Μυρτώ Δραγώνα-Μονάχου
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Μυρτώ Δραγώνα-Μονάχου | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Μυρτώ Δραγώνα-Μονάχου (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 6 Ιουλίου 1935[1] Καλαμάτα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ελληνικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών[1] Πανεπιστημιακό Κολλέγιο Λονδίνου[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | καθηγήτρια πανεπιστημίου καθηγήτρια φιλοσοφίας |
| Εργοδότης | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών Πολυτεχνείο Κρήτης |
Η Μυρτώ Δραγώνα-Μονάχου είναι Ελληνίδα καθηγήτρια φιλοσοφίας. Γεννήθηκε στην Καλαμάτα στις 6 Ιουλίου 1935. Δίδαξε αρχικά στην ιδιωτική και στη Μέση Εκπαίδευση, στη συνέχεια υπηρέτησε στο Κέντρο Ερεύνης της Ελληνικής Φιλοσοφίας της Ακαδημίας Αθηνών, και τέλος δίδαξε στα Πανεπιστήμια Κρήτης και Αθηνών. Ειδικεύτηκε στη Στωική Φιλοσοφία, στη Φιλοσοφία των ανθρώπινων δικαιωμάτων, στην Ηθική και στη Βιοηθική. Είναι συγγραφέας πολλών φιλοσοφικών βιβλίων και άρθρων.
Σπουδές[2][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εισήχθη 2η κατά σειράν επιτυχίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και 3η στη Νομική Σχολή του ίδιου Πανεπιστημίου. Περάτωσε μόνο το πρώτο έτος της Νομικής Σχολής και την εγκατέλειψε για να φοιτήσει στη Φιλοσοφική, απ’ όπου έλαβε το πτυχίο της το 1959 με άριστα (8,94). Ήδη μητέρα μιας κόρης και φιλόλογος στην Μέση Εκπαίδευση άρχισε τις μεταπτυχιακές σπουδές της αρχικά ως υπότροφος Εσωτερικού του Ι.Κ.Υ. επί ένα έτος στην Ελλάδα το 1966 υπό την εποπτεία του ακαδημαϊκού Ιωάννη Θεοδωρακοπούλου. Ως υπότροφος Εξωτερικού εργάστηκε επί 2 έτη (1970-1972) στη Μεγάλη Βρετανία, στο University College London, υπό την εποπτεία του καθηγητή Α. Α. Long και για ένα εξάμηνο στο Cambridge υπό την εποπτεία του καθηγητή John Morison. Λόγω της επίδοσής της, της χορηγήθηκε και η τιμητική υποτροφία Hollier’s Scholarship. To 1973 υπέβαλε τη διδακτορική διατριβή της με τίτλο "The Stoic Arguments for the Existence and the Providence of the Gods" και στις αρχές του 1974 έλαβε Ph.D. από το University College London. Η διδακτορική διατριβή της δημοσιεύτηκε από τη Βιβλιοθήκη Σοφίας Σαριπόλου το 1976.
Σταδιοδρομία - Διδακτικό και διοικητικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δίδαξε αρχικά σε ιδιωτικά σχολεία και φροντιστήρια. Το 1962 διορίστηκε στη δημόσια Μέση Εκπαίδευση. Το 1964 έλαβε υποτροφία από το Ι.Κ.Υ. για μετεκπαίδευση στην Ελλάδα, της οποίας άρχισε να κάνει χρήση το 1966-1967 για την εκπόνηση διδακτορικής διατριβής με θέμα «Η ποιητική των Στωικών». Το πρόγραμμα της μετεκπαίδευσης εσωτερικού του Ι. Κ. Υ. διακόπηκε από τη δικτατορία και η Δραγώνα μετατέθηκε στην Ανδρούσα Μεσσηνίας. Τον επόμενο χρόνο έλαβε μέρος σε διαγωνισμό υποτροφιών εξωτερικού του Ι. Κ. Υ. και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο University College London (1969-1971) με εκπαιδευτική άδεια κατά τα τρία συνολικά έτη των μεταπτυχιακών σπουδών της. Μετά τη λήψη του διδακτορικού της διπλώματος, δίδαξε επί ένα έτος στη Βαρβάκειο Πρότυπο Σχολή και μετατάχτηκε στο Κέντρο Ερεύνης της Ελληνικής Φιλοσοφίας της Ακαδημίας Αθηνών (Κ.Ε.Ε.Φ., 1973-1982) ως συντάκτης, εργαζόμενη παράλληλα ως Ειδική επιστήμων και στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (1978-1981). Κατά τη θητεία της στο Κ. Ε. Ε. Φ. επεξεργάστηκε μεγάλο αριθμό λημμάτων για το Λεξικό των Προσωκρατικών, ήταν μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του περιοδικού Φιλοσοφία και αντιπρόεδρος του επιστημονικού προσωπικού της Ακαδημίας. Κατά τα έτη 1974-1978 δίδασκε επίσης α) στο Κέντρο Φιλοσοφικών Ερευνών (ΚΦΕ) Λογική Στωικών, Βρετανική ηθική φιλοσοφία και μεταηθική, β) στη Χ.Ε.Ν. Αθηνών Προσωκρατική φιλοσοφία και γ) στη Σχολή Δημόσιας Διοίκησης πολιτική φιλοσοφία και ανθρώπινα δικαιώματα. Το 1982 εκλέχτηκε έκτακτη καθηγήτρια φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης μεταξύ οκτώ συνυποψηφίων της. Το 1984 μονιμοποιήθηκε στη βαθμίδα του τακτικού καθηγητή και υπηρέτησε στο Τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών μέχρι το 1997. Το 1998 της έγινε μετάκληση από το Τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης (Μ.Ι.Θ.Ε.) του Πανεπιστημίου Αθηνών όπου και δίδαξε μέχρι το 2002. Έκτοτε, ως ομότιμη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών –και από το 2005 τιμητικά και του Πανεπιστημίου Κρήτης– δίδαξε βιοηθική επί αρκετά έτη στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα Βιοηθικής του Πανεπιστημίου Κρήτης στο Ρέθυμνο και –επί δύο εξάμηνα– ηθική φιλοσοφία και βιοηθική και στο πανεπιστήμιο Πελοποννήσου στην Καλαμάτα. Διετέλεσε επανειλημμένα πρόεδρος του Τμήματος ΦΚΣ και διευθύντρια του Τομέα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και –για μια διετία– και διευθύντρια του αυτού Τομέα στο ΜΙΘΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διετέλεσε Πρόεδρος του Δ.Σ. του Ι.Κ.Υ., ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος του Δ.Σ. της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας, honorary research fellow των Πανεπιστημίων του Λονδίνου (University College London) και του Princeton, αντιπρόεδρος του Συλλόγου Επιστημονικού Προσωπικού της Ακαδημίας Αθηνών και πρόεδρος του Συνδέσμου «Θεόφιλος Βέικος, για την Κριτική Σκέψη και τη Φιλοσοφική Παιδεία». Το 1993, κατά τη διάρκεια του 19ου παγκοσμίου συνεδρίου Φιλοσοφίας στη Μόσχα, εκλέχτηκε για μια δεκαετία (1993-2003) μέλος του Δ.Σ. της Διεθνούς Ομοσπονδίας Φιλοσοφικών Εταιριών (F.I.S.P.), ενώ στο 21ο παγκόσμιο συνέδριο που έγινε στην Κωνσταντινούπολη το 2003 εξελέγη αντιπρόεδρος της F.I.S.P. για άλλη μία πενταετία (2003-2008). Κατά τη δεκαπενταετία της θητείας της στην F.I.S.P. διετέλεσε πρόεδρος της Επιτροπής «Συνεδρίων, Συμποσίων και λοιπών Φιλοσοφικών Συναντήσεων» (1993-1998), πρόεδρος της Επιτροπής «Παγκόσμια Δεκαετία για τη διδασκαλία των ανθρώπινων δικαιωμάτων» (1998-2003) και της Επιτροπής «Η ηθική στις επιστήμες και τη βιοτεχνολογία» (2003-2008), καθώς και μέλος της Επιτροπής “Βιοηθικής και Πολιτισμικής Ανάπτυξης.” Υπήρξε επίσης ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρικής Ηθικής και Δεοντολογίας υπό την προεδρία του Κ. Δοξιάδη και διετέλεσε από το 1998 έως το 2008 μέλος της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής υπό την προεδρία του Γ. Κουμάντου. Το 2005 διορίστηκε μέλος της Ανεξάρτητης Αρχής της Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής (ΙΥΑ) την οποία και υπηρέτησε αμισθί έως το 2010. Το 2009 ορίστηκε μέλος της Επιτροπής Προγράμματος του ΧΧΙΙΙ Παγκοσμίου Συνεδρίου Φιλοσοφίας, το οποίο φιλοξενήθηκε στην Αθήνα το 2013, και διετέλεσε αντιπρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής του κορυφαίου αυτού συνεδρίου.
Τιμητικές διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
1) Το 2002 έγινε μέλος της Διεθνούς Ακαδημίας Φιλοσοφίας (International Academy for Philosophy) με έδρα την Αρμενία (Yerevan).
2) Το 2003 κατά τη διάρκεια του 21ου Παγκοσμίου Φιλοσοφίας διετέλεσε για μια πενταετία αντιπρόεδρος της F.I.S.P.
3) To 2003 της απονεμήθηκε ο τίτλος του επίτιμου μέλους της Ένωσης Καθηγητών για την Προαγωγή της Φιλοσοφίας στην Εκπαίδευση.
4) Το 2005 της απονεμήθηκε σε ειδική τελετή στο Πανεπιστήμιο Κρήτης ο τίτλος της ομότιμης καθηγήτριας και του Πανεπιστημίου Κρήτης.
5) Τον Ιούλιο του 2006 της αφιερώθηκε ο τόμος της περιοδικής έκδοσης Φιλοσοφίας και Διεπιστημονικής Έρευνας SKEPSIS ΧVII/ι-ιι, με βιογραφικό, εργογραφία και εργασίες συναδέλφων και φοιτητών της συναφείς με το επιστημονικό της έργο.
6) Στις 23 Μαρτίου του 2008 της απονεμήθηκε σε ειδική τελετή από το Διοικητικό Συμβούλιο της Παμμεσσηνιακής Ένωσης Αθηνών το αργυρούν μετάλλιο του Ιθωμάτα Διός.
7) Στις 12 Ιουνίου του 2013 έγινε επίτιμο μέλος του Διεπιστημονικού Κέντρου Αριστοτελικών Σπουδών (AUTH) του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
8) Στις 15 Ιανουαρίου του 2015 στο πλαίσιο της απονομής τιμής σε γυναίκες επιστήμονες της απονεμήθηκε από τον τότε Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια ο Ταξιάρχης του Τάγματος του Φοίνικος και σχετικό δίπλωμα για την αναγνώρισή της από τη φιλοσοφική κοινότητα ως σημαντικής θεράπαινας της φιλοσοφίας.
Επιστημονικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Μυρτώ Δραγώνα-Μονάχου έχει στο ενεργητικό της περίπου 200 δημοσιεύματα, τα οποία κατανέμονται ως εξής:
4 βιβλία, μία μονογραφία και Πανεπιστημιακές Σημειώσεις βιοηθικής, 4 επιμέλειες Πρακτικών συνεδρίων με προλόγους και εισαγωγές, 2 εκτενείς συμμετοχές σε συλλογικά έργα, μία εκτενής εισαγωγή σε Πρακτικά διεπιστημονικού συνεδρίου Βιοηθικής (2016), 2 μεταφράσεις βιβλίων σε συνεργασία, περισσότερα από 70 ερευνητικά άρθρα σε ελληνικά περιοδικά, ξένες εκδόσεις και συλλογικούς τόμους, περίπου 100 ανακοινώσεις σε Πρακτικά διεθνών και τοπικών συνεδρίων στην Ελλάδα και το εξωτερικό, 14 βιβλιοκρισίες και παρουσιάσεις βιβλίων, 15 περίπου άρθρα σε λεξικά και εγκυκλοπαίδειες, περισσότερες από 50 επιφυλλίδες (κυρίως στις εφημερίδες Το Βήμα, Η Καθημερινή, Τα Νέα και Η Σημαία Καλαμάτας) και περισσότερα από 15 ποικίλα και σχετικά με τη φιλοσοφία δημοσιεύματα σε περιοδικά γενικού ενδιαφέροντος.
Έχει κάνει διαλέξεις και εισηγήσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Λονδίνο, Cambridge, Princeton, Austin, Berkeley, Νaples, Edinburgh, Ericeira, Kyoto, New Delhi, κλπ.), έχει συμμετάσχει στα Παγκόσμια Συνέδρια Φιλοσοφίας κατά τα έτη 1973, 1978, 1983, 1988, 1993, 1998, 2003, 2008, 2013 με ανακοίνωση και σε αρκετά και με προεδρία και έχει οργανώσει η ίδια 4 συνέδρια (2 διεθνή, 1 βαλκανικό και 1 πανελλήνιο) των οποίων έχει επιμεληθεί και τα Πρακτικά.
Βιβλία - Μονογραφίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
1. The Stoic Arguments for the Existence and the Providence of the Gods. Athens, Saripolion 1976, 331 σελ.[3]
2. Φιλοσοφία και ανθρώπινα δικαιώματα. Αθήνα, Παπαζήσης 1986, 335 σελ.[4]
3. Σύγχρονη ηθική Φιλοσοφία: Ο Αγγλόφωνος Στοχασμός. Αθήνα, Ελληνικά Γράμματα 1995, 550 σελ.
4. “Divine Providence in the Philosophy of the Empire”, ANRW 36, 7. De Gruiter, Berlin - New York 1994, pp. 4417-4490, 71 σελ.
5. Σωκράτης. Αθήνα, Σκάι: Οι Μεγάλοι ΄Ελληνες, 2009, 217 σελ.
6. Φιλοσοφικοί προβληματισμοί σε θέματα ιατρικής ηθικής και βιοηθικής. Σημειώσεις για τους μεταπτυχιακούς φοιτητές του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, Καλαμάτα, 2013, 250 σελ.
7. [Επιμ.], Anthony Long: Νους, ψυχή και σώμα στον αρχαίο ελληνικό στοχασμό. Μετάφρ. Δήμητρα Παπουτσάκη. Ηράκλειο, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2019.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 www
.auth .gr /sites /default /files /cv _0 .pdf. - ↑ Δραγώνα-Μονάχου, Μυρτώ. «Βιογραφικό Σημείωμα Μυρτώς Δραγώνα-Μονάχου» (PDF). Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ Βιβλιοκρισία Sharples, R.W. (Νοέμβριος 1978). «Τhe Journal of Hellenic Studies». Cambridge Core. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ Βιβλιοκρισία της Γεωργοπούλου-Νικολακάκου, Νικολίτσας (1987). «Ελληνική Φιλοσοφική Επιθεώρηση». Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2020.
|