Ντήτερ του Νάσσαου
| Ντήτερ του Νάσσαου | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1250 (περίπου)[1][2] |
| Θάνατος | 23 Νοεμβρίου 1307[3][4][1] Τριρ[3][4][1] |
| Τόπος ταφής | Τριρ[3][4][1] |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία[5][2][6] |
| Θρησκευτικό τάγμα | Τάγμα των Δομινικανών (από 1292)[1][7] |
| Εκπαίδευση | διδακτορικό δίπλωμα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | καθολικός ιερέας |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Βάλραμ Β΄ του Νάσσαου[3][4][7] και Αδελαΐδα του Κάτσενελνμπογκεν[3][4][7] |
| Αδέλφια | Αδόλφος της Γερμανίας[3][4][7] Richardis of Nassau[4][3][7] Mechtild of Nassau[4][3][7] Imagina of Nassau[3][7] |
| Οικογένεια | Οίκος του Νάσσαου[3][4][7] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Roman Catholic Archbishop of Trier (1300–1307)[3][4][1] αρχιεπίσκοπος[8] |
| Θυρεός | |
 | |
Ο Ντήτερ (γερμ.: Diether von Nassau, π. 1250[9] [10] - Τριρ, 23 Νοεμβρίου 1307[11][12][13][14]) ήταν κληρικός από τον κλάδο του Βάλραμ Β΄ του Οίκου του Νάσσου. Από το 1300 έως το 1307 ήταν αρχιεπίσκοπος και εκλέκτορας της Τριρ ως Ντήτερ Γ΄.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ντήτερ ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Βάλραμ Β΄, κόμη του Nάσσαου, και της Αδελαΐδας, κόρης του Ντήτερ Δ΄ κόμη του Kάτσενελνμπογκεν[11][12] [13]. Πιστεύεται ότι μετά το τέλος του πατέρα του το 1276 η μητέρα και η αδελφή του Ντήτερ έζησαν μία πολύ ευσεβή ζωή στο αβαείο Κλάρενταλ στο Βήσμπαντεν. Ο μικρότερος αδελφός του, ο Αδόλφος κόμης του Νάσσαου, εξελέγη βασιλιάς της Γερμανίας το 1292 και απεβίωσε το 1298 στη Μάχη του Γκέλχαϊμ.
Ο Ντήτερ ήταν δομινικανός στο Μάιντς από το 1292 με διδακτορικό στη Θεολογία[9]. Αργότερα, ως αρχιεπίσκοπος, υποστήριξε ενεργά το Δομινικανό Τάγμα.
Από το 1295 ο Ντήτερ ήταν στην υπηρεσία του πάπα Boνιφάτιου Η΄[9][10]. Όχι μόνο ο Boνιφάτιος Η΄ χρησιμοποίησε περιστασιακά τον Ντήτερ για να επηρεάσει τον βασιλιά Αδόλφο, αλλά και ο Αδόλφος τον έστειλε ως διαμεσολαβητή στον Φίλιππο Δ΄ της Γαλλίας] το 1297, όταν ο Aδόλφος, αναθεωρώντας τη συμμαχία του με τον Εδουάρδο Α΄ της Αγγλίας, πίστευε ότι θα μπορούσε να επιτύχει διπλό πολιτικό παιχνίδι.
Αρχιεπίσκοπος-εκλέκτορας της Τριρ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αν και ο Σύλλογος του καθεδρικού ναού της Τριρ είχε εκλέξει τον Ερρίκο Β΄ του Βίρνεμπουργκ, τον πρύτανη του Συλλόγου του καθεδρικού ναού της Κολωνίας, όμως για πολιτικούς λόγους ο πάπας έθεσε τον Ντήτερ ως αρχιεπίσκοπο της Τριρ στις 18 Ιανουαρίου 1300. Ήταν η πρόθεση του πάπα να διορίσει έναν ασυμβίβαστο αντίπαλο -μετά το τέλος τού αδελφού τού Ντήτερ, του Αδόλφου- για τον νέο βασιλιά Aλβέρτο Α΄. Ο Ντήτερ έπρεπε να θυσιάσει τον εαυτό του γι' αυτή την πολιτική[14].
Η Ντήτερ είχε κτίσει το κάστρο Ράμσταιν το 1300 και οχύρωσε κάστρα σε άλλα μέρη. Την ίδια χρονιά παραχώρησε προνόμια πόλης στο Βίτιχ. Το 1302 ίδρυσε τη με Σύλλογο εκκλησία Λύμπφραουενκιρχε στο Όμπερβεζελ[9].
Ο λεγόμενος Πόλεμος των Διοδίων που ξεκίνησε ο Αλβέρτος Α΄ ενάντια στη συμμαχία των τεσσάρων εκλογέων από τη Ρηνανία το 1301, ανάγκασε, πρώτα τον Ροδόλφο Α΄ παλατινό κόμη του Ρήνου, και στη συνέχεια τον Γκέραρντ Β΄ αρχιεπίσκοπο του Mάιντς και Βίγκμπολντ Α΄ αρχιεπίσκοπο της Κολωνίας, να υποταχθούν. Τον Νοέμβριο του 1302 ο Αλβέρτος Α΄ βάδισε στην Τριρ και ανάγκασε και τον Ντήτερ, ο οποίος εγκαταλείφθηκε από τους κατοίκους της περιοχής του, σε μία ταπεινή ειρήνη[14].
Η διακυβέρνηση του Ντήτερ χαρακτηρίστηκε από συγκρούσεις με τον Σύλλογο του καθεδρικού ναού, τους κληρικούς και τους υπηκόους. Η πόλη της Τριρ υπέφερε από οικονομικές δυσκολίες και υπήρχε μία διαμάχη εξουσίας μεταξύ της Συνέλευσης των τάξεων του βασιλείου με άλλες πόλεις του εκλεκτοράτου. Την άνοιξη του 1303, μετά από μια εξέγερση των συντεχνιών, ο Ντήτερ έπρεπε να επιτρέψει στην Τριρ την πλήρη ελευθερία από τη δημοτική διοίκηση[14]. Από το 1276 οι κάτοικοι του Κόμπλεντς ζήτησαν περισσότερη ανεξαρτησία και ίδρυσαν δημοτικό συμβούλιο· το 1280 εμπόδισαν την περαιτέρω κατασκευή των τειχών και του κάστρου της πόλης. Το 1304 ο Ντήτερ υπέταξε την πόλη μετά από άγριες μάχες και το Kόμπλεντς αναγκάστηκε να διαλύσει το δημοτικό συμβούλιο. Ως αποτέλεσμα του πολέμου με τον Αλβέρτο Α΄ της Γερμανίας, η οικονομική κατάσταση τού Ντήτερ, που ήταν ήδη πολύ κακή, τώρα έγινε πολύ χειρότερη.
Ο Ντήτερ έκανε επίσης εχθρούς στην εκκλησία. Επειδή είχαν ενεχυριαστεί όλες οι ιδιοκτησίες και τα εισοδήματα της αρχιεπισκοπής, κατέσχεσε την περιουσία και το εισόδημα από τις ενοριακές εκκλησίες και το 1303 πλήρωσε ο ίδιος τον Σύλλογο του καθεδρικού ναού για παραχωρήσεις. Το 1306 επειδή άρχισε να παίρνει λείψανα και να τα κατέχει ο ίδιος, οι Σύλλογοι των καθεδρικών ναών του Αγ. Συμεών και του Αγ. Παυλίνου, καθώς και το αβαείο του Αγίου Μάξιμιν, υπέβαλαν καταγγελία στον πάπα Κλήμη Β΄. Ο πάπας διέταξε τον Ντήτερ να απολογηθεί ενάντια στους ισχυρισμούς, το οποίο όμως ο Ντήτερ δεν το έκανε. Αντιμετώπισε επίσης άσχημα τον παπικό απεσταλμένο (legatus), έτσι ακολούθησε αφορισμός και αργότερα αναστολή (παύση).
Ο Ντήτερ απεβίωσε στην Τριρ στις 23 Νοεμβρίου 1307, προτού μπορέσει να εκπληρώσει περαιτέρω αιτήματα λογοδοσίας στον πάπα. Άφησε τη χώρα του σε μεγάλη σύγχυση και επιβεβαρυμένη με χρέη[14]. Τάφηκε στην εκκλησία του αβαείου των Δομινικανών[9][12] [13]. Αυτή η εκκλησία καταστράφηκε το 1812.
-
Ο καθεδρικός ναός του Τρηρ -
Το κάστρο Ράμσταϊν -
Το Λήμπφραουενκιρχε στο Όμπερβεζελ. -
Το παλαιό κάστρο στο Kόμπλεντς.
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Joachim Conrad: «Saarland Biografien» (Γερμανικά)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 (Γερμανικά) Dieter. 1957. σελ. 668-669.
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 3,12 3,13 «Genealogie van het Vorstenhuis Nassau» Europese bibliotheek. Zaltbommel. 1970.
- ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020.
- ↑ Leopold Eltester: «Diether, Erzbischof von Trier» (Γερμανικά) 1877. σελ. 170–171.
- ↑ «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. nassaud. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ 7,00 7,01 7,02 7,03 7,04 7,05 7,06 7,07 7,08 7,09 «Het vorstenhuis Oranje-Nassau» Uitgeverij A.W. Sijthoff. Λέιντεν, Ουτρέχτη. 1882.
- ↑ WIAG-Pers-EPISCGatz-03623-001.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 Conrad, Joachim. Nassau Dieter von in: Saarland Biografien (in German).
- ↑ 10,0 10,1 Gauert, Adolf (1957). Dieter in: Neue Deutsche Biographie Band 3 (in German). Berlin: Duncker & Humblot, p. 668-669. (ISBN 3-428-00184-2).
- ↑ 11,0 11,1 «NASSAU». fmg.ac. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ 12,0 12,1 12,2 Dek, A.W.E. (1970). Genealogie van het Vorstenhuis Nassau (στα Ολλανδικά). Zaltbommel: Europese Bibliotheek.
- ↑ 13,0 13,1 13,2 Vorsterman van Oyen, A.A. (1882). Het vorstenhuis Oranje-Nassau. Van de vroegste tijden tot heden (στα Ολλανδικά). Leiden & Utrecht: A.W. Sijthoff & J.L. Beijers.
- ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 14,4 von Eltester, Leopold (1877). Diether von Nassau in: Allgemeine Deutsche Biographie Band 5 (Γερμανικά). Leipzig: Duncker & Humblot, p. 170-171.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αυτό το άρθρο είναι κείμενο που μεταφράζεται από το αντίστοιχο ολλανδικό Wikipedia άρθρο, από το 2019-10-13.
- Conrad, Joachim. Nassau Dieter von στο: Saarland Biografien (στα γερμανικά).
- Dek, A.W.E. (1970). Genealogie van het Vorstenhuis Nassau (στα Ολλανδικά). Zaltbommel: Europese Bibliotheek.
- von Eltester, Leopold (1877). Diether von Nassau στο: Allgemeine Deutsche Biographie Band 5 (στα Γερμανικά). Λειψία : Duncker & Humblot, p. 170-171.
- Gauert, Adolf (1957). Dieter in: Neue Deutsche Biographie Band 3 (στα Γερμανικά). Βερολίνο : Duncker & Humblot, σελ. 668-669.(ISBN 3-428-00184-2).
- Ost, Sandra (2006). Diether von Nassau σε: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon Band 26 (στα γερμανικά), Nordhausen: Bautz, p. 267–271.(ISBN 3-88309-354-8).
- Vorsterman van Oyen, A.A. (1882). Het vorstenhuis Oranje-Nassau. Van de vroegste tijden tot heden (στα Dutch). Leiden & Utrecht: A.W. Sijthoff & J.L. Beijers.
|