Οίκος του Έχμοντ
| Οίκος του Έχμοντ ολλανδ.: Huis van Egmond | |
|---|---|
| ευγενής οικογένεια | |
 θυρεός του κυρίου του Έχμοντ | |
| Χώρα |  Κάτω Χώρες |
| Ίδρυση | 13ος αι. |
| Ιδρυτής | Βάλτερ του Έχμοντ |
| Διάλυση | 17ος αι. |
Ο Οίκος του Έχμοντ, Ολλανδ.: Huis van Egmond ή Egmont πήρε το όνομά του από την ολλανδική πόλη Έχμοντ, στην επαρχία της βόρειας Ολλανδίας και έπαιξε σημαντικό ρόλο στις Κάτω Χώρες κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν μία από τις κύριες ευγενείς οικογένειες της κομητείας της Ολλανδίας κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα. [1] Ο Οίκος, που λεγόταν ότι τα μέλη του είναι απόγονοι των βασιλέων του Φρίσλαντ και των πρώτων κομήτων της μελλοντικής Ολλανδίας, διατήρησε κάποια εξουσία λόγω της κληρονομικής του θέσης ως Voogd (επιτρόπου) του ισχυρού αβαείου του Έχμοντ στη βόρεια Ολλανδία. Έκτισαν την κατοικία τους στο Έχμοντ ααν ντεν Χόεφ και έγιναν κύριοι του Έχμοντ. Χάρη σε αρκετούς συνετούς γάμους, μπόρεσαν να προσθέσουν τη στρατηγικά σημαντική κυριότητα του Ίσελσατϊν [2] και την ημι-κυρίαρχη περιοχή των κυρίων του Άρκελ [3].
Η οικογένεια έγινε ακόμη πιο επιφανής κατά την περίοδο της κυριαρχίας της Βουργουνδίας και των Αψβούργων στην Ολλανδία. Στα τέλη του 15ου αι. τα μέλη του κύριου κλάδου έγιναν δούκες του Χέλρε, ενώ ο πλάγιος κλάδος χωρίστηκε στους κόμητες του Έχμοντ (αναβιβάστηκαν σε πρίγκιπες του Γκάβερε το 1553) και στους κόμητες του Μπούρεν και Λέερνταμ. [4] Οι κύριοι κλάδοι της οικογένειας μετακόμισαν τον 16ο και 17ο αι., αλλά κλάδοι νόθων (όπως αυτά των Βαυαρών κομήτων του Χέλρε-Έχμοντ [5]) αναπτύχθηκαν τον 20ο αι.
Η εκτέλεση του Λάμοραλ κόμη του Έχμοντ το 1568 πυροδότησε την Ολλανδική Επανάσταση, που τελικά οδήγησε στην ανεξαρτησία των Κάτω Χωρών, ενώ η Άννα φαν Έχμοντ-Μπούρεν, γνωστή ως Άννα φαν Μπούρεν [6] στις Κάτω Χώρες, ήταν η πρώτη σύζυγος του Γουλιέλμου Α΄ πρίγκιπα της Οράγγης, ηγέτη αυτής της εθνικής εξέγερσης. Ωστόσο το 1573 καταστράφηκαν το αβαείο Έχμοντ και το κάστρο Έχμοντ κατόπιν εντολής του Γουλιέλμου Α΄.
Αν και το όνομα της οικογένειας δεν μπορεί να μεταφερθεί, υπάρχουν άμεσοι απόγονοι της οικογένειας, επομένως, δεν έχει εξαλειφθεί.
Οικόσημο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Θυρεός: Επί χρυσού πεδίου, επτά ερυθρά γαλόνια (chevrons). Το οικόσημο του Έχμοντ απεικονίζεται στο μεσαιωνικό έργο Εραλδική του Χέλρε (folio 83v) [7]
Παρατήρηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ιρλανδική οικογένεια Πέρσεβαλ, η οποία ισχυρίζεται εσφαλμένα ότι κατάγεται από τον Οίκο του Έχμοντ, έγινε δεκτή στους ιρλανδούς ευγενείς ως κόμητες του Έχμοντ το 1722.
Γενεαλογία του Οίκου του Έχμοντ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Γεράρδος Α΄ κύριος του Έχμοντ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Γουλιέλμος Β΄ κύριος του Έχμοντ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Γεράρδος Β΄ διάδοχος | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Γουλιέλμος Γ΄ κύριος του Έχμοντ | Βάλτερ Β΄ κύριος του Έχμοντ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ιωάννης Α΄ κύριος του Έχμοντ σύζ. Γουίντα κυρία του Έισελστεϊν | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Αρνολντ Α΄ κύριος του Έχμοντ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ιωάννης Β΄ κύριος του Έχμοντ σύζ. Μαρία του Άρκελ δούκισσα του Χέλρε | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Άρνολντ δούκας του Χέλρε, κόμης του Ζούτφεν ΔΟΥΚΕΣ ΧΕΛΡΕ σύζ. Αικατερίνη των Λα Μαρκ | Γουλιέλμος Δ΄ κύριος του Έχμοντ ΚΟΜΗΤΕΣ ΕΧΜΟΝΤ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Αδόλφος δούκας του Χέλρε, κόμης του Ζούτφεν σύζ. Αικατερίνη των Βουρβόνων | Ιωάννης Γ΄ κόμης του Έχμοντ κυβ. Ολλανδίας, Ζηλανδίας, Δυτ.Φρήσλαντ | Φρειδερίκος κόμης του Μπούρεν, Λέερνταμ κύριος του Έισελστεϊν ΚΛΑΔΟΣ ΜΠΟΥΡΕΝ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Κάρολος Β΄ δούκας του Χέλρε συζ. Ελισάβετ του Μπράουνσβαιγκ-Λύνεμπουργκ | Ιωάννης Δ΄ κόμης του Έχμοντ | Γεώργιος επίσκοπος της Ουτρέχτης | Φλόρις κόμης του Μπούρεν, Λέρνταμ κύριος του Έισελστεϊν κυβ. Χέλρε, Φρήσλαντ | (νόθος) Χριστόφορος βάιλος του Σιντ-Μάαρτενσνταϊκ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Λάμοραλ κόμης του Έχμοντ σύζ. Σαβίνα του Παλατινάτου-Ζίμερν | Μαξιμιλιανός κόμης του Μπούρεν, Λέερνταμ κυβερνήτης της Φρήσλαντ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Φίλιππος κόμης του Έχμοντ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Κατάλογος κυρίων και κομήτων του Έχμοντ
- βαρονία του Έισελστεϊν
- δουκάτο του Χέλρε
- κομητεία του Ζούτφεν
- κομητεία του Μπούρεν και Λέερνταμ
- ελεύθερη και υψηλή κυριότητα των Πούρμερεντ, Πούρμερλαντ και Ίλπενταμ
- πριγκιπάτο του Γκάβερε
- σύμφωνο των Έχμοντ
- ανάκτορο του Έχμοντ
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Aalbers, J., et al, "De Bloem der Natie, Adel en Patriciaat in de Noordelijke Nederlanden. Amsterdam, 1987; p. 54
- ↑ Dek, Dr. W.A.E., Genealogie der Heren en Graven van Egmond. The Hague, 1958; p.14
- ↑ Dek, Dr. W.A.E., Genealogie der Heren en Graven van Egmond. The Hague, 1958; p. 18
- ↑ Dek, Dr. W.A.E., Genealogie der Heren en Graven van Egmond. The Hague, 1958; pp. 21-33 and pp. 48-64. Coppens, Thera, "Buren, Egmond en Oranje; Over heren, graven en prinsen" Buren, 1989; pp.14-46
- ↑ Dek, Dr. W.A.E., Genealogie der Heren en Graven van Egmond. The Hague, 1958; pp.34-47
- ↑ Dek, Dr. W.A.E., Genealogie der Heren en Graven van Egmond. The Hague, 1958; p. 67. Coppens, Thera, "Buren, Egmond en Oranje; Over heren, graven en prinsen" Buren, 1989; pp.79-106
- ↑ [1] Αρχειοθετήθηκε 2019-03-06 στο Wayback Machine.|Gelre Armorial folio 83v.
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Aalbers, J (1987), De Bloem der Natie, Adel en Patriciaat in de Noordelijke Nederlanden, Amsterdam, σελ. 54
- Coppens, Thera (1989), Buren, Egmond en Oranje; Over heren, graven en prinsen, Buren, σελ. 14–46, 79–106
- Dek, W.A.E. (1958), Genealogie der Heren en Graven van Egmond, The Hague, σελ. 14, 18, 21–64, 67
- Kidd, Charles; Williamson, David, επιμ.. (1990), Debrett's Peerage and Baronetage, New York
|