Ντομινίκ Γουίλκινς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ντομινίκ Ουίλκινς
Προσωπικά στοιχεία
Προσωνύμιο"Ο άνθρωπος χαϊλάιτ"
ΕθνικότηταΑμερικανική
Γέννηση12 Ιανουαρίου 1960 (1960-01-12) (64 ετών)
Παρίσι, Γαλλία
Ύψος2,03 μ.
Νεανικοί σύλλογοι
ΚολέγιοGeorgia Bulldogs basketball
Στοιχεία καριέρας
Ντραφτ1982 / Γύρος: 1 / Επιλογή:3η
από τους Γιούτα Τζαζ
Αθλ. καριέρα1982 - 1999
ΘέσηΣμολ φόργουορντ
Καριέρα σε συλλόγους
1982-199300Ατλάντα Χοκς
1993-199400Λος Άντζελες Κλίπερς
1994-199500Μπόστον Σέλτικς
1995-199600Παναθηναϊκός
1996-199700Σαν Αντόνιο Σπερς
1997-199800Φορτιτούντο Μπολόνια
1998-199900Ορλάντο Μάτζικ
Εθνικές ομάδες
Ως παίκτης:0
1994 - 1994 0 Εθνική ΗΠΑ
Διακρίσεις και βραβεύσεις

Ο Ζακ Ντομινίκ Ουίλκινς (αγγλικά: Jacques Dominique Wilkins, γεννήθηκε 12 Ιανουαρίου 1960) είναι Αμερικανός πρώην επαγγελματίας αθλητής καλοθοσφαίρισης. Θεωρείται θρύλος του NBA και ο σπουδαιότερος του αθλήματος που ήρθε να αγωνιστεί στην Ευρώπη με τον Παναθηναϊκό.[1][2][3] Ήταν για εννιά χρόνια NBA All-Star και θεωρείται ευρέως ως ένας από τους καλύτερους dunkers στην ιστορία του NBA, κερδίζοντας το ψευδώνυμο "Ο άνθρωπος χαϊλάιτ". Στο ΝΒΑ αγωνίστηκε για 15 σεζόν. Το 2006 εισήχθη στην αίθουσα φήμης Naismith Memorial Basketball Hall of Fame.[4]

Σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Τζόρτζια με 21,6 πόντους μέσο όρο, επιλέχθηκε στην 3η θέση του ντραφτ από τους Γιούτα Τζαζ το 1982 και αμέσως αποκτήθηκε από τους Ατλάντα Χοκς μετά από ανταλλαγή.

Με την ομάδα των Ατλάντα Χοκς υπήρξε ένας από τους πιο ικανούς σκόρερ της εποχής του καθώς από το 1982 έως το 1994 δεν σημείωσε ποτέ λιγότερους από 20 πόντους μ.ο. έχοντας ικανότητες και ευστοχία σε όλες τις δυνατές θέσεις συμπεριλαμβανομένων των τρίποντων.[5] Τη σεζόν 1985-86 με 30,3 πόντους ανά παιχνίδι μέσο όρο αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του ΝΒΑ[6] ενώ την επόμενη ήταν δεύτερος με μέσο όρο 29,0 πόντους.[7] Στις 8 Δεκεμβρίου 1992 σε αγώνα με αντίπαλο τους Σικάγο Μπουλς σημείωσε 23 συνεχόμενες εύστοχες ελεύθερες βολές, επίδοση ρεκόρ που παραμένει.[8] Στις 18 Απριλίου 1994, σκόραρε 37 πόντους και μάζεψε 10 ριμπάουντ σε 46 λεπτά και κατάφερε να γίνει ο 9ος παίκτης συνολικά στην ιστορία του NBA που έφτασε τους 24.000 πόντους στην καριέρα του.[9] Ο Ουίλκινς βοήθησε στην πρωτοκαθεδρία των Ατλάντα Χοκς στη δεκαετία του 1980, όταν ο σύλλογος σημείωσε τέσσερις διαδοχικές επιτυχίες κατά τη διάρκεια της δεκαετίας. Ήταν εννιά φορές NBA All-Star και ο νικητής δύο διαγωνισμών καρφωμάτων, ο Ουίλκινς σημείωσε 26.668 πόντους, 7.169 ριμπάουντ και 2.677 ασίστ στην καριέρα του στο NBA. Από το 2016, κατατάσσεται 15ος στη λίστα βαθμολογίας του NBA. Η φανέλα με τον νούμερο 21 αποσύρθηκε από τα γεράκια στις 13 Ιανουαρίου 2001.[10]

Το 1994 μεταγράφηκε στους Λος Άντζελες Κλίπερς και το 1994-1995 στους Μπόστον Σέλτικς. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ουίλκινς στις 25 Μαρτίου του 1994 επέστρεψε στην Ατλάντα με τη φανέλα των Λος Άντζελες Κλίπερς και πέτυχε 36 πόντους και 10 ριμπάουντ έναντι της πρώην ομάδας του. Συνολικά, ο μέσος όρος βαθμολογίας του Ουίλκινς ήταν 26,0 πόντοι , η τέταρτη κορυφαία επίδοση στο NBA. Ολοκλήρωσε τη σεζόν με 24.019 πόντους στην καριέρα του, ένατη επίδοση τότε στον κατάλογο όλων των εποχών του NBA.[11]

Την επόμενη σεζόν 1995-1996 αποκτήθηκε από τον Παναθηναϊκό, υπογράφοντας συμβόλαιο αξίας 7 εκατομμυρίων δολαρίων για δύο χρόνια.[12] Με τους πράσινους σκόραρε 20,9 πόντους, κέρδιζε 7 ριμπάουντ και μοίραζε 1,8 ασίστ μ.ο. Στις 11 Απριλίου 1996, κατέκτησε την Ευρωλίγκα[13] (πρώτη για ελληνική ομάδα), που ξεκίνησε στη Λιθουανία. Απέναντι στη Ζαλγκίρις Κάουνας, ο Παναθηναϊκός πήρε τη νίκη (56–59) και κατέγραψε θετικό αποτέλεσμα και στην Αθήνα στο δεύτερο παιχνίδι (86–66). Στο δεύτερο όμιλο αντιμετώπισαν την Μπαρτσελόνα (57–63, 74–95), τη Ρεάλ Μαδρίτης (54–52, 73–80), τη Μπενφίκα (67–51, 87–96), την Βίρτους Μπολόνια (72–69, 72–69), την Τσιμπόνα Ζάγκρεμπ (79–61, 83–82), τη Μακάμπι Τελ Αβίβ (67–62, 86–79) και την Πο Ορτέζ (87–79, 67–69). Βρέθηκε τρίτος στη βαθμολογία του ομίλου, κάτι που τον οδήγησε στην Ιταλία, απέναντι στην Παλλακανέστρο Τρεβίζο, όπου με 2-1 νίκες πήρε την πρόκριση σε ένα ακόμα φάιναλ φορ στο Παρίσι. Οι «πράσινοι» δεν είχαν πρόβλημα στον ημιτελικό απέναντι στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας, έχοντας και τη συμπαράσταση της εξέδρας. Ο Παναθηναϊκός πήρε τη νίκη με 81–71 και έφτασε στον τελικό που θα αντιμετώπιζε τη Μπαρτσελόνα, η οποία είχε αποκλείσει στον ημιτελικό τη Ρεάλ Μαδρίτης. Σχεδόν 10.000 φίλαθλοι του «τριφυλλιού» βρίσκονταν στις 11 Απριλίου 1996 (ημέρα Μεγάλη Πέμπτη) στο «Παλέ ντε Μπερσί», βλέποντας τον Παναθηναϊκό να διατηρεί τον έλεγχο του αγώνα. Στα τελευταία λεπτά οι Καταλανοί πίεσαν, μείωσαν τη διαφορά με εύστοχα μακρινά σουτ και έφτασαν σε απόσταση μισού καλαθιού. Ένα κλέψιμο στο κέντρο του γηπέδου βοήθησε τον Μοντέρο να φύγει στον αιφνιδιασμό και το σπριντ του Στόγιαν Βράνκοβιτς, να περνά πάνω από τον πεσμένο Γιαννάκη και να κόβει τον Ισπανό στην τελική του προσπάθεια ήταν αυτό που έδωσε τον πρώτο τίτλο σε ελληνική ομάδα στη διοργάνωση. Ο Κροάτης έπεσε στο παρκέ, βλέποντας όλους να πανηγυρίζουν το τελικό 67–66.[14][15][16] Ο Ουίλκινς αναδείχθηκε πολυτιμότερος παίκτης του φάιναλ φορ του Παρισίου,[17][18] αφού στον ημιτελικό κόντρα ΤΣΣΚΑ Μόσχας είχε 35 πόντους με 8 ριμπάουντ και στον τελικό 16 πόντους με 10 ριμπάουντ και πρώτος σκόρερ με 51 πόντους.[19] Στην Ελλάδα κατέκτησε το εγχώριο Κύπελλο, όντας Πολυτιμότερος παίκτης και πρώτος σκόρερ του Τελικού, ενώ συμμετείχε και στο Ελληνικό All-Star Game, παίρνοντας και εκεί τον τίτλο του MVP.[20] Επίσης στις 3 Μαρτίου 1996, για την 21η αγωνιστική της Α1, πραγματοποίησε το καλύτερο παιχνίδι του όσον αφορά το σκοράρισμα αφού πέτυχε 40 πόντους (13/17 δίποντα, 2/3 τρίποντα, 8/8 βολές) με 11 ριμπάουντ, 4 ασίστ, 1 τάπα, 1 κλέψιμο, 1 λάθος και 9 κερδισμένα φάουλ. Αυτή ήταν και παραμένει έως και σήμερα η καλύτερη ατομική επίδοση από παίκτη του Παναθηναϊκού στο Πρωτάθλημα Ελλάδας.[21]

Ο Ουίλκινς την περίοδο 1996-1997 επιστρέφει στο NBA, υπογράφοντας συμβόλαιο ενός έτους με τους Σαν Αντόνιο Σπερς. Ο Ουίλκινς οδηγεί την ομάδα του Σαν Αντόνιο με μέσο όρο 18,2 πόντους ανά παιχνίδι και εξελίσσεται σε κορυφαίο παίκτη του πρωταθλήματος.[11] Στη συνέχεια μεταγράφηκε στη Φορτιτούντο Μπολόνια έναντι μεγάλου οικονομικού ανταλλάγματος. Με τη Μπολόνια πέτυχε μέσο όρο 17,9 πόντους, 7,3 ριμπάουντ και 1,7 ασίστ σε 33,8 λεπτά παιχνιδιού την περίοδο 1997-1998 της Euroleague Basketball της FIBA.

Την επόμενη χρονιά επέστρεψε στο NBA για να αγωνιστεί στους Ορλάντο Μάτζικ. Έκλεισε την καριέρα του στην ομάδα της Φλόριντα με 5,1 πόντους μέσο όρο και 2,6 ριμπάουντ.[11] Ο Ουίλκινς επέστρεψε για να παίξει την τελευταία του σεζόν στο NBA το 1998-1999, μαζί με τον αδελφό του Τζέραλντ.

Στη καριέρα του στο NBA έπαιξε σε 1.074 παιχνίδια και είχε: 24,8 πόντους μ.ο, όντας μέχρι το 2021 ο 14ος σκόρερ όλων των εποχών στο ΝΒΑ και 6,7 ριμπάουντ.[11][22]

Διαγωνισμός καρφωμάτων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι πιο θεαματικές στιγμές στην καριέρα υπήρξαν οι συμμετοχές του στους διαγωνισμούς καρφωμάτων του All-Star Game ΝΒΑ. Αποτελεί ακόμα και σήμερα έναν από τους αθλητές σύμβολα του θεσμού, ενώ αλησμόνητες έχουν μείνει οι μονομαχίες του με το Μάικλ Τζόρνταν τον οποίο κατάφερε να νικήσει το 1985, ενώ ο Τζόρνταν πήρε τη ρεβάνς το 1988 σε μια ιστορική μονομαχία μεταξύ των δύο.[23][24][25]

Οι επιδόσεις του στο διαγωνισμό καρφωμάτων:

Εθνική ΗΠΑ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1992 ένας σοβαρός τραυματισμός στον Αχίλλειο τένοντα τον Ιανουάριο, τελείωσε άδοξα τη σεζόν και δεν του επέτρεψε να βρεθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης ως μέλος της Ντριμ Τιμ. Πριν από την άτυχη στιγμή είχε κατά μέσο όσο 28,1 πόντους.[26] Το 1994 με την εθνική ομάδα ΗΠΑ αναδείχθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Καναδά, είχε μέσο όρο 12,6 πόντους (τρίτος σκόρερ της ομάδας) και εκλέχθηκε στην καλύτερη πεντάδα της διοργάνωσης.[27]

Τιμές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το 2001 οι Ατλάντα Χοκς απέσυραν τη φανέλα του με το νούμερο 21.
  • Το 2006 εισήχθη στην αίθουσα φήμης Naismith Memorial Basketball Hall of Fame.
  • Στις 6 Μαρτίου 2015, οι Ατλάντα Χοκς αποκάλυψαν ένα άγαλμα του Γουίλκινς μπροστά από το Philips Arena.[28]
  • To 2016 εισήχθη στο Κολεγιακό Hall of Fame.
  • Το 2021 συμπεριλήφθηκε στην επετειακή επιλογή των 75 καλύτερων του NBA με τη συμπλήρωση 75 χρόνων ιστορίας του.[29][30]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Αντωνιάδης, Κωνσταντίνος (1 Οκτωβρίου 2011). «Ντομινίκ Ουίλκινς: Η μεγαλύτερη μεταγραφή όλων των εποχών (phs+vds)». Onsports.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2020. 
  2. «Ντομινίκ Ουίλκινς: Ετσι έγινε η μεγαλύτερη μεταγραφή στην ιστορία (vids & pics)». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2020. 
  3. «Top 10 Greatest NBA Players That Never Won The MVP Award». Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2021. 
  4. «NBA.com: Hall of Fame 2006». archive.nba.com. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2020. 
  5. «NBA All-Time Scoring Leaders: 20 Players With The Most Career Points». Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2023. 
  6. «The Last 40 Scoring Champions: Michael Jordan Is The Best Scorer In NBA History». Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2021. 
  7. «1986-87 NBA Scoring Leaders: Michael Jordan Holds The Record Of Most Points Per Game For 35 Years». Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2022. 
  8. «This Week in NBA History: Week of Dec. 3». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Δεκεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2023. 
  9. «Ντομινίκ Ουίλκινς: Όταν έφτασε τους 24.000 πόντους στο NBA! (video)». Eurohoops. 18 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2020. 
  10. «101 Greats: Dominique Wilkins». Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2021. 
  11. 11,0 11,1 11,2 11,3 «Dominique Wilkins». Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2021. 
  12. «Όταν ο Παναθηναϊκός έφερε τον Ντομινίκ Ουίλκινς! (pics & vids)». www.gazzetta.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2020. 
  13. ««Το πρώτο ευρωπαϊκό...»». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2020. 
  14. «25 χρόνια από το πρώτο αστέρι του Παναθηναϊκού στο Παρίσι». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2021. 
  15. «Παρίσι 11/4/1996: Πράσινη ανάσταση». Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2021. 
  16. «Στις 11 Απριλίου του 1996 ο Παναθηναϊκός κερδίζει τo πρώτο ελληνικό Κύπελλο Πρωταθλητριών». Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2021. 
  17. «Ντομινίκ Ουίλκινς στο gazzetta.gr: «Έχω κορνιζάρει τη φανέλα του τελικού!»». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2020. 
  18. «Year by year EuroLeague Champions». Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2021. 
  19. «Η ιστορία του μπασκετικού Παναθηναϊκού». Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2021. 
  20. «Τα αποτυπώματα του Ουίλκινς». - Ε.Σ.Α.Κ.Ε. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2020. 
  21. «Παναθηναϊκός: Το «40άρι» του Ντομινίκ, η αποθέωση του Μπόζα και το... «δεν έγινε και κάτι» | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2022. 
  22. «NBA History - Points Leaders». Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2021. 
  23. «ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ: Ο διαγωνισμός καρφωμάτων Τζόρνταν VS Ουίλκινς μένει στην ιστορία! (video)». Eurohoops. 6 Φεβρουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2020. 
  24. «Top Moments: Michael Jordan, Dominique Wilkins duel in 1988 dunk contest». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2021. 
  25. «Ranking The Best NBA Slam Dunk Contest Shots of All-Time». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2021. 
  26. «Πέντε «αν» που ίσως άλλαζαν τον μύθο της Dream Team!». Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2023. 
  27. «1994 WORLD CHAMPIONSHIP FOR MEN : Dominique Wilkins». Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2021. 
  28. Ασκούνης, Γιάννης (6 Μαρτίου 2015). «Ατλάντα Χοκς: Παρουσίασαν το άγαλμα του Ντομινίκ Ουίλκινς». Onsports.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2020. 
  29. «ΝΒΑ: Αυτοί είναι οι 75+1 παίκτες όλων των εποχών!». Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2021. 
  30. «NBA 75TH ANNIVERSARY TEAM ANNOUNCED». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]