Ναός Καμιγκάμο
| Ναός Καμιγκάμο | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | σιντοϊστικό ιερό και ichinomiya |
| Διεύθυνση | 京都府京都市北区上賀茂本山339[1] και 339 Kamigamomotoyama, Kita-ku, Kyōto-shi, Kyōto-fu 603-8047 |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 35°3′37″N 135°45′10″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Kita-ku |
| Τοποθεσία | Kamigamo |
| Χώρα | Ιαπωνία |
| Έναρξη κατασκευής | 678[1] |
| Προστασία | Εθνικός Θησαυρός[2], τμήμα μνημείου παγκόσμιας κληρονομιάς (από 1994) και ιστορική τοποθεσία της Ιαπωνίας[3] |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Ο Ναός Καμιγκάμο είναι σημαντικό ιερό του Σιντοϊσμού, της αυτόχθονης θρησκείας της Ιαπωνίας. Ιδρύθηκε το 678 και βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Κάμο στο βόρειο Κιότο. [4] Η επίσημη ονομασία του είναι Κάμο-γουακεϊκαζούκι τζίντζα. [5]
Είναι ένας από τους παλαιότερους ναούς Σίντο στην Ιαπωνία και είναι ένα από τα δεκαεπτά ιστορικά μνημεία του Αρχαίου Κιότο που έχουν χαρακτηριστεί από την UNESCO ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς . Ο όρος Κάμο-τζίντζα στα ιαπωνικά αναφέρεται γενικά στους ναούς Σιμογκάμο και Καμιγκάμο, τα παραδοσιακά συνδεδεμένα μεταξύ τους ιερά Κάμο του Κιότο.[6] Τα Κάμο-τζίντζα εξυπηρετούν στην προστασία της πόλης του Κιότο από τα κακά πνεύματα. [7]
Το όνομα τζίντζα (jinja) προσδιορίζει την οικογένεια Κάμο που αποτελείται από τα τιμώμενα πνεύματα και θεότητες του Σιντοϊσμού. Το όνομα αναφέρεται επίσης στις εκτάσεις των κοντινών δασών του ιερού, οι οποίες είναι απομεινάρια του παρθένου δάσους του Ταντάσου νο Μόρι. Επιπλέον, το όνομα του ιερού αναφέρεται στους πρώτους κατοίκους της περιοχής, τη φυλή Κάμο, πολλά από τα μέλη της οποίας συνεχίζουν να ζουν κοντά στο ιερό που παραδοσιακά εξυπηρετούσαν οι πρόγονοί τους.[8]
Ο ναός Καμιγκάμο είναι αφιερωμένος στον Κάμο Γουακε-ικαζούκι, το πνεύμα της βροντής.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το ιερό έγινε αντικείμενο αυτοκρατορικής προστασίας κατά την πρώιμη περίοδο Heian.[9]
Τα αρχεία από την εποχή του αυτοκράτορα Χέιζεϊ (806-809) αναφέρουν ότι ο Κάμο-μιόγια τζίντζα ήταν ανάμεσα σε έναν επιλεγμένο αριθμό ναών στους οποίους είχε χορηγηθεί θεία σφραγίδα για χρήση σε έγγραφα. Η σφραγίδα είχε ενθρονιστεί στο δικό της μοναδικό μικόσι (Οσίτε τζίντζα), ιερό μέσο μεταφροάς της Ιαπωνίας. Αυτή η χορήγηση της ειδικής σφραγίδας και οι πρακτικές που σχετίζονται με τη χρήση και τη διατήρησή της συμμορφώθηκαν με ένα πρότυπο που καθορίστηκε από τον Αυτοκράτορα Κόνιν (770-781) το 778 (εποχή Hokki 9).[10]
Το 965, ο αυτοκράτορας Μουρακάμι διέταξε να σταλούν Αυτοκρατορικοί αγγελιοφόροι για να δώσουν αναφορά για σημαντικά γεγονότα στα Ιαπωνικά πνεύματα-προστάτες κάμι, συμπεριλαμβανομένου του Κάμο Γουάκε-ικαζούκι.[11]
Ο ναός Καμιγκάμο χαρακτηρίστηκε ως ένας από τους δύο επικεφαλής ναούς του Σιντοϊσμού (ιτσινομίγια), μαζί με το ναό Σιμογκάμο, για την πρώην επαρχία Γιαμασίρο.[12]
Από το 1871 έως το 1946, ο Καμιγκάμο είχε οριστεί επισήμως ως Κανπέι-τάισα στο σύστημα βαθμονόμησης των ναών Σίντο, που σημαίνει ότι βρισκόταν στην πρώτη τάξη των κυβερνητικά υποστηριζόμενων ναών.[13]
Αυτοκρατορικές επισκέψεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- 794 (εποχή Enryaku 13 ): Ο αυτοκράτορας Κανμού ήρθε ως μέλος μιας μεγάλης πομπής.[14]
- 942 (εποχή Tengyō 5, 29η ημέρα του 4ου μήνα ): Ο αυτοκράτορας Σουζάκου επισκέφθηκε το σημείο για να προσφέρει ευχαριστίες για την αποκατάσταση της ειρήνης.
- 979 (εποχή Tengen 2, 10η ημέρα του δέκατου μήνα ): Ο αυτοκράτορας Εν'ιού αποφάσισε ότι η επίσκεψή του στο νεό Ιγουασιμούζου θα έπρεπε να συνδυαστεί με μια επίσκεψη στο Κάμο.[15]
- 1711 (εποχή Hōei 8): Ο αυτοκράτορας Νακαμικάντο κατέφυγε στο Χοσοντόνο όταν το παλάτι κατέστη ακατοίκητο.[16]
Δομές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το τζίντζα είναι διάσημο για το χάιντεν (αίθουσα λατρείας), το οποίο ξαναχτίστηκε το 1628-1629 (εποχή Kan'ei 6).
Ορισμένες κατοικίες ιερέων βρίσκονται στο ναό και μία από αυτές, ο «Οίκος Νισιμούρα», είναι ανοικτή στο κοινό.
Φωτογραφίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
-
Γκεχάιντεν -
Νάρα-νο-ογκάουα -
Κίτα-σινσέντζο -
Τατεσούνα & Σάιντεν -
Χασίντεν -
Η Πύλη εισόδου -
Μονοπάτι στο παρθένο δάσος
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ιστοσελίδα του ναού Καμιγκάμο Αρχειοθετήθηκε 2017-10-23 στο Wayback Machine.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 www
.kamigamojinja .jp /yuisyo .html. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2016. - ↑ kunishitei
.bunka .go .jp /bsys /maindetails /102 /1550. - ↑ kunishitei
.bunka .go .jp /heritage /detail /401 /1753. - ↑ Kyoto Prefectural Government Tourism Division: Kamigamo; Αρχειοθετήθηκε 2009-08-28 στο Wayback Machine. Iwao, Seiichi et al. (2002). Dictionnaire historique du Japon, σελ. 1712.
- ↑ Richard, Ponsonby-Fane. (1964) Visiting Famous Shrines in Japan, σελ. 119-175.
- ↑ Terry, Philip. (1914). Terry's Japanese empire, σελ. 479.
- ↑ Miyazaki, Makoto. "Lens on Japan: Defending Heiankyo from Demons," Αρχειοθετήθηκε 2011-03-21 στο Wayback Machine. Daily Yomiuri. December 20, 2005.
- ↑ Nelson, John K. (2000). Enduring Identities: The Guise of Shinto in Contemporary Japan, σελ. 92-99.
- ↑ Breen, John et al. (2000). Shinto in History: Ways of the Kami, σελ. 74–75.
- ↑ Ponsonby-Fane, Richard. (1963). The Vicissitudes of Shinto, σελ. 206.
- ↑ Ponsonby-Fane. Studies, σελ. 116–117.
- ↑ "Nationwide List of Ichinomiya", p. 1. Αρχειοθετήθηκε 2013-05-17 στο Wayback Machine.; ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2011
- ↑ Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan, σελ. 124.
- ↑ Ponsonby-Fane, Richard. (1964). Visiting Famous Shrines of Japan, σελ. 47.
- ↑ Ponsonby-Fane, Visiting Famous Shrines in Japan, σελ. 48.
- ↑ Ponsonby-Fane, Visiting, σελ. 132.
|