Νήσος του Πρίγκιπα Εδουάρδου
Συντεταγμένες: 46°15′N 063°00′W / 46.250°N 63.000°W
Νήσος του Πρίγκιπα Εδουάρδου | ||
---|---|---|
| ||
![]() | ||
Σάρλοτταουν | ||
Αγγλικά | ||
Γουασίμ Σαλαμούν Ρομπ Λαντς | ||
• Σύνολο • % Νερό | 5.660 km2 0 (0%) | |
Πληθυσμός • Εκτίμηση 2025 • Απογραφή 2021 • Πυκνότητα | 179.280[1] 154.331[2] 31,7 κατ./km2 | |
ΑΕΠ (ΙΑΔ) • Ολικό (2013) • Κατά κεφαλή | C$5,788 δις[3] C$39.780 | |
UTC-4 | ||
Η Νήσος του Πρίγκιπα Εδουάρδου (αγγλικά: Prince Edward Island, γαλλικά: Île-du-Prince-Édouard) είναι νησί του Καναδά που αποτελεί τη μικρότερη επαρχία της χώρας. Το νησί βρίσκεται στα νότια του Κόλπου του Αγίου Λαυρεντίου μεταξύ του Νιου Μπράνσγουικ και της Νέας Σκωτίας. Η Νήσος του Πρίγκιπα Εδουάρδου έχει έκταση 5.660 τ.χλμ. που ισοδυναμεί στο 0,1% περίπου της έκτασης όλου του Καναδά και κατοικείται από 154.331 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2021[2] και αντιπροσωπεύει το 0,4% του πληθυσμού της χώρας.
Πρωτεύουσα της επαρχίας είναι η Σάρλοτταουν (Charlottetown, 38.809 κάτοικοι), που βρίσκεται στο μέσο περίπου του νησιού. Άλλες σημαντικές πόλεις του νησιού είναι το Σάμμερσαϊντ (Summerside, 16.001 κάτοικοι), το Στράτφορντ (Stratford, 10.927 κάτοικοι), το Three Rivers (7.883 κάτοικοι) και το Κόρνουαλ (Cornwall, 6.574 κάτοικοι), σύμφωνα με την απογραφή του 2021.[4]
Σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2025, ο πληθυσμός της Νήσου του Πρίγκιπα Εδουάρδου, ανέρχεται σε 179.280 κατοίκους.[1]
Γεωγραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το νησί χαρακτηρίζεται από χαμηλούς λόφους με καταπράσινα λιβάδια, πολύ όμορφες παραλίες, λιμνοθάλασσες και φυσικά λιμάνια.
Η φυσική ομορφιά του νησιού αποτελεί πόλο έλξης για πολλούς τουρίστες, αλλά και για συγγραφείς και κινηματογραφιστές που το θεωρούν ιδανική σκηνή για μυθιστορήματα, ταινίες και τηλεοπτικές σειρές της βικτωριανής εποχής. Στο νησί αυτό γεννήθηκε η Καναδή συγγραφέας Λούσι Μωντ Μοντγκόμερυ (Lucy Maud Montgomery, 1874–1942) και στο νησί αυτό εκτυλίσσεται η ιστορία του πολύ δημοφιλούς παιδικού–εφηβικού μυθιστορήματος Η Άννα των αγρών (κυκλοφόρησε το 1908· η ελληνική μετάφραση κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος, ISBN 960-261-991-0).
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το νησί κατοικήθηκε αρχικά από αυτόχθονες Μίκμακ, οι οποίοι του έδωσαν την ονομασία Αμπέγουιτ (Abegweit), που σημαίνει «Το νησί που το λικνίζει η θάλασσα». Η φυσική ομορφιά του το έκανε να το αποκαλούν και «Κήπο του Κόλπου».
Οι πρώτοι ευρωπαίοι έποικοι του νησιού ήταν Γάλλοι. Το νησί αποτελούσε μέρος της αποικίας της Ακαδίας και ονομάζονταν Νήσος του Αγίου Ιωάννη (γαλλ., Île Saint-Jean).

Το 1758, οι Βρετανοί κατέλαβαν το νησί και οι πιο πολλοί από τους χίλιους περίπου Ακαδιανούς εκτοπίστηκαν σε άλλα μέρη. Στα πρώτα χρόνια της βρετανικής αποικιοκρατίας, το νησί έγινε αγαπημένος εποχικός προορισμός της βρετανικής ανώτερης τάξης. Το 1798, η ονομασία του νησιού άλλαξε σε Νήσος του Πρίγκιπα Εδουάρδου, προς τιμή του πρίγκιπα Εδουάρδου-Αυγούστου (1767–1820), αδελφού του βασιλιά Γεωργίου Γ΄ της Αγγλίας και αρχηγού των βρετανικών στρατευμάτων που στάθμευαν τότε στο Χάλιφαξ.
Τον Σεπτέμβριο του 1864, στο νησί πραγματοποιήθηκε μια σειρά συναντήσεων εκπροσώπων των βρετανικών αποικιών της Βορείου Αμερικής. Οι συναντήσεις αυτές κορυφώθηκαν το 1867 με την υπογραφή για τη δημιουργία της Καναδικής Συνομοσπονδίας. Όμως, η Νήσος του Πρίγκιπα Εδουάρδου παρέμεινε έξω από τη Συνομοσπονδία, εκτιμώντας ότι δεν είχε οικονομικά οφέλη από τη συμμετοχή της. Τελικά, ο καναδός πρωθυπουργός Σερ Τζων Μακντόναλντ, με μπόλικη παρασκηνιακή διπλωματία, έπεισε τους κατοίκους του νησιού για τα οφέλη της Συνομοσπονδίας, και έτσι, το 1873, το νησί έγινε η έκτη επαρχία της Καναδικής Συνομοσπονδίας.
Συγκοινωνία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από το 1997, το νησί συνδέεται με τον ηπειρωτικό Καναδά μέσω της Γέφυρας της Συνομοσπονδίας, η οποία έχει μήκος 13 χλμ. και ύψος που φτάνει τα 40 μ. από την επιφάνεια της θάλασσας. Το νησί συνδέεται επίσης με πορθμεία με τη Νέα Σκωτία και τις Νήσους της Μαγδαληνής, που ανήκουν στο Κεμπέκ. Το νησί επίσης συνδέεται αεροπορικώς με τον υπόλοιπο Καναδά και τις ΗΠΑ μέσω του Διεθνούς Αεροδρομίου της Σάρλοτταουν. Στο νησί υπήρχε εκτεταμένο σιδηροδρομικό δίκτυο, το οποίο εγκαταλείφθηκε οριστικά το 1989.
Δημογραφία και οικονομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Πληθ. | ±% |
---|---|---|
1851 | 62.678 | — |
1861 | 80.857 | +29.0% |
1871 | 94.021 | +16.3% |
1881 | 108.891 | +15.8% |
1891 | 109.078 | +0.2% |
1901 | 103.259 | −5.3% |
1911 | 93.728 | −9.2% |
1921 | 88.615 | −5.5% |
1931 | 88.038 | −0.7% |
1941 | 95.047 | +8.0% |
1951 | 98.429 | +3.6% |
1956 | 99.285 | +0.9% |
1961 | 104.629 | +5.4% |
1966 | 108.535 | +3.7% |
1971 | 111.635 | +2.9% |
1976 | 118.225 | +5.9% |
1981 | 122.506 | +3.6% |
1986 | 126.640 | +3.4% |
1991 | 129.765 | +2.5% |
1996 | 134.557 | +3.7% |
2001 | 135.294 | +0.5% |
2006 | 135.851 | +0.4% |
2011 | 140.204 | +3.2% |
2016 | 142.907 | +1.9% |
2021 | 154.331 | +8.0% |
Σήμερα, η Νήσος του Πρίγκιπα Εδουάρδου κατοικείται κυρίως από άτομα βρετανικής (αγγλικής, σκωτσέζικης) καταγωγής και από άτομα ιρλανδικής καταγωγής. Σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής του 2001, 24% των κατοίκων του νησιού είναι γαλλικής καταγωγής και μόνο το 2% περίπου των κατοίκων είναι αυτόχθονες και μιγάδες. Οι μισοί κάτοικοι του νησιού είναι ρωμαιοκαθολικοί στο θρήσκευμα, ενώ οι άλλοι μισοί ανήκουν σε διάφορα δόγματα διαμαρτυρομένων.
Κύρια πηγή εσόδων για τους κατοίκους του νησιού είναι ο τουρισμός, η αλιεία και η γεωργία. Το νησί φημίζεται για τις πατάτες του. Παράγει δε το 1/3 της συνολικής παραγωγής γεωμήλων του Καναδά.
Στη Σάρλοτταουν έχει την έδρα του το Πανεπιστήμιο της Νήσου του Πρίγκιπα Εδουάρδου (University of Prince Edward Island, ή UPEI), το μόνο πανεπιστήμιο στις καναδικές επαρχίες του Ατλαντικού που έχει πλήρες πρόγραμμα κτηνιατρικής.
Διοίκηση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αντικυβερνήτης από τις 17 Οκτωβρίου 2024 είναι ο Γουασίμ Σαλαμούν και πρωθυπουργός από τις 21 Φεβρουαρίου 2025 ο Προοδευτικός Συντηρητικός Ρομπ Λαντς. Στις γενικές εκλογές που έγιναν στις 4 Μαΐου 2015 την πλειοψηφία κέρδισαν οι Φιλελεύθεροι.[5]
Εκλογές 2023
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι πιο πρόσφατες εκλογές διεξήχθησαν το 2023. Οι Προοδευτικοί Συντηρητικοί υπό τον πρωθυπουργό Ντένις Κινγκ κέρδισαν την κυβερνητική πλειοψηφία, κερδίζοντας συνολικά επτά έδρες από τα κόμματα των Φιλελευθέρων και των Πρασίνων. Οι Φιλελεύθεροι κέρδισαν τρεις έδρες και έγιναν η αξιωματική αντιπολίτευση, αντικαθιστώντας τους Πράσινους που κατείχαν δύο έδρες. [6] Ωστόσο, η νεοεκλεγείσα ηγέτης των Φιλελευθέρων Σάρον Κάμερον αμφισβήτησε τον ηγέτη των Πρασίνων Πίτερ Μπέβαν-Μπέικερ για τη δική του έδρα και έχασε, καταλαμβάνοντας την τρίτη θέση πίσω από τον Μπέβαν-Μπέικερ και τον υποψήφιο των PC Μετά τις εκλογές, οι Κάμερον και Μπέβαν-Μπέικερ παραιτήθηκαν από αρχηγοί των αντίστοιχων κομμάτων τους.
Το Νέο Δημοκρατικό Κόμμα κατέβασε υποψηφίους και στις 27 περιφέρειες, ενώ το Νησιωτικό Κόμμα εγγράφηκε επίσημα για πρώτη φορά μετά τις εκλογές του 2011 και κατέβασε υποψηφίους σε 11 περιφέρειες. Η συμμετοχή των ψηφοφόρων σε ποσοστό 68,5% ήταν η χαμηλότερη που έχει καταγραφεί σε γενικές εκλογές στην επαρχία από τότε άρχισαν να τηρούνται εκλογικά αρχεία το 1966.[7]
Δημοψήφισμα 2016
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σε ένα μη δεσμευτικό δημοψήφισμα που διενεργήθηκε από τις 27 Οκτωβρίου ως τις 7 Νοεμβρίου 2016, οι ψηφοφόροι ρωτήθηκαν για το ποιο εκλογικό σύστημα προτιμούσαν, επιλέγοντας μεταξύ πέντε συστημάτων.[8] Έπειτα από 4 συνεχείς τελικούς γύρους, το εκλογικό σύστημα της μικτής αναλογικής συγκέντρωσε περισσότερο από το 52% στην τελική ψηφοφορία. Η συμμετοχή ήταν χαμηλή και διαμορφώθηκε στο 36,46%.[9]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Government of Canada, Statistics Canada (19 Μαρτίου 2025). «Population estimates, quarterly». www150.statcan.gc.ca. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2025.
- ↑ 2,0 2,1 «Census Profile, 2021 Census of Population». Στατιστική Υπηρεσία Καναδά. 29 Μαρτίου 2023. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2023.
- ↑ «Gross domestic product, expenditure-based, by province and territory (2013)». Στατιστική Υπηρεσία του Καναδά. 5 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ Στατιστική Υπηρεσία του Καναδά, Νήσος του Πρίγκιπα Εδουάρδου
- ↑ «Liberals win majority in P.E.I. election». CBC News. 4 Μαΐου 2015. http://www.cbc.ca/news/elections/prince-edward-island-votes/liberals-win-majority-in-p-e-i-election-1.3059660. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2015.
- ↑ MacKay, Cody (3 April 2023). «Dennis King promises humility, kindness after winning 2nd term as P.E.I. premier». CBC News. https://www.cbc.ca/news/canada/prince-edward-island/pei-election-night-1.6799877. Ανακτήθηκε στις 6 April 2023.
- ↑ Yarr, Kevin (4 April 2023). «Low P.E.I. voter turnout 'cynical response to an early election call'». CBC News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 April 2023. https://web.archive.org/web/20230406074645/https://www.cbc.ca/news/canada/prince-edward-island/pei-voter-turnout-1.6800504. Ανακτήθηκε στις 6 April 2023.
- ↑ «Voting begins in P.E.I. plebiscite on electoral reform». CBC News. http://www.cbc.ca/news/canada/prince-edward-island/pei-plebiscite-electoral-reform-begins-1.3826045. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ Yarr, Kevin (7 Νοεμβρίου 2016). «Voter turnout in electoral reform plebiscite remains low». CBC News. http://www.cbc.ca/news/canada/prince-edward-island/pei-plebiscite-voter-turnout-1.3839492. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2016. «Voter turnout in provincial general elections is typically above 80 per cent on P.E.I.»
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- PEIinfo — Δημοφιλής ιστοχώρος με πληροφορίες για τουρίστες και κατοίκους (Αγγλικά).
- Επαρχιακή κυβέρνηση της Νήσου του Πρίγκιπα Εδουάρδου — Επίσημη ιστοσελίδα (Αγγλικά).