Μετάβαση στο περιεχόμενο

Νικολάι Τσερνισέφσκι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νικολάι Τσερνισέφσκι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Николай Гаврилович Чернышевский (Ρωσικά)
Γέννηση12ιουλ. / 24  Ιουλίου 1828γρηγ.[1][2]
Σαράτοφ[3][4]
Θάνατος17ιουλ. / 29  Οκτωβρίου 1889γρηγ.[1][2]
Σαράτοφ[3][4]
Αιτία θανάτουεγκεφαλικό επεισόδιο
Τόπος ταφήςVoskresenskoye cemetery of Saratov
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσική Αυτοκρατορία
Θρησκείααθεϊσμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΡωσικά[5][6][7]
ΣπουδέςΚρατικό Πανεπιστήμιο Αγίας Πετρούπολης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφιλόσοφος[8]
δημοσιογράφος
μυθιστοριογράφος
συγγραφέας[9][8][10]
κριτικός λογοτεχνίας[8]
οικονομολόγος
δημοσιογράφος άποψης[8]
Αξιοσημείωτο έργοWhat Is to Be Done?
Οικογένεια
Τέκναd:Q110146550
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμααρχισυντάκτης
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Νικολάι Γκαβρίλοβιτς Τσερνισέφσκι (Николай Гаврилович Чернышевский, 24 Ιουλίου [Π.Η. 12 Ιουλίου] 1828 – 29 Οκτωβρίου [Π.Η. 17 Οκτωβρίου] 1889) ήταν Ρώσος κριτικός λογοτεχνίας, δημοσιογράφος, μυθιστοριογράφος, δημοκράτης και σοσιαλιστής φιλόσοφος, που συχνά αναγνωρίζεται ως ουτοπιστής σοσιαλιστής και κορυφαίος θεωρητικός του ρωσικού μηδενισμού και των Ναροντνίκων. Ήταν η κυρίαρχη πνευματική φιγούρα του επαναστατικού δημοκρατικού κινήματος της δεκαετίας του 1860 στη Ρωσία, παρά το γεγονός ότι πέρασε μεγάλο μέρος της μετέπειτα ζωής του εξόριστος στη Σιβηρία, και αργότερα επαινέθηκε ιδιαίτερα από τον Καρλ Μαρξ, τον Γκεόργκι Πλεχάνοφ και τον Βλαντιμίρ Λένιν.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γιος ιερέα, ο Τσερνισέφσκι γεννήθηκε στο Σαράτοφ το 1828 και έμεινε εκεί μέχρι το 1846. Αποφοίτησε από την τοπική ιερατική σχολή όπου έμαθε Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Λατινικά, Ελληνικά και παλαιά σλαβονικά. Εκεί απέκτησε αγάπη για τη λογοτεχνία και επίσης εκεί έγινε άθεος.

Εμπνεύστηκε από τα έργα του Χέγκελ, του Λούντβιχ Φόιερμπαχ και του Σαρλ Φουριέ και ιδιαίτερα τα έργα του Βησσαρίωνα Μπελίνσκι και του Αλεξάντερ Γκέρτσεν. Όταν αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης το 1850, ο Τσερνισέφσκι ανέπτυξε επαναστατικές, δημοκρατικές και υλιστικές απόψεις. Από το 1851 έως το 1853 δίδαξε ρωσική γλώσσα και λογοτεχνία στο Γυμνάσιο του Σαράτοφ. Εξέφρασε ανοιχτά τις πεποιθήσεις του σε φοιτητές, μερικοί από τους οποίους αργότερα έγιναν επαναστάτες. Από το 1853 έως το 1862, έζησε στην Αγία Πετρούπολη και έγινε ο αρχισυντάκτης του Sovremennik («Ο σύγχρονος»), στο οποίο δημοσίευσε τις κύριες λογοτεχνικές του κριτικές και τα δοκίμιά του για τη φιλοσοφία.[11]

Ο Τσερνισέφσκι υποστήριζε τις επαναστάσεις του 1848 σε όλη την Ευρώπη. Παρακολουθούσε τα γεγονότα της εποχής και χαιρόταν για τις κατακτήσεις των δημοκρατικών και επαναστατικών κομμάτων.

Το 1855, ο Τσερνισέφσκι υπερασπίστηκε τη διατριβή του με τίτλο «Η αισθητική σχέση της τέχνης με την πραγματικότητα», η οποία συνέβαλε στην ανάπτυξη της υλιστικής αισθητικής στη Ρωσία. Ο Τσερνισέφσκι πίστευε ότι «Αυτό που έχει γενικό ενδιαφέρον στη ζωή -- αυτό είναι το περιεχόμενο της τέχνης» και ότι η τέχνη πρέπει να είναι ένα «εγχειρίδιο ζωής». Έγραψε, «Η επιστήμη δεν ντρέπεται να πει ότι στόχος της είναι να κατανοήσει και να εξηγήσει την πραγματικότητα και στη συνέχεια να χρησιμοποιήσει την εξήγησή της προς όφελος του ανθρώπου. Ας μην ντρέπεται η τέχνη να παραδεχτεί ότι στόχος της είναι ... να αναπαράγει αυτήν την πολύτιμη πραγματικότητα και να την εξηγήσει για το καλό της ανθρωπότητας.»[12]

Το 1862, συνελήφθη και περιορίστηκε φυλακίστηκε στο Φρούριο του Αγίου Πέτρου και Παύλου, όπου έγραψε το διάσημο μυθιστόρημά του Τι να κάνουμε; Το μυθιστόρημα αποτέλεσε έμπνευση για πολλούς μεταγενέστερους Ρώσους επαναστάτες, οι οποίοι προσπάθησαν να μιμηθούν τον ήρωα του μυθιστορήματος Ραχμέτοφ, ο οποίος ήταν εξ ολοκλήρου αφοσιωμένος στην επανάσταση, ασκητικός στις συνήθειές του και αδίστακτα πειθαρχημένος, σε σημείο να κοιμάται σε ένα κρεβάτι με καρφιά και να τρώει μόνο ωμή μπριζόλα για να χτίσει δύναμη για την Επανάσταση. Μεταξύ εκείνων που αναφέρθηκαν στο μυθιστόρημα είναι ο Λένιν, ο οποίος έγραψε ένα πολιτικό φυλλάδιο με το ίδιο όνομα.

Το 1862, ο Τσερνισέφσκι καταδικάστηκε σε πολιτική εκτέλεση (εικονική εκτέλεση), ακολουθούμενη από ποινικά κάτεργα (1864-1872) και σε εξορία στο Βιλιούισκ της Σιβηρίας (1872-1883). Πέθανε σε ηλικία 61 ετών. [ απαιτείται παραπομπή ]

Ιδέες και επιρροή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Τσερνισέφσκι τιμήθηκε με γραμματόσημο το 1953

Ο Τσερνισέφσκι ήταν ιδρυτής του ναροντισμού, του ρωσικού αγροτικού σοσιαλισμού, και αγωνίστηκε για την επαναστατική ανατροπή της απολυταρχίας και τη δημιουργία μιας σοσιαλιστικής κοινωνίας βασισμένης στην παλιά αγροτική κομμούνα. Άσκησε τη μεγαλύτερη επιρροή στη λαϊκίστικη νεολαία της δεκαετίας του 1860 και του 1870.

Ο Τσερνισέφσκι πίστευε ότι η αμερικανική δημοκρατία ήταν η καλύτερη πτυχή της αμερικανικής ζωής. Χαιρέτισε την εκλογή του Αβραάμ Λίνκολν το 1860, η οποία πίστευε ότι σηματοδότησε μια νέα περίοδο για τον «μεγάλο λαό της Βόρειας Αμερικής» και ότι η Αμερική θα προοδεύσει σε ύψη «που δεν έχουν επιτευχθεί από την εποχή του Τζέφερσον». Επαίνεσε αυτές τις εξελίξεις: «Η καλή φήμη του βορειοαμερικανικού έθνους είναι σημαντική για όλα τα έθνη με τη ραγδαία αυξανόμενη σημασία των πολιτειών της Βόρειας Αμερικής στη ζωή όλης της ανθρωπότητας».

Οι ιδέες του Τσερνισέφκσι επηρεάστηκαν σε μεγάλο βαθμό από τον Αλεξάντρ Γκέρτσεν, τον Βισαριόν Μπελίσκι και τον Λούντβιχ Αντρέας Φόιερμπαχ. Έβλεπε την ταξική πάλη ως το μέσο του κινήματος προς τα εμπρός της κοινωνίας και υποστήριζε τα συμφέροντα των εργαζομένων. Κατά την άποψή του, οι μάζες ήταν ο κύριος δημιουργός της ιστορίας. Λέγεται ότι χρησιμοποίησε τη φράση «όσο χειρότερα τόσο το καλύτερο», για να υποδείξει ότι όσο χειρότερες γίνονταν οι κοινωνικές συνθήκες για τους φτωχούς, τόσο πιο διατεθειμένοι θα ήταν να ξεκινήσουν μια επανάσταση (αν και δεν δημιούργησε τη φράση που προηγείται της γέννησής του· για παράδειγμα, σε μια επιστολή του 1814 ο Τζον Άνταμς τη χρησιμοποίησε όταν συζητούσε για τις προεργασίες της αμερικανικής επανάστασης[13]).

Υπάρχουν εκείνοι που υποστηρίζουν, σύμφωνα με τα λόγια του καθηγητή Τζόζεφ Φρανκ, ότι «το μυθιστόρημα του Τσερνισέφσκι Τι να κάνουμε;, πολύ περισσότερο από το Κεφάλαιο του Μαρξ, παρείχε τη συναισθηματική δυναμική που τελικά οδήγησε στη Ρωσική Επανάσταση».[14][15]

Ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι εξοργίστηκε με αυτό που είδε ως την απλότητα των πολιτικών και ψυχολογικών ιδεών που εκφράζονται στο βιβλίο, και έγραψε Σημειώσεις από το Υπόγειο σε μεγάλο βαθμό ως αντίδραση εναντίον του.

Ο Ρώσος επαναστάτης και επικεφαλής της σοβιετικής κυβέρνησης Βλαντιμίρ Λένιν επαίνεσε τον Τσερνισέφσκι: «... προσέγγισε όλα τα πολιτικά γεγονότα της εποχής του με επαναστατικό πνεύμα και μπόρεσε να ασκήσει επαναστατική επιρροή υποστηρίζοντας, παρά όλα τα εμπόδια και τα εμπόδια που του έθεσε η λογοκρισία, την ιδέα της αγροτικής επανάστασης, την ιδέα της πάλης των μαζών για την ανατροπή όλων των παλαιών αρχών».[16]

Ο Καρλ Μαρξ και ο Φρίντριχ Ένγκελς μελέτησαν τα έργα του Τσερνισέφσκι και τον αποκαλούσαν «μεγάλο Ρώσο λόγιο και κριτικό».[17]

Ορισμένοι μελετητές υποστήριξαν ότι η Άυν Ραντ, η οποία μεγάλωσε στη Ρωσία όταν το μυθιστόρημα του Τσερνισέφσκι ασκούσε ακόμα επιρροή και ήταν πανταχού παρόν, επηρεάστηκε από το βιβλίο.[18]

Εργογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μυθιστορήματα

  • Τι να κάνουμε; (1863)
  • Μια ιστορία μέσα σε μια ιστορία (1863) (ημιτελές)
  • Πρόλογος: Ένα μυθιστόρημα για τις αρχές της δεκαετίας του 1860 (1870) (ημιτελές)

Φιλοσοφία

Λογοτεχνική κριτική

  • Δοκίμια για την περίοδο του Γκόγκολ στη ρωσική λογοτεχνία (1856)

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 11926137b. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Историческая энциклопедия Сибири». (Ρωσικά) Historical Encyclopedia of Siberia. Νοβοσιμπίρσκ. 2009. ISBN-10 5-8402-0230-4.
  3. ↑ 3,0 3,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  4. ↑ 4,0 4,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  5. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11926137b. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js2018976864. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  7. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn19992001696. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/13119. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  9. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 25  Ιουνίου 2015.
  10. ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
  11. ↑ Hecht, David (1945). «Chernyshevsky and American Influence on Russia». Science & Society 9 (4): 321. ISSN 0036-8237. 
  12. ↑ Scanlan, James P. (1985). «Nikolaj Chernyshevsky and the Philosophy of Realism in Nineteenth-Century Russian Aesthetics». Studies in Soviet Thought 30 (1): 7. doi:10.1007/BF01045127. ISSN 0039-3797. 
  13. ↑ Ellis, Joseph (2001). Passionate Sage: The Character and Legacy of John Adams. W. W. Norton & Company. σελ. 84. ISBN 0-393-31133-3. 
  14. ↑ Frank, Joseph (1990). Through the Russian Prism: Essays on Literature and Culture. Princeton University Press. σελ. 187. ISBN 0691014566. 
  15. ↑ Amis, Martin (2002). Koba the Dread. Miramax. σελ. 27. ISBN 0-7868-6876-7. 
  16. ↑ «Lenin: 'The Peasant Reform' and the Proletarian-Peasant Revolution». www.marxists.org. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2019. 
  17. ↑ Offord, Derek (23 Δεκεμβρίου 2004). The Russian Revolutionary Movement in the 1880s (στα Αγγλικά). Cambridge University Press. σελ. 122. ISBN 9780521892193. 
  18. ↑ Weiner, Adam (11 Δεκεμβρίου 2016). «The Most Politically Dangerous Book You've Never Heard Of». POLITICO Magazine (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2019. 

Περαιτέρω ανάγνωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Paperno, Irina, Chernyshevsky and the Age of Realism: A Study in the Semiotics of Behavior . Stanford: Stanford University Press, 1988.
  • Pereira, ΜΚΟ, The Thought and Teachings of NG Černyševskij . Χάγη: Mouton, 1975.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Nikolai Chernyshevsky στο Wikimedia Commons
  • Works by Nikolay Chernyshevsky in eBook form at Standard Ebooks
  • Works by or about Nikolay Chernyshevsky at the Internet Archive
  • Selected Philosophical Essays in PDF format
  • Works by Nikolay Chernyshevsky at LibriVox (public domain audiobooks)
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Νικολάι_Τσερνισέφσκι&oldid=11072920"