Μυία (αστερισμός)
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Μυία | |
|---|---|
 πατήστε για μεγαλύτερη εικόνα | |
| Συντομογραφία | Mus |
| Λατινικό όνομα | Musca |
| Γενική | Muscae |
| Έκταση | 138,4 τετ. μοίρες (0,335 %) Κατάταξη 77ος |
| Αριθμός άστρων (μέγεθος ≤ 6,5) |
62 |
| Πλήρως ορατός σε γεωγραφικά πλάτη μεταξύ 14°N - 90°S | |
Η Μυία (=μύγα, λατινικά: Musca, συντομογραφία: Mus) είναι αστερισμός που σημειώθηκε για πρώτη φορά το 1603 από τους Keyser και Houtman στην Ουρανομετρία τους, και ένας από τους 88 επίσημους αστερισμούς που θέσπισε η Διεθνής Αστρονομική Ένωση. Συνορεύει με τους αστερισμούς Νότιο Σταυρό, Κένταυρο, Τρόπιδα, Χαμαιλέοντα, Πτηνόν και Διαβήτη. Είναι πολύ νότιος αστερισμός και έτσι είναι τελείως αόρατος από την Ελλάδα.
Η αρχική ονομασία του αστερισμού ήταν Musca Australis vel Indica, δηλαδή η Νότιος ή Ινδική Μυία, καθώς μέχρι και τα τέλη του 19ου αιώνα μ.Χ. αναγνωριζόταν ο αστερισμός Musca Borealis (η Βόρειος Μυία) στην πλάτη του Κριού. Υποτίθεται ότι ο Lacaille τον δημιούργησε πρώτος από την Apis (Μέλισσα) του Bayer, αλλά ήδη από το 1679 ο Halley είχε αποκαλέσει τον αστερισμό Musca Apis, και ακόμα νωρίτερα ο Riccioli τον είχε καταλογογραφήσει ως Apis seu Musca. Από την άλλη, μέχρι το 1872 η πλανισφαίρα του Stieler έγραφε Biene (μέλισσα) και ένας εναλλακτικός τίτλος στη Γαλλία ήταν Abeille. Ο Ιούλιος Σίλερ είχε ενώσει τη Μυία με το Πτηνόν και τον Χαμαιλέοντα για να αναπαραστήσει την προμήτορα Εύα στους ουρανούς.
Οι φωτεινότεροι αστέρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Γκουλντ απέδιδε στη Μυία 75 αστέρες μέχρι έβδομου μεγέθους.
- Ο α Μυίας είναι και ο φωτεινότερος του αστερισμού, με φαινόμενο μέγεθος 2,69 και φασματικό τύπο B2 IV-V.
- Ο β Μυίας έχει φαινόμενο μέγεθος 3,05 και φασματικό τύπο B2 V. Αποτελεί διπλό σύστημα με διαχωρισμό 1,3 δευτερόλεπτο της μοίρας.
- Ο γ έχει φαιν.μέγεθος 3,87 και φασμ.τύπο B5 V.
- Ο δ έχει φαιν.μέγεθος 3,62 και φασμ.τύπο K2 III.
- Ο ε έχει φαιν.μέγεθος 4,11 και φασμ.τύπο M5 III.
- Ο λ έχει φαιν.μέγεθος 3,64 και φασμ.τύπο A7 III.
Αξιοσημείωτα στον αστερισμό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ο Καινοφανής της Μυίας του 1998 ανακαλύφθηκε από τον William Liller στη Χιλή στις 29 Δεκεμβρίου του έτους εκείνου και στο μέγιστο της λαμπρότητάς του ήταν ορατός και με κιάλια (φαιν.μέγεθος 8,5).
- Το φωτεινό ανοικτό σμήνος NGC 4463 έχει φαιν.μέγεθος 7,2 και φαινόμενη διάμετρο 5΄.
- Το σφαιρωτό σμήνος NGC 4372 έχει φαιν.μέγεθος 7,8 και το NGC 4833 7,4.
- Το πλανητικό νεφέλωμα MyCn 18 είναι γνωστό ως «Νεφέλωμα της Κλεψύδρας» από το χαρακτηριστικό του σχήμα. Αλλά το φωτεινότερο πλανητικό νεφέλωμα στη Μυία είναι το NGC 5189, με φαιν.μέγεθος 10,3 και φαινόμενη διάμετρο 2,3 λεπτά της μοίρας.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
