Νικόλαος Βασιλικός
| Νικόλαος Βασιλικός | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Νικόλαος Βασιλικός (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1899 Θεολόγος Θάσου |
| Θάνατος | 26 Απριλίου 1987 Θεσσαλονίκη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ελληνικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Κόμμα Φιλελευθέρων |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Βασίλης Βασιλικός Έλζα Βασιλικού |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων (1936, εκλογική περιφέρεια Καβάλας) |
Ο Νικόλαος Βασιλικός (Θεολόγος Θάσου, 1899 - Θεσσαλονίκη, 26 Απριλίου 1987) ήταν Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός που υπηρέτησε ως βουλευτής Καβάλας με το Κόμμα Φιλελευθέρων.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στον Θεολόγο Θάσου, όπου και μεγάλωσε. Εισήλθε στη Νομική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών το 1917, απ' όπου αποφοίτησε το 1923 λόγω της ενδιάμεσης επιστράτευσής του. Την περίοδο 1918 - 1922 υπηρέτησε στον ελληνικό στρατό ως κληρωτός και με αυτή την ιδιότητα συμμετείχε στην Μικρασιατική εκστρατεία. Κατά τη διάρκεια της θητείας του κρατούσε λεπτομερές ημερολόγιο στο οποίο περιέγραφε τα γεγονότα αλλά και τις συνθήκες της εκστρατείας. Το ημερολόγιο δημοσιεύθηκε το 2018 στο τόμο "Το Ημερολόγιο της Μικρασιατικής Εκστρατείας - η Δίκη των Εξ" (εκδόσεις Πατάκη).[1]
Εγκαταστάθηκε στην Καβάλα και ιδιώτευσε ως δικηγόρος. Χρημάτισε πρόεδρος του γυμναστικού ομίλου «Φίλιπποι» και νομικός σύμβουλος της σουηδικής μεταλλευτικής εταιρείας στα Λιµενάρια της Θάσου. Υπήρξε θερμός οπαδός του Ελευθέριος Βενιζέλος, στο κίνημα του οποίου συμμετείχε το 1935. Για την δράση του αυτή καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο αλλά η ποινή του μειώθηκε σε πέντε έτη κάθειρξης, μετά την παράδοσή του και την εκ νέου εκδίκαση της υπόθεσής του. Στις εκλογές του 1936 εξελέγη βουλευτής Καβάλας με το Κόμμα Φιλελευθέρων.[2] Ήταν υποψήφιος με την Εθνική Πολιτική Ένωση (Δημοκρατικόν Σοσιαλιστικόν Κόμμα) και στις εκλογές του 1946, συγκεντρώνοντας 1.627 ψήφους.[3]
Το 1947 εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη μεταφέροντας την δικηγορική του δραστηριότητα εκεί. Συμμετείχε, μάλιστα, και στην υπόθεση Πολκ ως συνήγορος υπεράσπισης του Στακτόπουλου.
Απεβίωσε στις 26 Απριλίου 1987 σε ηλικία 88 ετών στη Θεσσαλονίκη και κηδεύτηκε από τον ιερό ναό Αναστάσεως του Κυρίου στις 27 Απριλίου 1987.[4] Ήταν παντρεμένος με την Καίτη Βασιλικού και απέκτησαν δύο παιδιά, τον συγγραφέα Βασίλη Βασιλικό και την πρώην πρωταθλήτρια της επιτραπέζιας αντισφαίρισης Έλζα Βασιλικού.[4]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Μητρώο Γερουσιαστών και Βουλευτών 1929-1974 Βουλή των Ελλήνων, Εθνικό Τυπογραφείο, 1977.(pdf)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ γράμματα από το μέτωπο της Μικράς Ασίας, εφημερίδα Η Καθημερινή, ανάκτηση στις 28 Απριλίου 2019.
- ↑ Μητρώο 1977, σελ. 23.
- ↑ Εφημερίδα Εμπρός Αρχειοθετήθηκε 2018-11-05 στο Wayback Machine., 31 Μαρτίου 1946 (ΕΚΛΟΓΕΣ 1946 – ΟΙ 1.538 ΠΟΛΙΤΕΥΤΕΣ), ανάκτηση 28 Απριλίου 2019.
- ↑ 4,0 4,1 Τα Νέα, Κοινωνικά, 27 Απριλίου 1987, σελ. 55.