Νότια επέκταση της δυναστείας Χαν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χάρτης της επέκτασης της δυναστείας Χαν το 2ο αιώνα π.Χ.

Η Νότια επέκταση της δυναστείας Χαν ήταν μια σειρά από κινεζικές στρατιωτικές εκστρατείες και αποστολές στα εδάφη των σημερινών περιοχών της νότιας Κίνας και βορείου Βιετνάμ. Η στρατιωτική επέκταση στο νότο ξεκίνησε υπό την προηγούμενη κινεζική δυναστεία Τσιν και συνεχίστηκε κατά τη διάρκεια της εποχής των Χαν. Οι εκστρατείες για να κατακτηθούν οι φυλές Γιουέ στο νότο, οδήγησαν στην προσάρτηση των Μινγιουέ (Minyue) από τους Χαν το 135 π.Χ. και το 111 π.Χ, των Νανγιουέ (Nanyue) το 111 π.Χ., και των Ντιεν (Dian) το 109 π.Χ.

Η κινεζική κουλτούρα των Χαν ρίζωσε στις νεοκατακτημένες περιοχές και οι φυλές Μπαϊγιουέ (Baiyue) και Ντιεν (Dian) τελικώς ενσωματώθηκαν στην Αυτοκρατορία των Χαν. Αποδείξεις των επιρροών της δυναστείας των Χαν είναι προφανείς σε έργα τέχνης που ανακαλύφθηκαν σε τάφους των Μπαϊγιουέ στη σημερινή νότια Κίνα. Η σφαίρα αυτή επιρροής επεκτάθηκε τελικώς σε ποικίλα αρχαία βασίλεια της ΝΑ Ασίας, όπου οι επαφές οδήγησαν στη διάδοση του πολιτισμού, του εμπορίου και της πολιτικής διπλωματίας των Κινέζων Χαν. Η αυξημένη ζήτηση για κινεζικό μετάξι οδήγησε επίσης στην ίδρυση του Δρόμου του Μεταξιού, που συνέδεε την Ευρώπη με την Άπω Ανατολή και την Κίνα.

Ιστορικό υπόβαθρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι στρατιωτικές εκστρατείες εναντίον των Μπαϊγιουέ ξεκίνησαν υπό τους Τσιν, τη δυναστεία που είχε προηγηθεί αυτής των Χαν. Ο πρώτος αυτοκράτορας των Τσιν, Σι Χουάνγκ, εποφθαλμιούσε τους πόρους των Μπαϊγιουέ και έτσι διέταξε την πραγματοποίηση στρατιωτικών εκστρατειών εναντίον της περιοχής τους μεταξύ των ετών 221 και 214 π.Χ. Το 214 έστειλε ένα μεγάλο σώμα στρατού, που αποτελείτο από επιστρατευμένους εμπόρους και στρατιώτες, στην περιοχή Λινγκνάν στο νότο. Τοποθετήθηκαν στρατιωτικές φρουρές, ενώ κατασκευάστηκε το Κανάλι Λινγκτσιού (Lingqu Canal), και νέες περιοχές περιήλθαν υπό τη διοίκηση των Τσιν. Η κατάρρευση λίγο αργότερα όμως των τελευταίων προκάλεσε τη διάλυση της διοίκησής τους στη νότια Κίνα. Ιθαγενή βασίλεια των Γιουέ (Yue) προέβαλαν τότε στα πρώην εδάφη των Τσιν στο νότο, μεταξύ αυτών το βασίλειο των Νανγιουέ στις περιοχές Γκουανγκσί, Γκουανγκντόνγκ και Βιετνάμ, το βασίλειο των Μινγιουέ στην περιοχή Φουτζιέν, και το βασίλειο των Ανατολικών Όου (Eastern Ou) στην περιοχή Τζετζιάνγκ.

Υποστηριζόμενο από το στρατό των Χαν, το βασίλειο των Μινγιουέ ιδρύθηκε το 202 και αυτό των Ανατολικών Όου το 192 π.Χ., μετά την πτώση της δυναστείας Τσιν. Ο Τζάο Τουό (Zhao Tuo), έναν πρώην στρατιωτικός διοικητής των Τσιν, ίδρυσε το βασίλειο των Νανγιουέ το 208 π.Χ., μετά το θάνατο του Κινέζου αυτοκράτορα Τσιν Σι Χουάνγκ. Ο αυτοκράτορας Γκαοτζού (Gaozu), πρώτος αυτοκράτορας της δυναστείας Χαν, ενέκρινε το νέο τίτλο του Τζάο Τουό ως βασιλιά. Ο Τζάο Τουό είχε γεννηθεί στην πόλη Τζεντίνγκ (Zhending) της κεντρικής Κίνας, και η ηγετική τάξη του νέου βασιλείου αποτελείτο από Κινέζους αξιωματούχους της πρώην δυναστείας Τσιν. Το 180 π.Χ. ο Τζάο Τουό προσφέρθηκε να γίνει υποτελής των Χαν, το οποίο οι τελευταίοι απεδέχθησαν, μια απόφαση εν μέρει βασισμένη στην απώτερη καταγωγή της οικογένειας του Τζάο Τουό από τη βόρεια Κίνα, όπως οι Χαν.