Νίκος Βαβούδης
| Νίκος Βαβούδης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Νίκος Βαβούδης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1906 Ρωσική Αυτοκρατορία |
| Θάνατος | 1951 Καλλιθέα Αττικής |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα Ρωσικά |
| Σπουδές | Κομμουνιστικό Πανεπιστήμιο Εργαζομένων της Ανατολής |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συνδικαλιστής αξιωματικός Διεθνείς ταξιαρχίες |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας |
Ο Νίκος Βαβούδης ή Ράικο (1906-1951) ήταν ηγετικό στέλεχος του κομμουνιστικού κινήματος. Ήταν γραμματέας του Εργατικού Κέντρου Πειραιά, μαχητής των Διεθνών Ταξιαρχιών στον Ισπανικό Εμφύλιο, σύνδεσμος στον ΕΛΑΣ στην τελευταία περίοδο της Κατοχής και ασυρματιστής στην Αθήνα του παράνομου μηχανισμού του ΚΚΕ κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου και αμέσως μετά τη λήξη του, όπου και αυτοκτόνησε το 1951 για να μην πιαστεί ζωντανός από τις αρχές.
Νεανικά Χρόνια - Ένταξη στο ΚΚΕ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Νίκος Βαβούδης γεννήθηκε το 1906 (ή το 1903) στη Ρωσία. Ο πατέρας του καταγόταν από το Μανταμάδο της Λέσβου και η μητέρα του ήταν Ρωσίδα. Στα πρώτα του χρόνια εγκαταστάθηκε στο Μανταμάδο και όταν ενηλικιώθηκε πήγε στον Πειραιά.[1] Δούλευε ως βυρσοδέψης. Στο Πειραιά έγινε στέλεχος του εργατικού κινήματος όπου εκλέχτηκε γραμματέας του Ενωτικού Εργατικού Κέντρου Πειραιά.
Απόδραση από τις φυλακές της Αίγινας και φυγή στη Σοβιετική Ένωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Συνελήφθη το 1933 βάση του Ιδιώνυμου, καταδικάστηκε σε 4 χρόνια φυλάκιση και κλείστηκε στις φυλακές της Αίγινας. Τον Μάιο του 1934 απέδρασε από τις φυλακές της Αίγινας μαζί με άλλα εφτά μέλη του ΚΚΕ[2]. Οι άλλοι εφτά δραπέτες ήταν οι: Απόστολος Κλειδωνάρης, πρώην βουλευτής του Ενιαίου Μετώπου Εργατών Αγροτών το 1932, Δημήτρης Σακαρέλος, συνδικαλιστής, Ε. Θωμάζος, ναυτεργάτης, Τζανής Φλαράκος, τσαγκάρης, Μόσχος Δουλγέρης, Αβραάμ Δερβίσογλου και Κώστας Σαρίκας.
Οι οχτώ δραπέτες των φυλακών της Αίγινας φυγαδεύτηκαν με πλοίο στη Σοβιετική Ένωση με τη βοήθεια του ΚΚΕ και της Σοβιετικής πρεσβείας. Ο Βαβούδης στη Μόσχα φοίτησε στο Κομμουνιστικό Πανεπιστήμιο Εργαζομένων της Ανατολής (ΚΟΥΤΒ).
Ισπανικός εμφύλιος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πήρε μέρος στον εμφύλιο πόλεμο της Ισπανίας, ως αξιωματικός του Ελληνικού λόχου "Νίκος Ζαχαριάδης" στο Βαλκανικό Τάγμα «Δημητρώφ» των Διεθνών Ταξιαρχιών (μαζί με τους Σακαρέλο, Δεληγιάννη κ.α) στο πλευρό του «Δημοκρατικού Στρατού Ισπανίας»[3][4]. Μετά την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού Ισπανίας πέρασε στη Γαλλία και από εκεί τελικά στην ΕΣΣΔ.
2ος Παγκόσμιος Πόλεμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στη Σοβιετική Ένωση εντάχθηκε στο μηχανισμό της Κομμουνιστικής Διεθνούς και αργότερα στάλθηκε για να βοηθήσει την Αντίσταση της Γιουγκοσλαβίας και τον παρτιζάνικο στρατό του Τίτο. Τον Ιούλιο του 1944 ήρθε στην Έλεύθερη Ελλάδα ως μέλος της Σοβιετικής αποστολής στον ΕΛΑΣ. Χρησιμοποιήθηκε από το ΚΚΕ στον κεντρικό μηχανισμό παράνομης ραδιοσύνδεσης στη Σόφια[5].
Ασυρματιστής στον παράνομο μηχανισμό του ΚΚΕ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Νίκος Βαβούδης δούλεψε στο μηχανισμό των παράνομων οργανώσεων του ΚΚΕ στην Αθήνα ως ασυρματιστής, εξασφαλίζοντας την επικοινωνία των παράνομων οργανώσεων του ΚΚΕ με την έδρα της ΚΕ που βρισκόταν εκτός Ελλάδας. Ο Βαβούδης εντοπίστηκε από την Ασφάλεια τον Νοέμβρη του 1951 σε σπίτι στην Καλλιθέα, όπου σε κρύπτη είχε εγκαταστήσει ασύρματο. Αυτοκτόνησε για να αποφύγει τη σύλληψη του αφού πρώτα κατέστρεψε σημαντικά έγγραφα και τον ασύρματο.[6] Εκείνη την εποχή διεξαγόταν στην Αθήνα η δίκη του Μπελογιάννη και των συντρόφων του για κατασκοπεία.
Υστεροφημία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο τότε γενικός γραμματέας του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης τον κατάγγειλε ως πράκτορα και την αυτοκτονία του ως εικονική σε μια λογική και αυτοπροστασίας του παράνομου μηχανισμού. Ο Ζαχαριάδης και άλλα στελέχη του ΚΚΕ όπως η Έλλη Παππά[7] πίστευαν μέχρι και το θάνατο τους ότι ήταν χαφιές. Αν και δεν υπάρχει απόφαση διαγραφής του από το ΚΚΕ, με απόφαση του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ στις 25 Ιουλίου του 1952 ο Βαβούδης χαρακτηρίστηκε ως χαφιές. Η 7η Πλατιά Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ (18-24 Φεβρουαρίου 1957) καθώς και αποφάσεις του Π.Γ του ΚΚΕ το 1958 αναίρεσαν τους προηγούμενους χαρακτηρισμούς[8] και το 2011 αποκαταστήθηκε πλήρως με εκδηλώσεις μνήμης και στη γενέτειρα του.[9]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Οι παράνομοι (VIDEO) Συνέντευξη της Ρίτας και της Μαίρης Καλούμενου, κόρες του Νίκου Καλούμενου
- ↑ εφημερίδα Ριζοσπάστης, Φύλλο: 9/5/1934, Σελίδα: 6
- ↑ Έλληνες εθελοντές στον Ισπανικό Εμφύλιο. Διακρίνονται ο Αναγνώστης Δεληγιάννης, όρθιος στη μέση με στρατιωτική στολή, και ο Νίκος Βαβούδης, στην άκρη γονατιστός, Μεσοπόλεμος (Φωτογραφικό Αρχείο ΑΣΚΙ)
- ↑ «12 Δύο σπάνιες φωτογραφίες του ισπανικού εμφυλίου». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2013.
- ↑ Σχέσεις ΚΚΕ και Διεθνούς Κομμουνιστικού Κέντρου, Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, Γρηγόρης Φαράκος, Ελληνικά Γράμματα, 2004 σελ 411
- ↑ «Πες τους, αυτουνούς, ότι εμένα δε θα με βάνουνε στο χέρι ζωντανό!» εφημερίδα Ριζοσπάστης, Πέμπτη 6 Οκτώβρη 2011 σελίδα 6
- ↑ «Μπελογιάννης, Πλουμπίδης και Βαβούδης: "Μαρτυρίες μιας διαδρομής" Κρημνιώτη Πόλυ Ημερομηνία δημοσίευσης: 19/09/2010, εφημερίδα Αυγή». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2013.
- ↑ «Για την αποκατάσταση του Νίκου Βαβούδη 15/11/11». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2013.
- ↑ Τετάρτη, Δεκεμβρίου 14, 2011 ΜΑΝΤΑΜΑΔΟΣ: ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΙΜΗΣ ΣΤΟ ΝΙΚΟ ΒΑΒΟΥΔΗ