Ναζλή (όνομα)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ναζλή, ελληνικό γυναικείο κύριο όνομα (βαφτιστικό όνομα).

Ετυμολογία του ονόματος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όνομα τουρκικής προέλευσης, από τη λέξη nazlı «νάζι, ναζιάρα»[1] ή «καλοαναθρεμμένος»[2] ή «φιλάρεσκος, ο προσποιητά ακατάδεχτος».[3] Σημασιολογικά είναι παρεμφερές με τα βαφτιστικά Χάιδω, Κανάκης, Χαϊδεμένη, Χαϊδευτός κτλ.

Διάδοση του ονόματος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όνομα των Ελλήνων της Μικράς Ασίας — στην Καππαδοκία αποτελούσε ένα από τα πιο συνηθισμένα γυναικεία ονόματα — διάσπαρτο σήμερα και ασυνήθιστο στον ελληνικό χώρο. Ο Μπούτουρας το συμπεριλαμβάνει στα «Ονόματα εξ ηθικών προτερημάτων».[4]

Τύποι και υποκοριστικά του ονόματος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το όνομα σε άλλες γλώσσες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Αιγύπτια πριγκίπισσα, τουρκικής καταγωγής, Ναζλή Φαζλ (1853–1913).

Το όνομα ως οικογενειακό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επώνυμα από το βαφτιστικό Ναζλή: Ναζλάς, Ναζλίδης, Ναζλιόγλου, Ναζλόγλου, Ναζλόπουλος, Ναζόπουλος[8]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Φ. Δ. Αποστολόπουλος, «Τα βαπτιστικά ονόματα ανδρών και γυναικών της Καππαδοκίας», Δελτίο Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών, τχ. #1, Αθήνα 1997, σ. 130
  2. Δημήτρης Τομπαΐδης, Ελληνικά επώνυμα τουρκικής προέλευσης, Επικαιρότητα, Αθήνα 1990, σ. 130
  3. Βάσος Η. Βογιατζόγλου, Επώνυμα της Μικρασίας: Τουρκικά και τουρκογενή επώνυμα στην Ελλάδα, Εκδόσεις Φιλιππότης, Αθήνα, σ. 139
  4. Αθανάσιος Χ. Μπούτουρας, Τὰ νεοελληνικὰ κύρια ὀνόματα ἱστορικῶς καὶ γλωσσικῶς ἑρμηνευόμενα, Αθήνα 1912, σ. 163
  5. Ιωακείμ Βαλαβάνης, «Η καμπάνα του χωριού μου», Παρνασσός, τμ. 11, τχ. 6–7, Φιλολογικός σύλλογος Παρνασσός, Αθήνα 1888
  6. Ιωάννης Σαραντίδης Αρχέλαος, Η Σινασός ήτοι θέσις, ιστορία, ηθική και διανοητική κατάστασις, ήθη, έθιμα και γλώσσα της εν Καππαδοκία κωμοπόλεως Σινασού, Αθήνα 1899
  7. Φ. Δ. Αποστολόπουλος, ό.π.
  8. Βάσος Η. Βογιατζόγλου, ό.π.