Ντόνγκιε

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Οι Ντόνγκιε (κορεατική προφορά: [toŋ.je]), που σημαίνει Ανατολικοί Γιε, ήταν κορεατική φυλή που κατέλαβαν τμήματα της βορειοανατολικής Κορεατικής Χερσονήσου από περίπου τον 3ο αιώνα π.Χ. περίπου μέχρι αρχές του 5ου αιώνα. Συνόρευε με το Κόγκουριο και το Όκτζο προς τα βόρεια, το Τζίνχαν προς τα νότια και την αρχηγία Λέλανγκ της Κίνας στα δυτικά. Σήμερα, αυτή η περιοχή αποτελείται από τις επαρχίες Νότιου Χάμγκιονγκ και Κάνγκουον στη Βόρεια Κορέα, και τη Γκάνγκουο στη Νότια Κορέα.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρωτο–Τρία Βασίλεια, γύρω στο 1 μ.Χ.

Το Ντόνγκιε εμφανίζεται στην ιστορία σαν ένα υποτελές κράτος των Κόγκουριο. Στις αρχές του 5ου αιώνα, ωστόσο, ο Βασιλιάς Γκουάνγκετο ο Μέγας προσάρτησε τους Ντόνγκιε, με αποτέλεσμα τη κυριαρχία του Κόγκουριο σε ολόκληρο το βόρειο τμήμα της Κορεατικής Χερσονήσου και το μεγαλύτερο μέρος της Μαντζουρίας. Ένα μικρό μέρος των Ντόνγκιε στα νότια απορροφήθηκε από τη Σίλλα.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Lee, Peter H. (1992), Sourcebook of Korean Civilization 1, Columbia University Press