Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μπρίτσιους Μπάτορυ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μπρίτσιους Μπάτορυ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1276
Βασίλειο της Ουγγαρίας
Θάνατος1322
Χώρα πολιτογράφησηςΟυγγαρία
ΘρησκείαΚαθολική Εκκλησία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταγαιοκτήμων
Οικογένεια
ΤέκναJohn Bátori
Lökös Bátori
Miklós Bátori
András Báthori
Θυρεός

Ο Μπρίτσιους, ουγγρ.: Briccius Báthory, επίσης Báthori ή Bátori (απεβ. γύρω στο 1322) ήταν Ούγγρος ευγενής και ιδρυτής της διάσημης οικογένειας Μπάτορυ.

Ο πατέρας του ήταν ο Ανδρέας του Ρακομέζ, με το παρωνύμιο ο Φαλακρός, γιος του Νικολάου, από τη φυλή των Γκούτκελεντ. Ο Ανδρέας αναφέρεται το 1250 ως προστάτης του μοναστηριού Σαρβάρ (Sárvár) στην κομητεία Σατμάρ ( Szatmár).

Το 1279 ο Μπρίτσιους (μαζί με τους αδελφούς του Γεώργιο (απεβ. 1307) και Βενέδικτο (απεβ. 1321) και τον θείο του Χόντος ανταμείφθηκαν από τον βασιλιά Λαδίσλαο Δ' των Άρπαντ για στρατιωτικές υπηρεσίες, παραχωρώντας τους το Μπάτορ (Bátor) στην κομητεία Σαμπόλτς (Szabolcs).

Το 1310 το Μπάτορ περιήλθε στην αποκλειστική κατοχή του Μπρίτσιου, όταν κατέληξε σε συμφωνία με τον ανιψιό του Mιχαήλ και τον εξάδελφο εκείνου Βιντ (Vid) να μοιράσουν τις κοινές κτήσεις. Μετά από αυτό, ο Μπρίτσιους και οι απόγονοί του ονόμασαν τους εαυτούς τους "του Μπάτορ" ή Μπάτορυ.

Ο Μπρίτσιους απέκτησε πέντε γιους από τη σύζυγό του, μια άγνωστη κόρη του Μαρχάρντ Ναμπάντι (Marhard Nadabi) από τη φυλή Τσακ (Csák):

  • Ιωάννης Α', ο πρωτότοκος γιος του Μπρίτσιου, έγινε κόμης του Σατμάρ.
  • Ανδρέας Β' (απεβ. 1345), επίσκοπος του Βαραντίνουμ.
  • Λαυρέντιος, απεβ. χωρίς απογόνους.
  • Νικόλαος Α' (απεβ. 1357/63) έγινε κόμης του Τσονγκράντ (Csongrád).
  • Λουκάς (απεβ. 1330), ο νεότερος γιος, ο οποίος διέθετε μεγάλες ιδιοκτησίες στο Σατμάρ και του ανατέθηκε η κυριότητα του Έτσεντ (Ecsed).

Μεταξύ αυτών ο Ιωάννης ήταν ο πρόγονος των Μπάτορυ του Σομλυό, του πρεσβύτερου κλάδου της οικογένειας, ενώ ο Λουκάς ήταν ο πρόγονος των Μπατόρυ του Έτσεντ, του νεότερου κλάδου.

  • Farin, Michael, Heroine des Grauens. Elisabeth Báthory . Μόναχο: P. Kirchheim, 2003. .
  • Wertner, Moritz, "Urgeschlechter in Siebenbürgen.", στο Archiv des Vereins für siebenbürgische Landeskunde . Neue Folge, Bd. 29, Heft 1 (1899), Hermannstadt 1899, pp. 156–235.