Νικηφόρος Χρυσοβέργης
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Νικηφόρος Χρυσοβέργης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1160 (περίπου)[1] |
| Θάνατος | 13ος αιώνας[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία[1] |
| Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | μεσαιωνική ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιερέας ρήτορας[1] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μητροπολίτης |
Ο Νικηφόρος Χρυσοβέργης ήταν Έλληνας βυζαντινός ρήτορας, ποιητής και ιεροδιδάσκαλος[2].
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έζησε από τα τέλη του 12ου μέχρι τα μέσα του 13ου αιώνα. Διετέλεσε μαΐστορος των ρητόρων της Πατριαρχικής Σχολής στην Κωνσταντινούπολη, όπου παρέμεινε επί δύο έτη, κατόπιν διορισμού του, βάσει αποφάσεως του ίδιου του αυτοκράτορα Αλεξίου Γ' του Αγγέλου. Θήτευσε στη θέση του Μητροπολίτη Σάρδεων από το 1204 έως και το 1213, οπότε και χάνονται τα ίχνη του. Έγραψε πανηγυρικούς λόγους στους Αυτοκράτορες Αλέξιο Γ' και Αλέξιο Δ', προς τους πατριάρχες Νικήτα Μουντάκη και Ιωάννη Καματηρό και προς τον Μεσοποταμίτη Κωνσταντινουπόλεως. Από τις επιστολές του, σώζεται μία, έγραψε όμως πολλά ρητορικά προγυμνάσματα κι έμμετρα επιγράμματα. Επίσης μύθους, διηγήματα και μυθοποιίες. Στις 10 Ιανουαρίου του 1202 και με αφορμή την Εορτή των Φώτων, εκφώνησε έναν ιστορικό λόγο που αποτελεί πολύτιμη πηγή, καθώς, μεταξύ άλλων, σε αυτόν αναφέρεται και στις πολιτικές σχέσεις του βυζαντινού κράτους με το βουλγαρικό. Σε πολιτικό επίπεδο, ο Χρυσοβέργης στάθηκε σύμβουλος του αυτοκράτορα Αλέξιου σε πολλά ζητήματα, προσπαθώντας να τον πείσει σε προσέγγιση και συμφιλίωση με τους Λατίνους[3].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 100954456. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2024.
- ↑ Χαράλαμπος Β. Στεργιούλης, 'Ένας άγνωστος μαΐστορος της ρητορικής", στο φύλλο της εφημερίδας "Η Καθημερινή", της Κυριακής 8 Νοεμβρίου 2020, σελ. 12, στήλη "Τέχνες & γράμματα"
- ↑ Μυρσίνη Σ. Αναγνώστου "Ένας ρήτορας των χρόνων της παρακμής - Ο βίος και το έργο του Νικηφόρου Χρυσοβέργη", εκδόσεις ¨Αρμός", 2020
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Karl Krumbacher (1856-1909) (1897–1900). Ιστορία της Βυζαντηνής [sic] λογοτεχνίας / Κρουμβάχερ, μεταφρασθείσα υπό Γεωργίου Σωτηριάδου. Τόμος Β’. Εν Αθήναις: Τύποις Π. Δ. Σακελλαρίου. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2011.