεντσέν εδραίωσε τη νίκη της Αυστρίας.
Γενεαλογία των Ράκοτσι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γιάνος Ράκοτσι ΟΙΚΟΣ ΡΑΚΟΤΣΙ | |||||||||||||||||||||
Σιγισμούνδος Ράκοτσι | |||||||||||||||||||||
Γεώργιος Α΄ Ράκοτσι | Ανδρέας Μπάτορυ ΟΙΚΟΣ ΜΠΑΤΟΡΥ | Γαβριήλ Μπάτορυ πρίγκιπας της Τρανσυλβανίας | |||||||||||||||||||
Γεώργιος Β΄ | Σοφία Μπάτορυ | ||||||||||||||||||||
Φραγκίσκος Α΄ | |||||||||||||||||||||
Φραγκίσκος Β΄ | |||||||||||||||||||||
Ιωσήφ Ράκοτσι | |||||||||||||||||||||
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Κατάλογος ευγενών οικογενειών στο βασίλειο της Ουγγαρίας
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Kiss, Lajos (1978). Földrajzi nevek etimológiai szótára (στα Hungarian). Budapest: Akadémiai. σελ. 537.
- ↑ Roman, Eric (2003). Austria-Hungary & the successor states: a reference guide from the Renaissance to the present. Infobase Publishing. σελ. 161.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Bain, Robert Nisbet (1911). "Rákóczy" . Encyclopædia Britannica. Vol. 22 (11th ed.). pp. 867–869.
- Marek, Miroslav (2009). «Rákóczi family» (στα Ουγγρικά). genealogy.euweb.cz. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2023.