Ναυτική Εγκατάσταση Υποστήριξης Ντιέγκο Γκαρσία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 7°18′47″S 72°24′40″E / 7.31306°S 72.41111°E / -7.31306; 72.41111

Στρατιωτική Βάση Ντιέγκο Γκαρσία
IATA: NKWICAO: FJDG
Σύνοψη
Τύπος αεροδρομίουΑεροναυτική εγκατάσταση
ΙδιοκτήτηςΒρετανικό Υπουργείο Άμυνας
ΔιαχειριστήςΠολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ
ΤοποθεσίαΝτιέγκο Γκαρσία, Βρετανικό Έδαφος Ινδικού Ωκεανού
Έναρξη χρήσης1971–σήμερα
Υψόμετρο9 ft / 3 m
Συντεταγμένες7°18′48″S 72°24′40″E / 7.31333°S 72.41111°E / -7.31333; 72.41111
Διάδρομοι αεροδρομίου
Διάδρομος Μήκος Επιφάνεια
πόδια μέτρα
13/31 12,003 3,659 Σκυρόδεμα

Η Ναυτική Εγκατάσταση Υποστήριξης Ντιέγκο Γκαρσία (αγγλικά: Naval Support Facility Diego Garcia) είναι στρατιωτική βάση του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ στην τοποθεσία Ντιέγκο Γκαρσία. Καθιερώθηκε την 1η Οκτωβρίου του 1977 ως η κύρια διοίκηση του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ στο νησί. Εκείνη την εποχή η NAVCOMMSTA ήταν ο αρχικός ενοικιαστής, αλλά όταν ολοκληρώθηκαν νέες μεγάλες εγκαταστάσεις, και κυρίως το διευρυμένο αγκυροβόλιο ελλιμενισμού στην περιοχή και το εκτεταμένο αεροδρόμιο, οι ενοικιαστές άλλαξαν.[1]

Το 1982, οι κατασκευαστικές δραστηριότητες μεταφέρθηκαν από τη Seabees σε μια κοινοπραξία στρατιωτικών εργολάβων, Raymond International, και Brown και Root και Molem. Η Raymond ανέλαβε το σχεδιασμό της προβλήτας και της προκυμαίας, η Brown και η Root παρείχαν το σκυρόδεμα και άλλες υποδομές, ενώ η Molem ήταν μια αγγλική εταιρεία γνωστή για την ανάληψη απαιτητικών έργων. Η πλειοψηφία των έργων είχαν ολοκληρωθεί από το 1988.[2]

Μετά την εισβολή του Ιράκ στο Κουβέιτ τον Αύγουστο του 1990, τρία πλοία της COMPSRON 2 μετέφεραν μία ταξιαρχία στη Σαουδική Αραβία για τη συμμετοχή στον πόλεμο του Κόλπου. Άλλα πλοία COMPSRON 2 εκφόρτωσαν πυρομαχικά και καύσιμα στη Ντιέγκο Γκαρσία που ήταν απαραίτητα για τον αμερικανικό στόλο βομβαρδιστικών αεροπλάνων που αναπτύσσονταν στο αεροδρόμιο. Στη συνέχεια, βομβαρδιστικά B-52G πραγματοποίησαν πάνω από 200 17ωρες αποστολές βομβαρδισμού για πάνω από 44 ημέρες και ρίχνοντας πάνω από 730.000.000 kg βομβών στις ιρακινές δυνάμεις στο Ιράκ και το Κουβέιτ. Ένα από τα Β-52s συνετρίβη λόγο μηχανικής βλάβης ακριβώς βόρεια του νησιού με την απώλεια των τριών από τους έξι επιβαίνοντες.[3]

Ξεκινώντας στις 7 Οκτωβρίου του 2001, οι Ηνωμένες Πολιτείες άρχισαν πάλι στρατιωτικές επιχειρήσεις από το Ντιέγκο Γκαρσία χρησιμοποιώντας βομβαρδιστικά αεροπλάνα Β-1, Β-2, και Β-52 για να επιτεθούν σε εχθρικούς στόχους στο Αφγανιστάν μετά τις επιθέσεις στη Νέα Υόρκη και στο Πεντάγωνο. Στις 12 Δεκεμβρίου του 2001, ένα βομβαρδιστικό Β-1 είχε χαθεί λόγο μηχανικής βλάβης λίγο μετά την απογείωση από το νησί, αλλά το πλήρωμα επέζησε και διασώθηκε από το USS Russell (DDG-59).[4] Οι πολεμικές επιχειρήσεις επαναλήφθηκαν την άνοιξη του 2003, με MPSRON 2 στον Περσικό Κόλπο για τον πόλεμο του Ιράκ, και οι βομβαρδισμοί ξεκίνησαν και πάλι, αυτή τη φορά εναντίον του Ιράκ.[5] Οι επιχειρήσεις των βορβανδιστικών από το Ντιέγκο Γκαρσία σταμάτησαν στις 15 Αυγούστου του 2006.[6]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Natural Resources Management Plan (2005), paragraph 2.4.2.
  2. Edis (2004), p. 90.
  3. Edis (2004), p. 94.
  4. Edis (2004), p. 96.
  5. Edis (2004), p. 97.
  6. «Important Dates of the Provisional People's Democratic Republic of Diego Garcia». 29 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2011. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Naval Support Facility Diego Garcia της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).