Νόμος της επαγωγής του Φαραντέι
Ο νόμος της ηλεκτρομαγνητικής επαγωγής του Φαραντέι, γνωστός και απλώς ως «νόμος του Φαραντέι» (αν και υπάρχει και ο νόμος του Φαραντέι για την ηλεκτρόλυση), αλλά και ως Νόμος Φαραντέι-Λεντς, είναι βασικός φυσικός νόμος του ηλεκτρομαγνητισμού, που προβλέπει το πώς θα αλληλεπιδράσει ένα μαγνητικό πεδίο με ένα ηλεκτρικό κύκλωμα, παράγοντας μια ηλεκτρεγερτική δύναμη (ΗΕΔ), ένα φυσικό φαινόμενο γνωστό ως ηλεκτρομαγνητική επαγωγή. Αποτελεί τη φυσική θεμελιώση της αρχής λειτουργίας των μετασχηματιστών, των πηνίων και πολλών τύπων ηλεκτρικών κινητήρων, ηλεκτρογεννητριών και σωληνοειδών.[2][3]
Η εξίσωση Μάξγουελ-Φαραντέι, μία από τις εξισώσεις Μάξγουελ, περιγράφει μαθηματικά το γεγονός ότι ένα στροβιλό ηλεκτρικό πεδίο συνοδεύεται/παράγεται πάντοτε από ένα χρονικώς μεταβαλλόμενο μαγνητικό πεδίο, ενώ ο νόμος του Φαραντέι δηλώνει ότι ΗΕΔ, που μπορεί να ορισθεί ως το ηλεκτρομαγνητικό έργο που παράγεται πάνω σε ένα μοναδιαίο φορτίο κατά τη διαδρομή μιας στροφής σε έναν αγώγιμο βρόχο, υπάρχει πάνω στον βρόχο όταν η μαγνητική ροή που διέρχεται από την επιφάνεια που περικλείει ο βρόχος μεταβάλλεται χρονικά.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ηλεκτρομαγνητική επαγωγή ανακαλύφθηκε ανεξάρτητα από τον Μάικλ Φάραντεϊ το 1831 και το 1832 από τον Τζόζεφ Χένρι.[4] Ο Φάραντεϊ ήταν ο πρώτος που δημοσίευσε τα αποτελέσματα των πειραμάτων του.[5][6]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Giancoli, Douglas C. (1998). Physics: Principles with Applications
(5η έκδοση). σελίδες 623-624.
- ↑ Sadiku, M.N.O. (2007). Elements of Electromagnetics (4η έκδοση). Νέα Υόρκη και Οξφόρδη: Oxford University Press. σελ. 386. ISBN 0-19-530048-3.
- ↑ «Applications of electromagnetic induction». Πανεπιστήμιο της Βοστώνης. 22 Ιουλίου 1999.
- ↑ «A Brief History of Electromagnetism» (PDF).
- ↑ Ulaby, Fawwaz (2007). Fundamentals of applied electromagnetics (5η έκδοση). Pearson:Prentice Hall. σελ. 255. ISBN 0-13-241326-4.
- ↑ «Joseph Henry». Member Directory, National Academy of Sciences. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2016.
