Οίκος του Δαβίδ
| Οίκος του Δαβίδ | |
|---|---|
 | |
| Χώρα | Ισραήλ Ιούδας |
| Τίτλοι | Βασιλείς του Ισραήλ Βασιλείς του Ιούδα |
| Ιδρυτής | Δαβίδ του Ιούδα |
| Τελευταίος ηγεμόνας | Σεδεκίας του Ιούδα |
| Νεότεροι κλάδοι | Δυναστεία του Σολομώντα |
| Εθνικότητα | Ισραηλίτες |
Ο Οίκος του Δαβίδ ή Γενεαλογική Γραμμή του Δαβίδ (που είναι γνωστός στα Εβραϊκά ως Malkhut Beit David, מלכות בית דוד - "Βασίλειο του Οίκου του Δαβίδ") αναφέρεται στη γενεαλογία του βασιλιά Δαβίδ μέσω των κειμένων της Εβραϊκής Βίβλου, της Καινής και Παλαιάς Διαθήκης και μέσω των επόμενων αιώνων.
Βασιλείς του Ισραήλ και του Ιούδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σύμφωνα με το Τανάκ αλλά και την Βίβλο, όταν επιλεγόταν κάποιος για να γίνει βασιλιάς, συνήθως χριζόταν με "ιερό λάδι" που χυνόταν στο κεφάλι του. Στην περίπτωση του Σαούλ αλλά και του Δαβίδ αυτό έγινε από τον προφήτη Σαμουήλ.[1][2]
Αρχικά, ο Δαβίδ ήταν βασιλιάς μόνο στη φυλή του Ιούδα και κυβέρνησε από τη Χεβρώνα, αλλά μετά από επτάμισι χρόνια, οι άλλες φυλές των Ισραηλιτών, οι οποίες βρέθηκαν χωρίς στρατό μετά τον θάνατο του Ιεβοσθέ, επέλεξαν αυτόν για βασιλιά τους.[3]
Όλοι οι επόμενοι βασιλιάδες τόσο στο αρχαίο πρώην Ηνωμένο Βασίλειο του Ισραήλ όσο και στο μεταγενέστερο βασίλειο του Ιούδα ισχυρίστηκαν την καταγωγή τους από τον βασιλιά Δαβίδ για να επικυρώσουν την αξίωσή τους στο θρόνο ώστε να κυβερνήσουν τις Ισραηλινές φυλές.
Μετά το θάνατο του γιου του Δαβίδ, βασιλιά Σολομώντα, οι δέκα βόρειες φυλές του Βασιλείου του Ισραήλ απέρριψαν τη γενεαλογική γραμμή του Δαβίδ, αρνούμενοι να δεχτούν τον γιο του Σολομώντος Ροβοάμ και επέλεξαν αντ' αυτού τον βασιλιά Ιεροβοάμ και σχημάτισαν το βόρειο Βασίλειο του Ισραήλ.[4][5] Αυτό το βασίλειο κατακτήθηκε από τη Νεο-Ασσυριακή Αυτοκρατορία τον 8ο αιώνα π.Χ., που εξόργισε μεγάλο μέρος του πληθυσμού της Βόρειας Θάλασσας και έληξε το κυρίαρχο καθεστώς του.[6]
Ο μαζικός πληθυσμός του Βόρειου Βασιλείου του Ισραήλ αναγκάστηκε να μετεγκατασταθεί στη Μεσοποταμία και ως επί το πλείστον εξαφανίστηκε από την ιστορία ως «Οι Δέκα Χαμένες Φυλές» ή αναμειγνύονταν με εξόριστους Ιουδαϊκούς πληθυσμούς δύο αιώνες αργότερα, ενώ οι υπόλοιποι Ισραηλιτικοί λαοί στα υψίπεδα της Σαμάρειας έγιναν γνωστοί ως Σαμαρείτες κατά τη διάρκεια της κλασικής και σύγχρονης εποχής.[7][8]
Χριστιανικές ερμηνείες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στη χριστιανική ερμηνεία η "Δαβιδική διαθήκη"[9] γίνεται κατανοητή με διάφορους τρόπους, παραδοσιακά αναφερόμενη στις γενεαλογίες του Ιησού στην Καινή Διαθήκη. Μία χριστιανική ερμηνεία της γενεαλογικής γραμμής του Δαβίδ είναι η γραμμή που συνεχίζεται στον Ιησού μέσω της "υιοθέτησής" του από τον Ιωσήφ, σύμφωνα με τις γενεαλογίες του Κατά Ματθαίον 1:1-16[10] και επίσης του Κατά Λουκάν 3:23-38.[11]
Όπως έχει γίνει ιστορικά αποδεκτό από τους Εβραίους ότι ο Μεσσίας θα είναι ένας απόγονος του Δαβίδ, η γενεαλογία του Ιησού αναφέρεται μερικές φορές ως ένας παράγοντας για τον λόγο που οι Εβραίοι δεν πιστεύουν ότι ήταν ο Μεσσίας. Ως ο προτεινόμενος γιος του Θεού, δεν θα μπορούσε να ήταν απόγονος του Δαβίδ και ακόμα και αν ήταν παιδί απο τους γονείς του, τη Μαρία και τον Ιωσήφ, δεν θα είχε την κατάλληλη γενεαλογία επειδή θα ήταν άνδρας ο οποίος γεννήθηκε από τη Μαρία και όχι την γενεαλογία αντών που αναφέρουν τα προαναφερθέντα κεφάλαια, καθώς ο Ιωσήφ κατάγεται από τον Ιεχονία, των οποίων οι απόγονοι αποκλείονται ρητά από τον Θεό ως άρχοντες του Ισραήλ.[12]
Μια άλλη Χριστιανική ερμηνεία δίνει έμφαση στη μικρή, μη βασιλική γραμμή του Δαβίδ μέσω του αδελφού του Σολομώντα Νάθαν όπως καταγράφεται στο Ευαγγέλιο του Λουκά, κεφάλαιο 3 (εντελώς άτυπη στην Εβραϊκή Βίβλο), που συχνά θεωρείται ότι είναι το οικογενειακό δέντρο του πατέρα της Μαρίας. Μια ευρέως διαδεδομένη παραδοσιακή χριστιανική ερμηνεία συνδέει τη μη συνέχιση της κύριας Δαβιδικής γραμμής από τον Σολομώντα ως σχετιζόμενη με την αμαρτία του Ιεχονία στις αρχές της δεκαετίας του 500 π.Χ., όπου ο Ιερεμίας έσπασε τον κύριο κλάδο της Σολομωνικής γραμμής, λέγοντας ότι κανένας απόγονος του "(Ιε)χονία" θα ξαναγύριζε πάλι στο θρόνο του Ισραήλ.[13][14] Αυτή η ίδια "κατάρα" θεωρείται επίσης από μερικούς χριστιανούς σχολιαστές ως το λόγο που ο Ζοροβάβελ, ο νόμιμος βασιλιάς της δυναστείας του Σολομώντος κατά τη διάρκεια βασιλείας του Νεεμία, δεν έλαβε τον θρόνο κατά την Περσική αυτοκρατορία.[15]
Το Δένδρο του Ιεσσαί (αναφερόμενο στον πατέρα του Δαβίδ) είναι μια παραδοσιακή χριστιανική καλλιτεχνική αναπαράσταση της γενεαλογικής σύνδεσης του Ιησού με τον Δαβίδ.[16]
Ισλαμικές ερμηνείες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Κοράνιο αναφέρει τον Οίκο του Δαβίδ μία φορά: «Εργασθείτε, οικογένεια του Δαβίδ, με ευγνωμοσύνη, και λίγοι από τους δούλους Μου είναι ευγνώμονες»[17] και αναφέρεται 16 φορές στο όνομα του ίδιου του Δαβίδ.
Σύμφωνα με ορισμένες Ισλαμικές πηγές, μερικοί από τους Εβραίους της Αραβίας κατάγονταν απο την γενεαλογική γραμμή του Δαβίδ. Ο Μωχαμάντ-Μπάκερ Μαγιέσι κατέγραψε: «Ένας Εβραίος από τη γραμμή του Δαβίδ έφτασε στη Μεδίνα και βρήκε τον λαό σε βαθιά θλίψη. Τί συμβαίνει?, ρώτησε. Κάποιοι από τους ανθρώπους απάντησαν: ο Προφήτης Μωάμεθ πέθανε".[18]
Γενεαλογία Οίκου του Δαβίδ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Ωβήδ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 Σαούλ βασ. Ισραήλ | Ιεσσαί | Νιτζεβέτ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ιεβοσθέ βασ. Ισραήλ | 1.Μιχάλ | 2.Αχινοάμ | 3.Αβιγαία | .svg){kind=small} Δαβίδ βασ. Ιούδα, μετά Ισραήλ | 4.Μααχά | 5.Βηρσαβεέ | 6.Φεγγίθ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| (2) Αμνών | (4) Αβεσσαλώμ | (5) Σολομών βασ. Ισραήλ | (5) Νάθαν | (6) Αδωνίας | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ιεροβοάμ Α΄ βασ. Ισραήλ (10 φυλές) | Ροβοάμ βασ. Ιούδα (& Βενιαμίν) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ναδάβ βασ. Ισραήλ | Βαασά βασ. Ισραήλ | Αβιά βασ. Ιούδα | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ηλά βασ. Ισραήλ | Ζιμρί βασ. Ισραήλ | Αμρί βασ. Ισραήλ (Σαμάρεια) | Ασά βασ. Ιούδα | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ιεζάβελ | Αχαάβ βασ. Ισραήλ | Ιωσαφάτ βασ. Ιούδα | προφ. ΗΛΙΑΣ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Οχοζίας βασ. Ισραήλ | Ιωράμ βασ. Ισραήλ | Γοθολία | Ιωράμ βασ. Ιούδα | προφ. Αβδιού | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ιηού βασ. Ισραήλ | Οχοζίας* βασ. Ιούδα | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ιωάχαζ βασ. Ισραήλ | Ιωάς* βασ. Ιούδα | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ιωάς βασ. Ισραήλ | Αμασίας* βασ. Ιούδα | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ιεροβοάμ Β΄ βασ. Ισραήλ | Οζίας βασ. Ιούδα | προφ. Αμώς | προφ. Ιωνάς | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ζαχαρίας βασ. Ισραήλ | Σελλούμ βασ. Ισραήλ | Μαναήμ βασ. Ισραήλ | Ιωθάμ βασ. Ιούδα | προφ. Ωσηέ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Φακείας βασ. Ισραήλ | Φεκά βασ. Ισραήλ | Άχαζ βασ. Ιούδα | προφ. ΗΣΑΪΑΣ | προφ. Μιχαίας | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ωσηέ βασ. Ισραήλ | 722 π.Χ. Οι Ασσύριοι καταλύουν το βασίλειο του Ισραήλ | Εζεκίας βασ. Ιούδα | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Μανασσής βασ. Ιούδα | προφ. Ναούμ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Αμών βασ. Ιούδα | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ιωσίας βασ. Ιούδα | προφ. Σοφονίας | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ιωάχαζ βασ. Ιούδα | Ιωακείμ* βασ. Ιούδα | Σεδεκίας βασ. Ιούδα | προφ. ΙΕΡΕΜΙΑΣ | προφ. Αββακούμ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 587-538 π.Χ. Βαβυλώνια αιχμαλωσία | Ιεχονίας βασ. Ιούδα | προφ. ΙΕΖΕΚΙΗΛ | προφ. ΔΑΝΙΗΛ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Σαλαθιήλ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ζοροβάβελ | προφ. Αγγαίος | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 538-332 π.Χ. υπό Περσική επικυριαρχία | Αβιούδ | προφ. Ζαχαρίας | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ελιακείμ | προφ. Ιωήλ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Αζώρ | προφ. Μαλαχίας | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 332-110 π.Χ. Μ. Αλέξανδρος, μετά Σελευκίδες | Ζαδώκ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Αχείμ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ελιούδ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 110-63 π.Χ. Μακκαβαίοι/Ασμοναίοι | Ελεάζαρ | Λεβί | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ματθάν | Παντήρ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 63 π.Χ. Ηρώδης και Ρωμαίοι | Ιακώβ | Ιωακείμ | Άννα | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Σαλώμη | Ιωσήφ | Μαρία Θεοτόκος, Παναγία | Ζαχαρίας ιερέας | Ελισάβετ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ιωσής | Ιούδας | Σίμων | (1) Ιάκωβος ο αδελφόθεος | ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ | προφ. Ιωάννης ο Βαπτιστής | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- Δεν αναφέρονται από τον Ματθαίο, αναφέρονται από τον Λουκά και την Π. Διαθήκη. Παραλείφθηκαν είτε από λάθος (ο Οχοζίας θεωρήθηκε ως ο Οζίας), είτε για να είναι οι γενεές 14 (από τον Σολομώντα ως τον Ιωακείμ).
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Judah and the House of David - Bible Odyssey Αρχειοθετήθηκε 2020-01-31 στο Wayback Machine.
- Ο «Οίκος του Δαβίδ»—Γεγονός ή Μύθος;
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Α΄ ΣΑΜΟΥΗΛ (ή ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Α΄) 10:1 Τότε πήρε ο Σαμουήλ το δοχείο με το λάδι και το έχυσε πάνω στο κεφάλι του Σαούλ, τον φίλησε και του είπε: «Ο Κύριος σε έχρισε άρχοντα στο λαό του που του ανήκει.
- ↑ «ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ: ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Α' ΚΕΦ. 16,13». users.sch.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ Mandel, David. (2007). Who's Who in the Jewish Bible, Page 85. Jewish Publication Society. 939254540.
- ↑ Vaux, Roland De (25 Μαρτίου 1997). Ancient Israel: Its Life and Instructions. Wm. B. Eerdmans Publishing. ISBN 978-0-8028-4278-7.
- ↑ «Arthur E. Cundall, "The United Monarchy: Fact or Fiction?" Vox Evangelica 8 (1973): 33-39» (PDF).
- ↑ Olmstead, Albert Ten Eyck (1975). History of Assyria. University of Chicago Press. ISBN 0-226-62776-4. 59211810.
- ↑ Josephus, The Antiquities of the Jews, Book 11 chapter 1 and II Esdras 13:39–45
- ↑ Benite, Associate Professor in the Department of History and the Department of Middle Eastern and Islamic Studies Zvi Ben-Dor· Benite, Zvi Ben-Dor (4 Σεπτεμβρίου 2009). The Ten Lost Tribes: A World History. Oxford University Press, USA. ISBN 978-0-19-530733-7.
- ↑ «Bible Gateway passage: 2 Samuel 7 - King James Version». Bible Gateway. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ «ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ- ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1». users.sch.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ «ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ- ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3». users.sch.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ 'Record this man as if childless, a man who will not prosper in his lifetime, for none of his offspring will prosper, none will sit on the throne of David or rule anymore in Judah.— Jeremiah 22:30, NIV
- ↑ Ιερεμίας 22:30
- ↑ House, H. Wayne. (1998). Israel, the land and the people : an evangelical affirmation of God's promises. Kregel. ISBN 0-8254-2878-5. 38048027.
- ↑ Wiersbe, Warren W. (2007). The Wiersbe Bible commentary : the complete Old Testament in one volume. David C. Cook. ISBN 978-0-7814-4540-5. 970797088.
- ↑ ««Δένδρο του Ιεσσαί»: οι φιλόσοφοι». Κιβωτός της Ορθοδοξίας. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ «Τhe Quran - Surah Saba [34:13]». Surah Saba [34:13] (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ Mohammad-Baqer Majlesi, Bihār al-Anwār, Dar Al-Rida Publication, Beirut, (1983), volume 30 page 99