Νομική κύρωση
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
![]() | Προτείνεται το λήμμα με τίτλο «Νομική κύρωση» να μετακινηθεί υπό τον τίτλο «Νομική κύρωση (Pragmatica sanctio)». Παρακαλούμε δείτε τη σχετική συζήτηση στη σελίδα συζήτησης του λήμματος. → (μετονομασία) |
Η Νομική Κύρωση (επίσημα (λατινικά): Pragmatica sanctio) ήταν όρος του Ρωμαϊκού Δικαίου, για τα αυτοκρατορικά ή (μετέπειτα) βασιλικά διάταγμα διοικητικού χαρακτήρα.
Θεωρείται ότι η πρώτη «Νομική Κύρωση» εκδόθηκε από τον Μέγα Κωνσταντίνο. [1]
Κατάλογος ορισμένων Pragmatica sanctio[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- του Λουδοβίκου Θ΄ της Γαλλίας, του Μαρτίου 1269, που αφορούσε ποικίλες αλλαγές στον Κλήρο
- Νομική Κύρωση της Μπουρζ του βασιλιά Καρόλου Ζ΄ της Γαλλίας στις 7 Ιουλίου 1438, που περιόριζε την εξουσία του Πάπα στα θέματα της Εκκλησίας στη Γαλλία
- των Γερμανών πριγκίπων ηγεμόνων, στις 26 Μαρτίου 1439, με την οποία γίνοντο δεκτά κάποια ψηφίσματα του Συμβουλίου της Βασιλείας, με τροποποιήσεις. Ωστόσο υπάρχει αμφισβήτηση ότι η συγκεκριμένη πράξη ανήκει στην κατηγορία της Πραγματι[στι]κής Κύρωσης, καθότι εκδόθηκε από πρίγκιπες υποτελείς του αυτοκράτορα, χωρίς την επιδοκιμασία του τελευταίου
- Νομική Κύρωση του 1549 του Καρόλου Ε΄ της Γερμανίας το 1549, με την οποία οι Δεκαεπτά Επαρχίες στις Κάτω Χώρες καθιερώνονταν ως ξεχωριστή κρατική οντότητα, ανεξάρτητη από την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και το Βασίλειο της Γαλλίας
- Κροατική Νομική Κύρωση: ο νόμος της Δίαιτας του Βασιλείου της Κροατίας, ο οποίος έμεινε στην ιστορία ως Κροατική Νομική Κύρωση, που όριζε τη δυνατότητα διαδοχής θήλεος τέκνου στον θρόνο της Κροατίας, σε περίπτωση που ο Κάρολος ΣΤ΄ δεν αποκτούσε άρρενα διάδοχο
- Νομική Κύρωση του 1713 του αυτοκράτορα Καρόλου ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στις 19 Απριλίου 1713, που διασφάλιζε ότι ο Αυστριακός θρόνος και τα Αψβουργικά εδάφη θα κληρονομούντο από την κόρη του Μαρία-Θηρεσία.
- Ουγγρική Νομική Κύρωση του Ουγγρικού κοινοβουλίου το 1723, με την οποία επιτρεπόταν η διαδοχή σε θήλυ τέκνο του βασιλείου της Ουγγαρίας. Ο Κάρολος ΣΤ΄ επέτρεψε στην Ουγγαρία να μεταστραφεί σε εκλογική μοναρχία όταν απεβίωνε χωρίς άρρενα διάδοχο. Αυτό επέτρεψε στην αυτοκράτειρα Μαρία-Θηρεσία να γίνει βασίλισσα της Ουγγαρίας[2]
- της Νάπολης, στις 6 Οκτωβρίου 1759, από τον βασιλιά Κάρολο Γ΄ της Ισπανίας, που καθόριζε τη διαδοχή στους θρόνους του Βασιλείου της Νάπολης, της Ισπανίας, των Δύο Σικελιών και απαγόρευε την ένωση της Ισπανίας με το Βασίλειο των Δύο Σικελιών
- Νομική Κύρωση του 1830 του βασιλιά Φερδινάνδου Ζ΄ της Ισπανίας, που επικύρωνε παλαιότερο διάταγμα του 1789 του Καρόλου Δ΄, που είχε αντικαταστήσει το ημι-σαλικό σύστημα διαδοχής του Φιλίππου Ε΄ με το μεικτό σύστημα, που ιστορικά χαρακτήριζε την καστιλιανική μοναρχία (από την οποία έλκει τις παραδόσεις της και η ισπανική μοναρχία)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Catholic Encyclopedia: Louis IX
- Catholic Encyclopedia: Pragmatic Sanction
- New Schaff-Herzog Encyclopedia of Religious Knowledge, vol. IX: Pragmatic Sanction