Οίκος των Μπαγκρατιόν-Νταβιτασβίλι

Το οικόσημο τού Οίκου των Μπαγκρατιόν-Νταβιτασβίλι.

Οι Μπαγκρατιόν-Νταβιτασβίλι, γεωργιανά: ბაგრატიონ-დავითაშვილი, είναι γεωργιανή ευγενής οικογένεια, υποκλάδος τού κλάδου τού Καχέτι της βασιλικής δυναστείας των Βαγρατιδών της Γεωργίας (γεωργ.: Μπαγκρατιόνι). Με τη σειρά του, ο κλάδος τού Καχέτι κατάγεται από τον Γεώργιο Η΄, τελευταίο βασιλιά τού ενωμένου Γεωργιανού βασιλείου και πρώτο βασιλιά τού Καχέτι (ανατολικής Γεωργίας). Η καταγωγή τού υποκλάδου ανάγεται στον Δαβίδ (γεωργ.: Νταβίτ) πρίγκιπα τού Καχέτι. Ο πατέρας αυτού Δημήτριος τυφλώθηκε από τον αδελφό του Γεώργιο Β΄ τον Κακό, όταν ο τελευταίος σκότωσε τον βασιλιά πατέρα του Αλέξανδρο Α΄ και σφετερίστηκε το στέμμα το 1511. Ο Δημήτριος αποκλήθηκε ο Τυφλός (γεωργ.: Τβαλνταμτσάρι)

Οι Μπαγκρατιόν-Νταβιτασβίλι διέφυγαν από το Kαχέτι στο γειτονικό γεωργιανό βασίλειο τού Kάρτλι (κεντρική Γεωργία), όπου παρέμειναν ως πριγκιπική οικογένεια. Μετά την προσάρτηση της Γεωργίας από την Αυτοκρατορική Ρωσία, η οικογένεια, στο πρόσωπο τού Σολομώντα Μπαγκρατιόν-Νταβιτασβίλι, επιβεβαιώθηκε στην πριγκιπική θέση (ρωσικά: Багратионы-Давыдовы‎‎, Μπαγκρατιόν-Νταβίντοφ) στις 21 Δεκεμβρίου 1849. 

Bιβλιογραφικές αναφορές

• Toumanoff, C. Iberia on the Eve of Bagratid Rule, p. 22, cited in: Suny (1994), note 30, p. 349: "All this has now come to be accepted in modern Georgian historiography".
• Toumanoff, Cyril, "Armenia and Georgia", in The Cambridge Medieval History, Cambridge, 1966, vol.