Νικόλαος Παναγόπουλος (συνθέτης)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νικόλαος Παναγόπουλος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1954
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΕθνικό Ωδείο
Ωδείο Αθηνών
Κονσερβατόριο του Παρισιού
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυνθέτης
Τάξη του Ολιβιέ Μεσιάν στο Κονσερβατόριο του Παρισιού, Ιούνιος 1978. Δεξιά ο Ολιβιέ Μεσιάν και αριστερά ο Νίκος Παναγόπουλος.

Ο Νικόλαος Παναγόπουλος είναι συνθέτης Σύγχρονης μουσικής. Σπούδασε πιάνο στο Ωδείο Αθηνών με την Αικατερίνη Πάντζαρη και ανώτερα θεωρητικά με την Κλέλια Τερζάκη. Με υποτροφία της Γαλλικής κυβέρνησης συνέχισε τις σπουδές του στο Κονσερβατόριο του Παρισιού στις τάξεις:

  • Ανάλυσης με την Μπετσί Ζολάς (Betsy Jolas) (1974-1975)
  • Ηλεκτροακουστικής μουσικής με τον Πιέρ Σεφέρ (Pierre Schaeffer) (1975-1978) και
  • Σύνθεσης με τον Ολιβιέ Μεσιάν (1974-1978). Το 1981 του απενεμήθη το Α’ βραβείο σύνθεσης.

Συμπληρωματικές σπουδές:

  • Σεμινάρια μουσικής με θέμα Εικόνα και ήχος στην Εκόλ Νορμάλ (École normale supérieure)
  • Μαθήματα ακουστικής στο Εργαστήρι του Εμίλ Λέπ (Emile Leipp) στο Πανεπιστήμιο Ζυσιέ του Παρισιού
  • Σειρά μαθημάτων «Εισαγωγή στην Πληροφορική για Συνθέτες» στο IRCAM
  • Διεύθυνση ορχήστρας στο Κονσερβατουάρ του Στρασβούργου με τον Ζαν-Σεμπαστιάν Μπερό (Jean-Sébastien Béreau)
«Πέντε εποχές» (Cinq Saisons), παρτιτούρα σε πολυχρωματική γραφή (απόσπασμα)

Το 1979 πήρε μια υποτροφία από το γαλλικό Υπουργείο Πολιτισμού για έρευνα σε μια νέα μουσική σημειογραφία με θέμα τις ενδεχόμενες σχέσεις όρασης-ακοής, μέθοδο που χρησιμοποίησε από τότε σε κάποιες από τις συνθέσεις του. Μια από αυτές, είναι το έργο του «Πέντε εποχές» ("Cinq Saisons", 1981-1982), ανάθεση του IRCAM για το Διεθνές Φεστιβάλ του Μετς στη Γαλλία το 1982, γραμμένο για επτά πνευστά, τρία κρουστά, και μαγνητοταινία . Η παρτιτούρα παρουσιάζεται σε χαρτί μιλιμετρέ και σε πολυχρωματική γραφή κατ' αντιστοιχία με τα διαφορετικά ηχοχρώματα των οργάνων. Στο έργο αυτό πηγή έμπνευσης ήταν το έργο «Μεταλλαγή ενός τοπίου», του Ελβετού ζωγράφου Γιέργκ Μύλερ.

Το 1982 στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Σύνθεσης Έργων Έντεχνης Μουσικής του απονεμήθηκε έπαινος για την συνθεσή του "Χωρίς Τίτλο" ("Sans Titre") από την τότε Υπουργό Πολιτισμού Μελίνα Μερκούρη.

Από το 1988 ο Νίκος Παναγόπουλος ζει στην Ελλάδα και ασχολείται με την εκπαίδευση και τη σύνθεση.

Έργα του έχουν παιχτεί σε παγκόσμια Φεστιβάλ μουσικής και μεταδοθεί από διάφορα Μέσα Ενημέρωσης της Ελλάδας και του εξωτερικού.

Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Φωνητικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 38ος παράλληλος, σε ποίηση Αντώνη Ζαχαρόπουλου, για βαθύφωνο και τούμπα (1973), Radio France
  • Μεταβολή, για υψίφωνο, αγγλικό κόρνο και τσέμπαλο (1985)

Μικτά μέσα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Voyage 2 (Ταξίδι Β’) για τούμπα και μαγνητοταινία (1978) Studio 105, Radio France. Σολίστ Ζεράρ Μπυκέ (Gérard Buquet).
  • Voyage 3 (Ταξίδι Γ’) για κλαρινέτο, κόρνο, φαγκότο και μαγνητοταινία (1979)
  • Nuits Blanches (Λευκές νύχτες ), μουσικό θέατρο για άρπα, μικρό σύνολο και μαγνητοταινία (1979).
  • 5 Saisons (Οι πέντε εποχές ) για επτά πνευστά, τρία κρουστά και μαγνητοταινία (1981-1982) Festival International de Musique Contemporain. Enseble Ιntercontemporain: Διεύθυνση Πίτερ Έοτβος (Peter Eötvös).
  • Newsepia για φλάουτο, τρομπόνι, βιολοντσέλο, πιάνο και μαγνητοταινία (1989)

Ορχηστρικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Αντικατοπτρισμός για δύο ορχήστρες (1974).
  • Κοντσέρτο για ορχήστρα (1978) Φεστιβάλ Αθηνών και Φεστιβάλ Κέρκυρας. Διεύθυνση: Γκεόργκι Νότεφ (Georgi Notev). Φιλαρμονική Ορχήστρα Πλέβεν (Pleven)της Βουλγαρίας.

Μουσική Δωματίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κουαρτέτο εγχόρδων (1971) Studio 105, Radio France.
  • Τομή για δύο φλάουτα, κλαρινέτο, κόρνο, τρομπέτα, τρομπόνι, τούμπα, βιολί, βιολοντσέλο, (τα έγχορδα με ενισχυτή) και πιάνο (1972 ) Παρίσι: Διεύθυνση Πιέρ Μπουλέζ (Pierre Boulez).
  • Sans titre (δίχως τίτλο) για δώδεκα έγχορδα (1980) Φεστιβάλ Αβινιόν: Ορχήστρα των Καννών (Orchestre de Cannes Provence Côte d'Azur) Διεύθυνση Μισέλ Ντεκούστ (Michel Decoust).
  • Τρίο για βιολί, πιάνο και βιολοντσέλο (1984)
  • Πεντάλογος για πέντε Σολίστ (1986)
  • Πλοκή για δύο φλάουτα (1987)
  • Sepia για κουαρτέτο πνευστών, κουαρτέτο εγχόρδων και πιάνο (1988)
  • Παρά τη θέληση μου κουιντέτο για φλάουτο, φαγκότο, κόρνο, πιάνο και κρουστά (1993-94) Μέγαρο Μουσικής Αθηνών: Διεύθυνση Θόδωρος Αντωνίου.

Πιάνο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Σονάτα (1970)
  • Δέκα εικόνες (1988) Αίθουσα «Παρνασσός» Πιάνο Άρης Γαρουφαλής.

Ηλεκτρονική μουσική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Εtude για μαγνητοταινία (1975) Φεστιβάλ του Σατό ντε Λανζέ (Château de Langeais)
  • Voyage 1 (Ταξίδι Α’), (1976) για μαγνητοταινία (Φεστιβάλ Πάτρας 1987)
  • Diabolus in musica για δέκα συνθεσάιζερ και κομπιούτερ (1987)
  • Overdose (2001) ψηφιακή σύνθεση

Χορωδιακά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Αντίλογος για μικτή χορωδία και ορχήστρα (1983)
  • La danse des ombres (ο χορός των σκιών) για S.A.T.B δίχως κείμενο, a capella, Conferenza Musicale Mediterranea Palermo (1992).
  • Ο Θρήνος του Οδυσσέα για μικτή χορωδία και ορχήστρα.


Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Τάκης Καλογερόπουλος: Λεξικό της ελληνικής μουσικής, Εκδόσεις Γιαλλελή, 2001
  • Αλέκα Συμεωνίδου: Λεξικό Ελλήνων συνθετών, εκδόσεις Φίλιππος Νάκας
  • Εγκυκλοπαίδεια Παγκόσμιας Μουσικής, Εκδόσεις Αλκυών
  • Ολυμπία Τολίκα: Παγκόσμιο Λεξικό της Μουσικής, Εκδόσεις «Ευρωπαϊκό Κέντρο Τέχνης»
  • Messiaen 2008: Messiaen au Conservatoire, Εκδόσεις Conservatoire National Superieur de musique et de danse de Paris

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]