Ντιντίκας

Ντιντίκας
Ύψος	228 μέτρα
Χώρες	Φιλιππίνες
wikidata ()

Το Ντιντίκας είναι ενεργό ηφαίστειο και ηφαιστειογενές νησί στην Επαρχία Καγκαγιάν, στις βόρειες Φιλιππίνες. Το νησί, το οποίο ήταν ένα υποβρύχιο ηφαίστειο και επανεμφανίσθηκε από τη θάλασσα το 1952, βρίσκεται 22 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του νησιού Camiguin στα Στενά του Λουζόν (Διέκπλους Μπάσι). Και πριν από το 1952, το ηφαίστειο είχε φανεί (για πρώτη φορά) πάνω από την επιφάνεια του ωκεανού το 1857.

Το Ντιντίκας επιστεγάζεται από θόλο λάβας με υψόμετρο κορυφής σήμερα 228 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας και διάμετρο βάσεως 1.200 μέτρα στο ίδιο επίπεδο. Βρίσκεται στο νότιο άκρο του ηφαιστειακού τόξου Λουζόν, και όπως όλα τα ηφαίστεια στις Φιλιππίνες, είναι μέρος του «Δακτυλιδιού της Φωτιάς» του Ειρηνικού.

Ιστορία εκρήξεων

Από τον 18ο αιώνα μέχρι σήμερα έχουν καταγραφεί 6 ιστορικές εκρήξεις από το ηφαίστειο. Συγκεκριμένα το 1773 σημειώθηκε η πρώτη καταγεγραμμένη υποβρύχια έκρηξη από το ηφαίστειο, σε αυτό που ήταν γνωστό ως «ύφαλοι Ντιντίκας» των Φαραγιόνες. Τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο του 1856 η πρώτη δραστηριότητα ξεκίνησε ως μια στήλη «καπνού» ανάμεσα στους δύο βράχους που είναι γνωστοί στους ντόπιους, αλλά δεν σημειώθηκαν σεισμοί.

Το 1857 το ηφαίστειο ξέσπασε βίαια με σεισμούς και ξεπρόβαλε από την επιφάνεια της θάλασσας. Από τότε έως το 1860 το ηφαίστειο ήταν συνεχώς ενεργό και μέσα σε τέσσερα χρόνια είχε φτάσει σε ύψος 210 μέτρα. Ωστόσο, το νησί αργότερα κατέρρευσε εκ της διαβρώσεως των κυμάτων και εξαφανίστηκε κάτω από τη θάλασσα.

Το 1900 μια έκρηξη άφησε τρεις μάζες βράχων έως και 25 μέτρα ψηλές. Το 1952 το ηφαίστειο φάνηκε ξανά πάνω από την επιφάνεια του ωκεανού, κατά τη διάρκεια μιας εκρήξεως που άρχισε γύρω στις 16 Μαρτίου. Το επόμενο έτος 1953 οι δραστηριότητες υπεχώρησαν. Το νησί που προέκυψε είχε 2,4 χιλιόμετρα πλάτος, με μέγιστο υψόμετρο 240 μέτρα. Το 1969 υπηρξαν και τα πρώτα γνωστά ανθρώπινα θύματα από το ηφαίστειο: τρεις ψαράδες σκοτώθηκαν ενώ ψάρευαν κοντά στο ηφαίστειο. Η δραστηριότητα αυτή, η οποία ξεκίνησε στις 21 Μαρτίου, προήλθε από έναν νέο κρατήρα στη βόρεια πλευρά του νησιού. Από αεροσκάφη που πέταξαν πάνω από το ηφαίστειο, αναφέρθηκε ότι στον διαμέτρου 20 μέτρων πυθμένα του κρατήρα κόχλαζε λάσπη. Η δραστηριότητα στο ηφαίστειο μειώθηκε τον Ιούνιο του ίδιου έτους. Τέλος, στις 6 έως 9 Ιανουαρίου 1978 σημειώθηκε η τελευταία έκρηξη του Ντιντίκας μέχρι σήμερα. Η ήπια αυτή έκρηξη κάλυψε το νησί με φρέσκες ηφαιστειακές στάχτες.