Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μπιλιάνα Γιοβάνοβιτς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μπιλιάνα Γιοβάνοβιτς
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση28  Ιανουαρίου 1953
Βελιγράδι
Θάνατος11  Μαρτίου 1996
Λιουμπλιάνα
Χώρα πολιτογράφησηςΣερβία
Γιουγκοσλαβία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΣερβικά
Κροατικά[1]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
ακτιβίστρια
ακτιβίστρια για την ειρήνη

Η Μπιλιάνα Γιοβάνοβιτς (σερβικά κυριλλικά: Биљана Јовановић, σερβικά λατινικά: Biljana Jovanović, 28 Ιανουαρίου 1953 - 11 Μαρτίου 1996) ήταν Σέρβα συγγραφέας, φεμινίστρια και ακτιβίστρια της υπέρ της ειρήνης. Έγραψε ποίηση, μυθιστορήματα και έργα και συμμετείχε σε μεγάλο βαθμό στο ειρηνευτικό κίνημα κατά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας στις αρχές της δεκαετίας του 1990.

Η Γιοβάνοβιτς γεννήθηκε στο Βελιγράδι της Γιουγκοσλαβίας, (σήμερα στη Σερβία), στις 28 Ιανουαρίου 1953. Ο πατέρας της ήταν ο γνωστός Γιουγκοσλάβος, Μαυροβούνιος και Σέρβος πολιτικός, Μπάτρικ Γιοβάνοβιτς και ο αδερφός της ήταν ο νομικός και καθηγητής του Πανεπιστημίου του Νόβι Σαντ, Πάβλε Γιοβάνοβιτς. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου με πτυχίο φιλοσοφίας. Παντρεύτηκε τον συγγραφέα Ντράγκαν Λακίσεβιτς ενώ ήταν φοιτήτρια. Ωστόσο αργότερα χώρισαν. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 παντρεύτηκε τον Σλοβένο κοινωνιολόγο Ράστκο Μόκνικ και χώρισαν το χρόνο τους μεταξύ της Λουμπλιάνα και του Βελιγραδίου. Η Γιοβάνοβιτς πέθανε από όγκο στον εγκέφαλο στο Βελιγράδι στις 11 Μαρτίου 1996.[2]

Η Γιοβάνοβιτς δημοσίευσε μια συλλογή ποιημάτων το 1977, ενώ ήταν ακόμη φοιτήτρια και ακολούθησε ένα μυθιστόρημα, το Avala is Falling, τον επόμενο χρόνο. Η Γιοβάνοβιτς δημοσίευσε δύο ακόμη μυθιστορήματα στις αρχές της δεκαετίας του 1980, το The Dogs and the Other (σερβικά λατινικά:Psi i ostali) το 1980 και το My Soul, My Only Child (σερβικά λατινικά: Duša, jedinica moja) το 1984. Συνολικά δημοσίευσε τέσσερα έργα, δύο στη δεκαετία του 1980 και τα άλλα δύο στη δεκαετία του 1990.[3]

Η Γιοβάνοβιτς ήταν επίσης δημόσια διανοούμενη και βοήθησε στην ίδρυση της Επιτροπής Άμυνας των Καλλιτεχνικών Ελευθεριών. Ήταν μέλος της Ένωσης Σέρβων Συγγραφέων από το 1982, υπηρετώντας ως πρόεδρος για μια χρονική περίοδο. Καθώς η ένωση έγινε πιο εθνικιστική στα τέλη της δεκαετίας του 1980, η Γιοβάνοβιτς απομακρύνθηκε από αυτήν. Αγκάλιασε το αντι-εθνικιστικό κίνημα στις αρχές της δεκαετίας του 1990, οργανώνοντας διαμαρτυρίες που ζητούσαν ειρήνη και ανοχή. Ήταν μία από τις ιδρύτριες του Κινήματος Πολιτικής Αντίστασης, το 1992 και, αργότερα εκείνο το έτος, του εργαστηρίου Flying Classroom, ένα καλλιτεχνικό πρόγραμμα που προσπαθεί να συνδέσει τους Γιουγκοσλάβους σε μια ήδη μερικώς διαμελισμένη χώρα.[4]

  1. CONOR.SI. 35827555.
  2. Lukić 2005, σελ. 192-194.
  3. Lukić 2005, σελ. 192.
  4. Lukić 2005, σελ. 192-193.