Μπεντρός Ντουριάν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μπέντρος Ντουριάν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Պետրոս Դուրեան (Western Armenian)
Γέννηση20 Μαΐουιουλ. / 1  Ιουνίου 1851γρηγ.[1][2]
Ουσκουντάρ[1][2]
Θάνατος21 Ιανουαρίουιουλ. / 2  Φεβρουαρίου 1872γρηγ.[1][2]
Κωνσταντινούπολη[1][2]
Αιτία θανάτουφυματίωση
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΠάνθεον του Κομιτάς
ΕθνικότηταΑρμένιοι[3][1]
Χώρα πολιτογράφησηςΟθωμανική Αυτοκρατορία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΟθωμανική Αρμενίων
ΣπουδέςScutari Jemaran (έως 1867)[1]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποιητής[1][2]
θεατρικός συγγραφέας[1][2]
ηθοποιός
μεταφραστής
ηθοποιός θεάτρου
δραματουργός
συγγραφέας
Οικογένεια
ΑδέλφιαYeghishe Tourian of Jerusalem
Commons page Σχετικά πολυμέσα

O Μπέντρος Ντουριάν ή Πέτρος Τουριάν (αρμενικά: Պետրոս Դուրեան και Պետրոս Դուրյան, 1851 - 1872)[4] ήταν Αρμένιος ποιητής και θεατρικός συγγραφέας που έζησε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Παρά το γεγονός ότι πέθανε σε πολύ νεαρή ηλικία πρόλαβε να συνθέσει περισσότερα από σαράντα ποιήματα, αρκετά θεατρικά έργα και να αναγνωριστεί ως μια από τις αξιοσημείωτες προσωπικότητες της αρμενικής λογοτεχνίας.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1851 στη συνοικία Σκούταρι της ασιατικής πλευράς της Κωνσταντινούπολης και προερχόταν από φτωχή και πολύτεκνη οικογένεια[4]. Παρά την οικονομική ένδεια, ο πατέρας του που εργαζόταν ως σιδηρουργός[4], φρόντισε για τη μόρφωση του γιου του, στέλνοντάς τον να φοιτήσει στη λεγόμενη Αρμενική Ακαδημία, σχολείο που λειτουργούσε στο Σκούταρι. Εκεί, υπό την καθοδήγηση του λογοτέχνη Χακόμπ Παρονιάν (1843–1891) , ο Ντουριάν ανέπτυξε το ταλέντο του στη λογοτεχνία, συνθέτοντας το πρώτο του ποίημα στην ηλικία των 13 ετών, ενώ δύο χρόνια αργότερα έγραψε το παρθενικό του θεατρικό έργο[5].

Αφού ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του τιμώμενος για τις επιδόσεις του, πέρασε από διάφορα εργασιακά περιβάλλοντα προκειμένου να προσφέρει οικονομική ενίσχυση στην οικογένειά του: κατ' αυτόν τον τρόπο εργάστηκε μεταξύ άλλων σε φαρμακείο, σε εφημερίδα, αλλά και ως ιδιωτικός δάσκαλος. Έπειτα, παρά τις αντιρρήσεις του πατέρα του, στράφηκε προς το θέατρο, γράφοντας τα σενάρια για διάφορες αρμενικές θεατρικές παραστάσεις που παρουσιάστηκαν στην Κωνσταντινούπολη από το 1867 μέχρι και το 1871, κατά κύριο λόγο ιστορικού και πατριωτικού περιεχομένου. Παρόλο που τα θεατρικά έργα του Ντουριάν δεν χαρακτηρίζονται ως το δυνατό του σημείο, εντούτοις τον κατέστησαν εξαιρετικά δημοφιλή[5].

Ο τάφος του Ντουριάν στο Πάνθεον του Κομίτας (Γερεβάν)

Ο Ντουριάν, συνέθεσε περισσότερα από σαράντα ποιήματα, τα οποία διακρίνονται για την ευαισθησία, τα δυνατά αισθήματα και την άνεση στον γραπτό λόγο. Σε αυτά, ο Ντουριάν αναφέρεται μεταξύ άλλων στις ομορφιές της φύσης, στη θέλησή του για ζωή, στη σκληρή μοίρα του και τον αναμενόμενο πρόωρο θάνατό του εξαιτίας της ασθένειάς του, ενώ ορισμένα από αυτά είναι πατριωτικού περιεχομένου[5]. Γνωστά του ποιήματα είναι η Μικρή λίμνη, οι Ευχές για την Αρμενία, Η θλίψη μου κ.ά[4]. Παράλληλα, σώζονται 15 γράμματά του από την αλληλογραφία που διατηρούσε μεταξύ του 1869 και του 1871[5].

Ο Ντουριάν απεβίωσε στις 21 Ιανουαρίου του 1872 στην Κωνσταντινούπολη, χτυπημένος από φυματίωση. Στην κηδεία του παρέστη πλήθος κόσμου, ενώ η νεκρώσιμη ακολουθία περιλάμβανε και χορωδία, γεγονός αντίθετο με τις παραδόσεις της Αρμενικής Αποστολικής Εκκλησίας, το οποίο ωστόσο λέγεται πως απέσπασε - για τη συγκεκριμένη περίπτωση - τη σιωπηρή ανοχή του Αρμένιου πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως[5].

Η σορός του Ντουριάν θάφτηκε στο αρμενικό κοιμητήριο του Σκουταρίου, ωστόσο το 1957 (με αφορμή την καταστροφή του κοιμητηρίου στα πλαίσια διάνοιξης νέου δρόμου) έγινε εκταφή θραυσμάτων του κρανίου του, τα οποία μεταφέρθηκαν μυστικά το 1969 στην Αρμενία και παραδόθηκαν στο Μουσείο Λογοτεχνίας και Τεχνών Χαρέντς του Γερεβάν. Εν τέλει τα λείψανα του κρανίου θάφτηκαν το 2012 στο Πάνθεον του Κομίτας[6].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 (Aρμενικά) Αρμένικη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια. Armenian Encyclopedia Publishing House. 1974.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 (Aρμενικά) Armenian Concise Encyclopedia. Armenian Encyclopedia Publishing House. 1990.
  3. Ara Krikorian, Hraïr Heratchian: «Le dictionnaire biographique» (Γαλλικά) Μαιζόν-Αλφόρ. 2021. σελ. 580. ISBN-13 978-2-905686-93-0.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 «Petros Duryan (Petros Tourian)». armenianhouse.org (στα Αγγλικά). Armenian House. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2019. 
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Hacikyan, Agop Jack (2000). The Heritage of Armenian Literature. From the eighteenth century to modern times. III. Detroit: Wayne State University Press. σελ. 440-441. 
  6. Charkhchyan, Hovik (10 Ιουνίου 2016). «Posthumous "Travel" of Bedros Tourian». 168.am (στα Αγγλικά). 168hours. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2019. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]