Νάστης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Νάστης (που ετυμολογείται από το ρήμα ναίω = κατοικώ, δηλαδή ο κάτοικος ή έποικος) είναι γνωστός ο ένας από τους δύο γιους του Νομίονα, συναρχηγός μαζί με τον αδελφό του τον Αμφίμαχο των Καρών κατά τον Τρωικό Πόλεμο, στον οποίο πήραν μέρος ως σύμμαχοι των Τρώων. Ο Νάστης σκοτώθηκε στον πόλεμο αυτό από τον Αχιλλέα, στον ποταμό Σκάμανδρο. Ο Νάστης αναφέρεται στην Ιλιάδα (Β 867, Β 871), που σημειώνει ότι «ως κόρη χρυσοστόλιστος στον πόλεμον κινούσε», αλλά αυτό δεν τον έσωσε από τον θάνατο. Το χρυσάφι που φορούσε το πήρε ο Αχιλλέας αφού τον σκότωσε.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κρουσίου: Λεξικόν Ομηρικόν, διασκευή από την έκτη γερμανική έκδ. υπό Ι. Πανταζίδου, έκδοση «Βιβλιεκδοτικά καταστήματα Αναστασίου Δ. Φέξη», Αθήνα 1901, σελ. 589