Μπρούνο Γ΄ της Κολωνίας
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Μπρούνο Γ΄ της Κολωνίας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1140 (περίπου) |
| Θάνατος | 1200[1][2] |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία[3] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | καθολικός ιερέας καθολικός επίσκοπος (από 1192)[4] |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Αδόλφος Δ΄ του Μπεργκ[5] και Ερμενγάρδη του Ντίσσεν-Σβάρτσενμπεργκ[5] |
| Αδέλφια | Αρνόλδος του Μπεργκ Εβεράρδος Α΄ του Μπεργκ-Άλτενα Φρειδερίκος Β΄ της Κολωνίας Ενγιλβέρτος Α΄ του Μπεργκ Αδόλφος Α΄ του Βέρντεν Adolf (III) (V) of Berg |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Αρχιεπίσκοπος της Κολωνίας (1191–1193)[4][6] αρχιεπίσκοπος[7] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μπρούνο Γ΄, γερμ. Bruno III (π. 1155 - π. 1200) από τον Οίκο του Μπεργκ ήταν αρχιεπίσκοπος της Κολωνίας & δούκας της Βεστφαλίας (1191-93).
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν ο πέμπτος γιος του Αδόλφου Δ΄ κόμη του Μπεργκ και της Ίρμγκαρτ, κόρης του Ένγκελμπερτ φον Σβάρτσενμπεργκ. Ήταν ανιψιός του Μπρούνο Β΄ (1131-37) και αδελφός του Φρειδερίκου Β΄ (1156-58) αρχιεπισκόπων της Κολωνίας.
Το 1156 αναφέρεται ως κοσμήτορας του Αγ. Γεωργίου της Κολωνίας και το 1169 ως κοσμήτορας του καθεδρικού της Κολωνίας. Το 1191 εκλέχθηκε αρχιεπίσκοπος της Κολωνίας, διαδεχόμενος του Φίλιππο Α΄ των Χάινσμπεργκ. Παραιτήθηκε το 1193 και αποσύρθηκε στο αββαείο του Άλτενμπουργκ. Το 1192 απεβίωσε και τάφηκε εκεί. Τον διαδέχθηκαν οι ανιψιοί του Αδόλφος (1193-95) και Ένγκελμπερτ Α΄ (1220-25) ως αρχιεπίσκοποι της Κολωνίας.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 135951437. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2015.
- ↑ p58948.htm#i589478.
- ↑ «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλική) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. vbergbr. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 vbergbr.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλική) The Peerage.
- ↑ koln.
- ↑ WIAG-Pers-EPISCGatz-04215-001.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Lewald, Ursula, 'Die Ezzonen. Das Schicksal eines rheinischen Fürstengeschlechts', in Rheinische Vierteljahrsblätter 43 (1979) pp. 120–168