Νταχίρ Ριγιάλε Καχίν
| Νταχίρ Ριγιάλε Καχίν | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Daahir Rayaale Kaahin (Σομαλικά) |
| Γέννηση | 12 Μαρτίου 1952 Αουντάλ |
| Χώρα πολιτογράφησης | Σομαλιλάνδη Σομαλία |
| Θρησκεία | Ισλάμ |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | United Peoples' Democratic Party |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | πρόεδρος της Σομαλιλάνδης (2002–2010) Αντιπρόεδρος της Σομαλιλάνδης (1993–2002) |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Νταχίρ Ριγιάλε Καχίν (σομαλικά: Daahir Rayaale Kaahin) ήταν ο Πρόεδρος της αυτοανακηρυχθείσας ανεξάρτητης Δημοκρατίας της Σομαλιλάνδης, από το 2002 ως το 2010.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε το 1952 στο Κουλτζίντ του Αουντάλ και μορφώθηκε στο Μογκαντίσου. Προέρχεται από τη φυλή Γκανταμπούρσι. Σταδιοδρόμησε ως διπλωμάτης στην πρεσβεία της Σομαλίας στο Τζιμπουτί, στις υπηρεσίες πληροφοριών της χώρας του αλλά και στον επιχειρηματικό τομέα. Την τελευταία περίοδο της δικτατορικής κυβέρνησης του Σιάντ Μπάρε, ο Καχίν υπηρέτησε στις κρατικές υπηρεσίες ασφαλείας. [1] Την ίδια περίοδο, οι υπηρεσίες αυτές είχαν καταγγελθεί από τις ΗΠΑ για εξωδικαστικές εκτελέσεις και βασανισμούς αντιφρονούντων το 1988 και μέχρι το τέλος του 1989. Ο Καχίν είχε αρμοδιότητα να συντρίψει το Σομαλικό Κίνημα[2] και κατονομάστηκε από το Africa Watch ως υπαίτιος για τους βασανισμούς και τις εκτελέσεις στη Χαργκέισα , που είχαν γίνει την περίοδο εκείνη.[3] Το έργο αυτό βασίστηκε σε μαρτυρίες από πρόσφυγες που αναγκάστηκαν να φύγουν κυρίως προς το Τζιμπουτί και άλλες γειτονικές χώρες.
Την περίοδο 1997 - 2002 ο Καχίν ήταν Αντιπρόεδρος.
Πρόεδρος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 5 Μαΐου 2002 έγινε ο τρίτος Πρόεδρος της Σομαλιλάνδης, έπειτα από το θάνατο του Μοχάμετ Χατζί Ιμπραχίμ Εγκάλ. Αναδείχθηκε νικητής στις προεδρικές εκλογές στις 14 Απριλίου του 2003, με το κόμμα Ururka Dimuqraadiga Umada Bahawday (UDUB) ή Ενωμένο Δημοκρατικό Κόμμα του Λαού. Ανέλαβε Πρόεδρος επίσημα στις 16 Μαΐου του 2003.
Η θητεία του επρόκειτο να τερματιστεί στις 29 Οκτωβρίου 2009, αλλά επεκτάθηκε για τρίτη φορά από το 2008 στις 25 Σεπτεμβρίου 2009 με απόφαση του κοινοβουλίου (των ηλικιωμένων φυλάρχων). Οι προεδρικές εκλογές είχαν αναβληθεί επανειλημμένα.[4]
Στις εκλογές που έγιναν τελικά στις 26 Ιουνίου 2010 ηττήθηκε και ήρθε δεύτερος με 33,2% των ψήφων. Νέος πρόεδρος εξελέγη ο Αχμέτ Μ. Μαχαμούντ Σιλάνγιο με ποσοστό 49,5% των ψήφων[5].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Jamal Madar. «The Leader Who Was Never Meant to Be». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2007.
- ↑ Africa News, 7 Μαΐου 2004/Addis Tribune
- ↑ Rakiya A. Omaar (1990). «Government at War with Its Own People: Testimonies About the Killings and the Conflict in the North». Africa Watch.
- ↑ «Somaliland elders extend President Kahin's rule». Reuters Africa. 25 Σεπτεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2009.
- ↑ «Kulmiye party wins Somaliland election». Somaliland Press. 1 Ιουλίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Φεβρουαρίου 2014.