Μωυσής της Βουλγαρίας
| Μωυσής της Βουλγαρίας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 10ος αιώνας |
| Θάνατος | 976 Σέρρες |
| Χώρα πολιτογράφησης | Πρώτη Βουλγαρική Αυτοκρατορία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός ηγέτης |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Νικόλαος[1] και Ripsime |
| Αδέλφια | Σαμουήλ της Βουλγαρίας Δαυίδ της Βουλγαρίας Ααρών της Βουλγαρίας |
| Οικογένεια | Αδελφοί Κομητόπουλοι |
Ο Μωυσής, Εκκλησιαστικά Σλαβονικά: Мѡѷсе́й, βουλγαρ.: Мойсей (απεβ. 976) από τη Δυναστεία Κομητόπουλων ήταν Βούλγαρος ευγενής.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν γιος του Νικολάου κόμη και της Ριψιμία της Αρμενίας. Αδελφοί του ήταν οι Δαυίδ, Ααρών και Σαμουήλ.
Έπειτα από την κατάληψη των ανατολικών μερών της Βουλγαρίας από τους Ρωμαίους το 971, αυτός και οι αδελφοί του συνέχισαν να πολεμούν στη δύση. Εξουσίαζαν μαζί και διαίρεσαν το βασίλειο σε τέσσερα μέρη: η έκταση του Μωυσή ήταν γύρω από τον ποταμό Στρούμιτσα, από όπου έπρεπε να ξεκινά επιθέσεις εναντίον των περιοχών του Αιγαίου της Ρωμανίας.
Το 976 ο Βουλγαρικός στρατός ανέλαβε μία μεγάλη επίθεση από όλα τα σύνορα και ο Μωυσής οδήγησε τα στρατεύματα στις Σέρρες. Κατά την πολιορκία της πόλης, χτυπήθηκε μοιραία από μία πέτρα και έπειτα σφαγιάσθηκε από ένα εχθρικό ξίφος. Το ίδιο έτος χάθηκε ο Δαυίδ και ο Ααρών φονεύθηκε από τον Σαμουήλ, έτσι όλη η εξουσία περιήλθε στα χέρια του Σαμουήλ, που έγινε τσάρος το 997, έπειτα από το τέλος του Ρομάν, τελευταίου ηγεμόνα της προηγούμενης δυναστείας του Κρούμου.
Άλλη άποψη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, ο Συμεών Α΄ της Βουλγαρίας (πάππος του Ρομάν) είχε πολλά παιδιά. Ένα από αυτά, ο Ιβάν, νυμφεύτηκε μία Αρμένια στην Καισάρεια· ο Μωυσής και ο Ααρών ήταν γιοί του Ιβάν. Επίσης σύμφωνα με την ίδια εκδοχή, ο Μωυσής επέζησε και παρέμεινε σε δράση δίπλα στον Σαμουήλ, εναντίον του εχθρού, ως το 986 τουλάχιστον.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Nicholas Adontz. Samuel l'Armenien, Roi des Bulgares. Bruxelles, Palais des academies, 1938. Published also in: Etudes Armeno-Byzantines. Livraria Bertrand. Lisbonne, 1965, Pp. 347 - 407