Νεχώ Β΄ της Αιγύπτου

Νεχώ Β' της Αιγύπτου
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	7ος αιώνας π.Χ.
Θάνατος	595 π.Χ.
Θρησκεία	Αρχαία αιγυπτιακή θρησκεία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Αρχαία αιγυπτιακή γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	μονάρχης
Οικογένεια
Σύζυγος	Khedebneithirbinet I
Τέκνα	Ψαμμύτιχος Β΄ της Αιγύπτου
Γονείς	Ψαμμήτιχος Α' της Αιγύπτου
Οικογένεια	εικοστή έκτη δυναστεία Φαραώ
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Φαραώ
Σχετικά πολυμέσα

Αεροφωτογραφία της περιοχής του Μέδιγγω

Ο Νεχώ Β' της Αιγύπτου ήταν Φαραώ της 26ης δυναστείας της Αιγύπτου από το 610 π.Χ. ως το 595 π.Χ. γιος και διάδοχος του Φαραώ της Αιγύπτου Ψαμμήτιχου Α' γνωστός για τα τεράστια έργα του με εκτενείς αναφορές από τον Έλληνα ιστορικό Ηρόδοτο. Το σημαντικότερο γεγονός της βασιλείας του ήταν ο περίπλους της Αφρικής με την συμμετοχή Φοινίκων ναυτικών ξεκινώντας από την Ερυθρά θάλασσα επέστρεψαν στην Αίγυπτο σε 3 χρόνια μέσω της Μεσογείου και των στενών του Γιβραλτάρ. Είχε σημαντικό ρόλο στους πολέμους της Ασσυριακής αυτοκρατορίας με την ανερχόμενη δύναμη των Χαλδαίων νεο - Βαβυλωνίων την εποχή της πτώσης της Ασσυρίας όπου συμμετείχε σαν σύμμαχος της εναντίον του Ναβοπολάσσαρ και του γιου του Ναβουχοδονόσορα. Την εποχή που ανέβηκε στον θρόνο κληρονόμησε ενα χάος με τις επιδρομές των Κιμμερίων και των Σκυθών στην Αίγυπτο οι οποίοι ήταν σύμμαχοι των Χαλδαίων. Ο Νεχώ διαδραμάτισε μεγάλο ιστορικό ρόλο στους πολέμους μεταξύ των Ασσυρίων, των Βαβυλωνίων και της Παλαιστίνης. Θεωρήθηκε από τους σύγχρονους ιστορικούς ένας από τους μεγαλύτερους βασιλείς της Αιγύπτου αλλά παρά τις ικανότητες του οι προσπάθειες δεν έφεραν τελικά κανένα αποτέλεσμα αφού οι εχθροί του Χαλδαίοι βγήκαν τελικά οι μεγάλοι νικητές.

Πόλεμοι του Νεχώ με τους Βαβυλώνιους στην Παλαιστίνη

Την άνοιξη του 609 π.Χ. ξεκίνησε την πρώτη του εκστρατεία του στην Παλαιστίνη για την στήριξη των Ασσυρίων, επικεφαλής του στρατού του ήταν οι Έλληνες μισθοφόροι ενώ ο ίδιος έφτασε μέσω της Μεσογείου στις ακτές της Συρίας. Διασχίζοντας το οροπέδιο με τους λόφους στα νότια της πεδιάδας Παλαιστίνης βρέθηκε αντιμέτωπος με τους Παλαιστινίους οι οποίοι ήταν σύμμαχοι των Βαβυλωνίων, προσπάθησαν να εμποδίσουν την προέλαση του στο Μέδιγγω. Η μάχη ήταν σκληρή τελικά οι Αιγύπτιοι βγήκαν νικητές. Στην συνέχεια ο Νεχώ κυρίευσε την Καντές και οι δυνάμεις του ενώθηκαν με αυτές του Ασσύριου βασιλιά Ασούρ Ουμπαλίτ Β΄, ήταν ο πρώτος Αιγύπτιος βασιλιάς από την εποχή του Τουθμόσις Γ' που διέσχισε την κοιλάδα του Ευφράτη. Απέτυχε να κυριεύσει την Χαρράν γι'αυτό αναγκάστηκε να οπισθοχωρήσει την βόρεια Συρία, την ίδια εποχή η πρώην πανίσχυρη Ασσυριακή αυτοκρατορία καταστρέφεται ολοκληρωτικά από τους Βαβυλωνίους. Το βιβλίο του Ιερεμία περιγράφει την μάχη που έγινε στο Καρσεμίς το καλοκαίρι του 605 π.Χ. ανάμεσα Βαβυλώνιους του Ναβουχοδονόσορα και τους Αιγύπτιους του Νεχώ Β'. Ο βασιλιάς των Βαβυλωνίων Ναβοπαλάσαρ είχε από το 606 π.Χ. παραδώσει την ηγεσία του στρατού του λόγω της αδύναμης υγείας του στον πανίσχυρο αργότερα γιο του Ναβουχοδονόσορα Β'. Η νίκη του Ναβουχοδονόσορα επί του Νεχώ στο Καρσεμίς ήταν καθοριστικής σημασίας, η Αίγυπτος έχασε όλες τις Μεσοποταμιακές κτήσεις της στον Ευφράτη. Ο Νεχώ απογοητευμένος εγκατέλειψε τις προσπάθειες του στην Μεσοποταμία λόγω του ότι ο Ναβουχοδονόσορας είχε γίνει πανίσχυρος σε ολόκληρη την Ασία, επέστρεψε στην Αίγυπτο όπου προσπάθησε να δημιουργήσει νέες συμμαχίες με τους Έλληνες και τους Κάρες.

Η κατασκευή της διώρυγας

Το σημαντικότερο έργο του Νεχώ Β' ήταν να δημιουργήσει ένα κανάλι σύνδεσης της Μεσογείου με την Ερυθρά θάλασσα το οποίο ήταν ο πρόδρομος της σημερινής διώρυγας του Σουέζ. Ο λόγος που προχώρησε στην ιδέα της κατασκευής ήταν να διευκολύνει το εμπόριο των Αιγυπτίων ανάμεσα στην Μεσόγειο θάλασσα και τους Αραβικούς πληθυσμούς που ζούσαν γύρω από τον Ινδικό Ωκεανό. Προσέλαβε στην υπηρεσία του πολλούς ναυτικούς από τις Ιωνικές πόλεις της Μικράς Ασίας λόγω του ότι οι ίδιοι οι Αιγύπτιοι είχαν μηδενικό ναυτικό αφού είχαν μεγάλο φόβο με την θάλασσα, προχώρησε και στην κατασκευή πλοίων όπως τριήρεις. Θεωρείται ο θεμελιωτής του Αιγυπτιακού ναυτικού για να το πετύχει βασίστηκε περισσότερο σε ξένους εκτός τους Έλληνες Ίωνες προσέλαβε και πολλούς Φοίνικες με τους οποίους θα οργανώσει τον περίπλου της Αφρικής.

Ο περίπλους της Αφρικής

Ο περίπλους διήρκεσε μια ολόκληρη τριετία αλλά η ημερομηνία που έγινε είναι άγνωστη τοποθετείται ανάμεσα στο 610 π.Χ. ως το 594 π.Χ. από Φοίνικες ναυτικούς με πρωτοβουλία του ίδιου του Νεχώ Β'. Η περιγραφή γίνεται αναλυτικά από τον Ηρόδοτο σύμφωνα με τις προφορικές παραδόσεις από περιγραφές των ντόπιων Αιγυπτίων, εκείνη την εποχή κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί την μορφή της Αφρικής γι'αυτό ο Ηρόδοτος μπερδεύει τις περιγραφές του. Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι όταν οι ναυτικοί έφτασαν στο νοτιότερο σημείο πιθανότατα το ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας ο ήλιος βρισκόταν στα δεξιά τους, αυτό είναι απόδειξη ότι βρέθηκαν στο νότιο ημισφαίριο. Η επιστροφή των Φοινίκων ναυτικών έγινε από τις Αφρικανικές ακτές του Ατλαντικού προς τα βόρεια, εισήλθαν στην Μεσόγειο μέσω των στενών του Γιβραλτάρ και από κει εισήλθαν στην Αίγυπτο. Το γεγονός αυτό ήταν ο πρώτος καταγεγραμμένος στην ιστορία περίπλους της Αφρικάνικης ηπείρου δυο ολόκληρες χιλιετίες πριν την εποχή των μεγάλων θαλασσοπόρων. Ο Νεχώ Β' πέθανε το 595 π.Χ., ο γιος και διάδοχος του Ψαμμύτιχος Β΄ αφαίρεσε από όλα τα μεγάλα έργα του Νεχώ το όνομα του πατέρα του.

Πηγές

• Encyclopædia, "Necho". Thomas Dobson, at the Stone house, no. 41, South Second street, 1798. p785.
• Pantologia, "Necho". J. Walker, 1819. p372.
• Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland, Volume 15. p430.
• Essay on the Hieroglyphic System of M. Champollion, Jun., and on the Advantages which it Offers to Sacred Criticism. By J. G. Honoré Greppo. p128-129.
• Petrie 1905. W.M. Flinders Petrie. A History of Egypt. From the XIXth to the XXXth Dynasties. London
• Max Cary, Eric Herbert Warmington. The Ancient Explorers. Methuen & Company, Limited, 1929.
• Peter Clayton (1994). Chronicle of the Pharaohs, Thames and Hudson.
• Arnold 1999. Dieter Arnold. Temples of the Last Pharaos. New York/Oxford

Προκάτοχος: Ψαμμήτιχος Α΄

Φαραώ της Αιγύπτου 610 π.Χ. –595 π.Χ.

Διάδοχος: Ψαμμήτιχος Β΄