Η μπαγκατέλα του Μπετόβεν σε λα ελάσσονα Für Elise (Για τη Λίζα)
Η μπαγκατέλα (bagatelle) στη μουσική είναι μια σύντομη, εύκολη και ελαφριά σύνθεση, χωρίς συγκεκριμένη μορφή.[1] Η ονομασία της προέρχεται από τη λατινική λέξη baca που σημαίνει μικρό πράγμα. Τον όρο εισήγαγε ο Γάλλος συνθέτης και μουσικός Φρανσουά Κουπρέν της μπαρόκ περιόδου. Ο Μπετόβεν καθιέρωσε τη μπαγκατέλα ως μουσική σύνθεση και κατάφερε να ξεπεράσει την αρχική απλοϊκότητά της, γράφοντας από το 1801 ιδιαίτερα αξιόλογα μουσικά έργα όπως οι 7 μπαγκατέλες op. 33 (δεύτερη έκδοση)[2]. Μια τρίλεπτη μπαγκατέλα σε λα ελάσσονα του Μπετόβεν με όνομα στα γερμανικά Für Elise (Για τη Λίζα) είναι ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα έργα της κλασικής μουσικής. Η πρεμιέρα της δόθηκε στις 27 Απριλίου 1810 και οι ειδικοί για το έργο του διαφωνούν μέχρι σήμερα σε ποια ακριβώς το έγραψε.[3][4]
Στην αργκό, μπαγκατέλα λέγεται ένα αντικείμενο που είναι παλιό, δύσχρηστο ή άχρηστο (π.χ για όχημα, μηχάνημα, κλπ), όπως επίσης και η άσχημη γυναίκα.[5][6]
Σαν λευκαδίτικο γλωσσικό ιδίωμα, σημαίνει το τιποτένιο ή το ασήμαντο πράγμα.[7] Πολύ πιθανό να προέρχεται από το ιταλικό bagattella, που σημαίνει ασήμαντο πράγμα, αλλά και μικρό διακοσμητικό αντικείμενο.[5]
Μπαγκατέλα (Bagatelle) λέγεται ένα Γαλλικής προέλευσης επιτραπέζιο παιγνίδι, που μοιάζει με το μεγαλύτερο σε μέγεθος μπιλιάρδο.[5] Ο σκοπός του παιγνιδιού είναι, ένας συγκεκριμένος αριθμός από μπίλιες, να οδηγηθεί στις τρύπες μιας επιφάνειας που προστατεύονται από ξύλινα πασαλάκια.[8] Το παιγνίδι παρουσιάστηκε το 1777, σε βασιλικό πάρτι, στο αρχοντικό Château de Bagatelle, από όπου και πήρε το όνομά του. Έγινε δημοφιλές στη Γαλλία και από εκεί διαδόθηκε στην Αμερική, τον 18ο αιώνα, όταν Γάλλοι στρατιώτες πήγαν να βοηθήσουν στην Αμερικάνικη Επανάσταση εναντίον της Μεγάλης Βρετανίας.[9][10]
