Οίκος των Παλαιών Γουέλφων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Οίκος των Παλαιών Γουέλφων, γερμ. Ältere Welfen, είναι μία ευγενής δυναστεία από τη Φραγκία, που αναφέρονται από τον 9ο αι. Ήταν στενά συνδεδεμένη με τον Οίκο των Καρολιδών και αποτέλεσαν δύο κλάδους, αυτόν της Βουργουνδίας και αυτόν της Σουαβίας. Δεν είναι ξεκάθαρο αν οι δύο κλάδοι αποτελούν έναν Οίκο ή έχουν το ίδιο όνομα από σύμπτωση. Το 1055 απεβίωσε ο Γουέλφος (Γ΄) δούκας της Καρινθίας, τελευταίο άρρεν μέλος του Οίκου· τον διαδέχθηκε ο γιος της αδελφής του Κουνιγκούνντε (συζύγου του Αλβέρτου-Άτσο Β΄ των Έστε μαργράβου του Μιλάνου), που άλλαξε την επωνυμία τού Οίκου του σε "Γουέλφων".

Ο θυρεός του Ερρίκου του Άλτντορφ.

Ιστορία του Οίκου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με παράδοση του Οίκου η καταγωγή του ανάγεται στον Έντεκο των Σκιρίων Γερμανών -έμπιστο του Αττίλα ηγεμόνα των Ούνων- και στον γιο του Οδόακρο, που κατέλαβε την Ιταλία το 476. Άλλος πρόγονος του Οίκου ίσως είναι ο Ρούτχαρτ (απεβ. πριν το 790) κόμης του Άργκενγκαου, ευγενής από τη Φραγκία και διαχειριστής του Πεπίνου του βραχύ στην Αλαμαννία/Σουαβία.

Το όνομα "Γουέλφοι" (ιταλ. Guelfi, γερμ. Welf/Βελφ) αναφέρεται σε ένα μεσαιωνικό θρύλο, όπου στον Βαλτάσαρ δούκα της Σουαβίας εμφάνισαν ένα βρέφος ως δικό του παιδί, τον Μπούνντους. Στην πραγματικότητα ο Βαλτάσαρ ήταν άτεκνος και το βρέφος ανήκε σε έναν από τους κυνηγούς του. Όταν ο Μπούνντους ενηλικιώθηκε και τον κληρονόμησε, η μητέρα του τού αποκάλυψε την αλήθεια και ο νέος, συγκλονισμένος, αποσύρθηκε στη μονή Άλτντορφ και λίγο πριν αποβιώσει αποκάλυψε την ιστορία· έμεινε γνωστός ως δούκας Βολφ. Ο Βαλτάσαρ δεν είναι ιστορικό πρόσωπο και ο θρύλος καταγράφτηκε το 1475. Άλλη εκδοχή αναφέρεται στα ένδεκα (elf) τέκνα του Ίζενμπαρτ κόμη του Άλτντορφ.

Ο θυρεός του Κορράδου του Άλτντολφ, επισκόπου της Κωνσταντίας.

Βασιλείς της Βουργουνδίας (Die burgundischen Welfen)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο παλαιότερος κλάδος, αυτός της Βουργουνδίας, αρχίζει από τον Γουέλφο κόμη του Άλτντορφ, που αναφέρεται το 819 ως πατέρας της Γιούντιτ/Ιουδήθ, συζύγου του Λουδοβίκου Α΄ του ευσεβούς, της Έμμας, συζύγου του Λουδοβίκου Β΄ του γερμανικού και του Κορράδου Α΄ κόμη του Παρισιού. Ο τελευταίος είχε γιους τον Κορράδο Β΄ και ίσως τον Βελφ Α΄ κόμη περιοχών στη Σουαβία, ιδρυτή του Σουαβικού κλάδου.

Ο Κορράδος Β΄ διαδέχθηκε τον πατέρα του ως κόμης του Παρισιού· ανέκτησε τις Βουργουνδικές κτήσεις του μεγάλου θείου του Οτκάριους και έγινε δούκας της άνω Βουργουνδίας. Ο γιος του Ροδόλφος Α΄ νίκησε δύο φορές τον Αρνούλφο (εγγονό του Λουδοβίκου Β΄), επέκτεινε την επικράτειά του και ανακηρύχθηκε βασιλιάς της Βουργουνδίας. Τον διαδέχθηκε ο γιος του Ροδόλφος Β΄ της Βουργουνδίας.

Ο γιος αυτού Κορράδος Α΄ της Βουργουνδίας πάντρεψε την αδελφή του Αδελαΐδα με τον Όθωνα Α΄ της Γερμανίας. Τον διαδέχθηκε ο γιος του Ροδόλφος Γ΄ της Βουργουνδίας, τελευταίος άρρην γόνος του Οίκου, που το 1032 τον κληρονόμησε ο γιος τού 3ου εξαδέλφου του Κορράδος Β΄ των Σαλίων της Γερμανίας.

Ο Ροδόλφος Β΄ της Βουργουνδίας με τον θυρεό του.

Ο κλάδος της Σουαβίας (Die schwäbischen Welfen)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρχαιότερο μέλος είναι ο Γουέλφος Α΄ κόμης περιοχών στη Σουαβία, που αναφέρεται το 842. Θεωρείται γιος του Κορράδου Α΄, γιου του Γουέλφου, διότι ο Βελφ Α΄ και ο Κορράδος είναι κόμητες του Λίντσγκαου & Άλπγκαου. Οι σχέση με τους απογόνους του είναι γνωστή από θρύλους μόνο.

Τελευταίο μέλος είναι ο Γουέλφος (Γ΄) δούκας της Καρινθίας, που απεβίωσε το 1055. Η κτήση κληρονομήθηκε στον πρεσβύτερο κλάδο των Έστε, που έμεινε γνωστός ως (νεότερος) Οίκος των Γουέλφων ή Έστε-Γουέλφων.

Γενεαλογία των Παλαιών Γουέλφων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

 
 
 
 
 
 
 
 
Γουέλφος
κόμης Φραγκικών κτήσεων στη Βαυαρία
ΟΙΚΟΣ ΠΑΛΑΙΩΝ ΓΟΥΕΛΦΩΝ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Κορράδος Α΄
κόμης Ωσέρ, Παρισιού, Άαργκου
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ροδόλφος
κόμης του Ποντιέ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ούγος
ηγούμενος του Σαιν-Ζερμαίν ντ'Ωσέρ
 
Κορράδος Β΄
δούκας της Άνω Βουργουνδίας
 
 
 
 
 
Γουέλφος Α΄
κόμης Άπλγκαου, Λίντσγκαου
ΚΛΑΔΟΣ ΣΟΥΑΒΙΑΣ
 
Ροδόλφος
δούκας της Ραιτίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Έντγκυθ του Ουέσσεξ
 
Έντζιφου του Ουέσσεξ
 
Ροδόλφος Α΄
δούκας της Άνω Βουργουνδίας
 
 
 
 
 
Έτιχο
κόμης του Άμμεργκαου
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Λιούτγκαρτ των Οθωνιδών
 
Λουδοβίκος Δ΄
βασ. δυτικής Φραγκίας
 
Ροδόλφος Β΄
βασ. της Βουργουνδίας
 
 
 
 
 
Ερρίκος
κόμης
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Όθων Α΄
δούκας της Καρινθίας
ΟΙΚΟΣ ΣΑΛΙΩΝ
 
Ματθίλδη των Καρολιδών
 
Κορράδος Α΄
βασ. της Βουργουνδίας
 
 
 
 
 
Ροδόλφος Α΄
κόμης του Άλτντολφ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ερρίκος
κόμης του Σπάυερ, Βορμς
 
 
 
 
 
Ροδόλφος Γ΄
βασ. της Βουργουνδίας
 
Γκίζελα
 
Ροδόλφος Β΄
κόμης του Άλτντορφ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Κορράδος Β΄
βασ. της Γερμανίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ερρίκος Β΄
βασ. της Γερμανίας
ΟΙΚΟΣ ΟΘΩΝΙΔΩΝ
 
Γουέλφος Β΄
κόμης της Σουαβίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Γουέλφος (Γ΄)
δούκας της Καρινθίας
 
Κουνιγούνδη του Άλτντορφ
 
Αλβέρτος-Άτσο Β΄
μάργραβος του Μιλάνου
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Γουέλφος Α΄
δούκας της Βαυαρίας
ΟΙΚΟΣ ΓΟΥΕΛΦΩΝ

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Sir Andrew Halliday Annals of the House of Hannover, v.1, London, 1826.
CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Elder House of Welf της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).