Νίκολα Χρίστιτς
| Νίκολα Χρίστιτς | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 10 Αυγούστου 1818 Σρέμσκα Μιτρόβιτσα |
| Θάνατος | 26 Νοεμβρίου 1911 Βελιγράδι |
| Επάγγελμα/ ιδιότητες | πολιτικός[1] |
| Υπηκοότητα | Πριγκιπάτο της Σερβίας και Βασίλειο της Σερβίας |
 Πολυμέσα σχετικά με τoν συγγραφέα | |
| δεδομένα () | |
Ο Νίκολα Χρίστιτς (σερβικά: Никола Христић) (Σρέμσκα Μιτρόβιτσα 10 Αυγούστου 1818 - Βελιγράδι 26 Νοεμβρίου 1911), ήταν Σέρβος συγγραφέας, πολιτικός, υπουργός και τέσσερις φορές πρωθυπουργός του Βασιλείου της Σερβίας.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στη Σρέμσκα Μιτρόβιτσα της τότε Αυστροουγγαρίας από οικογένεια με ελληνικές ρίζες[2]. Πήγε στη Σερβία το 1840 όπου έγινε δικαστικός υπάλληλος κι έπειτα διευθυντής της αστυνομίας στο Βελιγράδι.
Ήταν παντρεμένος με την Τζούλιαν Πέρισιτς και απέκτησαν 12 παιδιά. Γιος του ήταν ο μετέπειτα πολιτικός Κόστα Χρίστιτς (1852-1927) κι εγγονός του ο συνθέτης Στέβαν Χρίστιτς(1885-1958).
Ο Χρίστιτς έγραψε πολλά άρθρα στο λογοτεχνικό ημερολόγιο "Avala". Δημοσίευσε τη μετάφραση του Lermontov, μία από τις πρώτες στη λογοτεχνία της Σερβίας[3]. Δημοσίευσε τις αναμνήσεις του από την περίοδο 1840-1860 σε βιβλίο[4].
Πέθανε στο Βελιγράδι στις 26 Νοεμβρίου 1911, η κηδεία του έγινε στις 28 Νοεμβρίου[5].
Πολιτικός του Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1856 εκλέχτηκε δήμαρχος του Βελιγραδίου, κατά τη δημαρχία του η πόλη είχε μόλις δύο φανάρια για νυχτερινό φωτισμό των δρόμων και με το τέλος της θητείας του είχε 360[2]. Το 1860 διορίσθηκε υπουργός εσωτερικών και το 1867 - 1868 για πρώτη φορά πρωθυπουργός. Την περίοδο 1883 - 1884 αναλαμβάνει πάλι πρωθυπουργός και υπουργός Εσωτερικών, και από το 1884 διορίστηκε αντιπρόεδρος του συμβουλίου της Επικρατείας. Για τρίτη φορά έγινε πρωθυπουργός την περίοδο 1888 - 1889 και τελευταία φορά το 1894 - 1895. Το 1901 αποσύρθηκε από την πολιτική.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Vasiliy Vodovozov: «Христич, Никола» (Ρωσικά)
- ↑ 2,0 2,1 Jovanka Djordjević Jovanović, Ευρωπαϊκή Εταιρεία Νεοελληνικών Σπουδών, Γ΄ συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών, Οι Έλληνες της διασποράς μεταξύ των Σέρβων Αρχειοθετήθηκε 2016-03-05 στο Wayback Machine.
- ↑ Ιστορική βιβλιοθήκη, Λογοτεχνικό περιοδικό Avala
- ↑ Никола Христић,Витомир Христић, Мемоари 1840-1862
- ↑ Коста Н. Христић: „Записи старог Београђанина“, Нолит, Београд 1989, стр. 519-520, ISBN 86-19-01637-7
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Nikola Hristić στο Wikimedia Commons
|