Μπίμινι
Τα Μπίμινι (Bimini) είναι αλυσίδα νησιών που συναποτελούν το δυτικότερο διοικητικό διαμέρισμα στις Μπαχάμες. Τα νησιά απέχουν περίπου 200-210 χιλιόμετρα δυτικά-βορειοδυτικά από την πρωτεύουσα των Μπαχαμών, το Νασσάου, αλλά μόλις 90 χιλιόμετρα ανατολικά (το λιγότερο) από το Μαϊάμι των ΗΠΑ. Ο πληθυσμός των Μπίμινι στην απογραφή του 2022 ήταν 2.417 κάτοικοι.[1]
Γεωγραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα μεγαλύτερα νησιά των Μπίμινι είναι το Βόρειο Μπίμινι, το Νότιο Μπίμινι και το Ανατολικό Μπίμινι.[2][3] Μικρότερα νησιά της αλυσίδας είναι τα Γκαν Κη, Νορθ Κατ Κη, Σάουθ Κατ Κη και το τεχνητό νησί ψυχαγωγίας Όσεαν Κη. Στο διοικητικό διαμέρισμα Μπιμίνι περιλαμβάνεται και ο μπάγκος Κη Σαλ, με την αλυσίδα των Έλμποους Κης, που γεωγραφικώς δεν ανήκει στην κυρίως συστάδα των Μπίμινι.[4] Μια συστάδα σκοπέλων νοτιοδυτικά των Έλμποους Κης είναι τα δυτικότερα σημεία του εδάφους του κράτους των Μπαχαμών.
Το Βόρειο Μπίμινι έχει μήκος 11 χιλιόμετρα και πλάτος μόλις 200 μέτρα. Ο κυριότερος οικισμός είναι η Άλις Τάουν, ουσιαστικά μια μακρόστενη παράταξη από καταστήματα, καταλύματα για τους τουρίστες, εστιατόρια και μπαρ πάνω σε δύο παράλληλες οδούς αποκαλούμενες «The King's Highway» και «Queens Highway». Καθώς το νησί είναι σχεδόν επίπεδο, μπορεί να καλυφθεί στο μακρινό μέλλον από τα νερά της θάλασσας εξαιτίας της προβλεπόμενης ανόδου της θαλάσσιας στάθμης.[5] Το Νότιο Μπίμινι φιλοξενεί μικρό αεροδρόμιο, που εξυπηρετεί και το βόρειο νησί.
Επειδή το Μπίμινι βρίσκεται κοντά στο Μαϊάμι πολλοί Αμερικανοί το επισκέπτονται προκειμένου να ψαρέψουν με καλάμι, να κάνουν καταδύσεις και να διασκεδάσουν στα νυκτερινά κέντρα. Υπάρχουν πολλά επισκέψιμα ναυάγια στην ευρύτερη περιοχή, όπως εκείνο του πλοίου «Σαπόνα», που εξώκειλε το 1926 εξαιτίας τυφώνα και το επάνω μισό του βρίσκεται πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.[6]
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι πρώτοι κάτοικοι των δύο μεγάλων νησιών ήταν οι ιθαγενείς Λουκάγιαν και η ονομασία «Μπίμινι» προέρχεται από τη γλώσσα τους.[7]
Το Μπίμινι έχει αρκετά τοπόσημα που λέγεται ότι κατέχουν μυστικιστικές ιδιότητες απόκρυφης προελεύσεως. Αρκετά από τα ιστορικά δεδομένα σχετικώςε με αυτά τα μέρη βασίζονται σε εικασίες και μελετητές από διάφορες ειδικότητες έχουν προσφέρει διάφορες ερμηνείες, επιστημονικές, παραψυχολογικές, μεταφυσικές και ψευδοεπιστημονικές. Tο πλέον πολυσυζητημένο από αυτά είναι ίσως το υποβρύχιο τείχος ή «Δρόμος του Μπίμινι» (αγγλ. Bimini Road).
Κατά την περίοδο της Ποτοαπαγόρευσης στις Ηνωμένες Πολιτείες, το Μπίμινι ήταν προτιμώμενο λιμάνι-καταφύγιο και σημείο ανεφοδιασμού για το θαλάσσιο λαθρεμπόριο οινοπνευματωδών ποτών.
Η μεγάλη αεροπορική κίνηση μεταξύ Μαϊάμι και Μπίμινι έχει κοστίσει διαχρονικά αρκετά δυστυχήματα, με πρώτο ίσως εκείνο της πτώσεως έξω από τις ακτές του νησιού ενός υδροπλάνου στις 22 Μαρτίου 1922, που επέφερε τον πνιγμό και των πέντε επιβαινόντων.[8] Στη νεότερη εποχή, ένα αμφίβιο αεροσκάφος συνετρίβη επίσης στη θάλασσα στις 19 Δεκεμβρίου 2005, σκοτώνοντας και τους 20 επιβαίνοντες.[9] Λιγότερο από έναν μήνα αργότερα, στις 13 Ιανουαρίου 2006, ένα από τα γνωστότερα μέρη στο Β. Μπίμινι, το Compleat Angler Hotel, μικρό ξενοδοχείο και μπαρ, καταστράφηκε από πυρκαγιά. Το μπαρ φιλοξενούσε φωτογραφίες και ενθυμήματα του θαμώνα του Έρνεστ Χέμινγουεϊ, που χάθηκαν στη φωτιά, η οποία στοιχίσε τη ζωή και στον ιδιοκτήτη του.[10]
- Η τελευταία σκηνή της κινηματογραφικής ταινίας του 1991 Η σιωπή των αμνών γυρίστηκε στην Άλις Τάουν.[11]
Η Πηγή της νεότητας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο κονκισταδόρ εξερευνητής Χουάν Πόνθε ντε Λεόν στην αναζήτησή του για την Πηγή της Νιότης ανέφερε συχνά το Μπίμινι (ως Beniny). Οι Αραουάκοι και/ή οι Ταΐνο μιλούσαν για έναν τόπο ονόματι Beimini ως την τοποθεσία της θρυλικής αυτής πηγής. Εξαιτίας μάλλον της ομοιότητας των ονομασιών με το «Μπίμινι», η Πηγή της νεότητας συνδέθηκε με τις Μπαχάμες, ενώ οι ιθαγενείς αναφέρονταν σε κάποια τοποθεσία στις ακτές του Κόλπου της Ονδούρας.[12] Αναπτύχθηκε ο θρύλος ότι η Πηγή βρισκόταν σε κάποια από τις αβαθείς λιμνούλες του Νότιου Μπίμινι. Σήμερα υπάρχει ένα μικρό πηγάδι με γλυκό νερό (αν και στο επίπεδο της θάλασσας) με μια πλάκα που αναφέρει την Πηγή της Νεότητας, επί της οδού που οδηγεί στο Αεροδρόμιο του Νότιου Μπίμινι.
Εντός του υφάλμυρου μαγκρόβιου βάλτου που καλύπτει 6 χιλιόμετρα της ακτογραμμής του Βόρειου Μπίμινι βρίσκεται ο λεγόμενος «Λάκκος της θεραπείας» (The Healing Hole). Είναι μια λιμνούλα στο άκρο ενός δικτύου από ελισσόμενες σήραγγες. Όταν η πλημμυρίδα εξέρχεται αυτές οι σήραγγες εκχέουν δροσερό και μεταλλικό γλυκό νερό στη λιμνούλα. Επειδή αυτό το φυσικό φρέαρ δημιουργήθηκε από τη διάβρωση του ασβεστολιθικού πετρώματος από το πηγαίο νερό πριν από χιλιάδες χρόνια, το νερό του έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε ασβέστιο και μαγνήσιο.
Ενδημικά είδη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στο Μπίμινι συναντώνται στη φύση αρκετά ενδημικά και απειλούμενα με εξαφάνιση είδη ζώων. Ο βόας του Μπίμινι (είδος Epicrates striatus fosteri), που προστατεύεται και από τον νόμο στις Μπαχάμες, είναι το μεγαλύτερο από τα χερσαία ερπετά στα νησιά Μπίμινι. Η Ameiva των Μπίμινι (Ameiva auberi richmondi) είναι μια ταχυκίνητη σαύρα πολύ συνηθισμένη στο Βόρειο και το Νότιο Μπίμινι. Το μικρόδοντο πριονόψαρο (Pristis pectinata) είναι από τα σπανιότερα είδη μεγάλων ψαριών σε όλη τη Γη και εντάσσεται από περιβαλλοντικές ομάδες στα «κρισίμως κινδυνεύοντα είδη», δηλαδή ένα βήμα πριν από την εξαφάνιση.
Ο Βιολογικός Σταθμός Πεδίου του Μπίμινι (BBFS) με το παγκοσμίως γνωστό «Εργαστήριο καρχαριών» του[13] έχει συλλάβει και καταγράψει 13 είδη καρχαριών στα αβαθή νερά γύρω από το Μπίμινι. Αν προστεθούν και οι καρχαρίες των βαθιών νερών πέρα από τις δυτικές ακτές της αλυσίδας των νησιών, τότε τα είδη των καρχαριών στην περιοχή της είναι περισσότερα. Μεταξύ των πρώτων ειδών είναι ο ρυγχοκαρχαρίας (Isurus oxyrinchus), ο μεγαλομάτης αλωπίας (Alopias superciliosus), ο ακανθίας (Squalus acanthias, το κοινό «σκυλόψαρο») και το πλειότρημα ή έξαγχος.
Αξιοσημείωτοι κάτοικοι και επισκέπτες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ο σπουδαίος συγγραφέας Έρνεστ Χέμινγουεϊ έζησε στην Άλις Τάουν του Μπίμινι από το 1935 έως το 1937, διαμένοντας στο «Compleat Angler Hotel» (δείτε παραπάνω). Εκεί έγραψε μόνο λίγα άρθρα και επεξεργάσθηκε το μυθιστόρημα Να έχεις και να μην έχεις, ενώ κυρίως ψάρευε με τη βάρκα του στα βαθιά νερά, με τη μέθοδο της συρτής, πιάνοντας μαχαιρίες (είδος συγγενικό του ξιφία), τόνους και ξιφίες. Εξάλλου είχε προσελκυσθεί στην περιοχή από ιστορίας για απίστευτες ψαριές στα εκεί νερά του Ρεύμα του Κόλπου.[10] Λέγεται ότι ένας μαχαιρίας που ζύγιζε 230 κιλά και ψαρεύτηκε στα ανοικτά του Μπίμινι ενέπνευσε τον Χέμινγουεϊ να γράψει τα έργα Ο γέρος και η θάλασσα και Νησιά της Καραϊβικής.[14]
- Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ επισκέφθηκε το Β. Μπίμινι το 1964 και επεξεργάσθηκε εκεί τον λόγο του για τη βράβευσή του με το Νόμπελ Ειρήνης.[15]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Census population and housing: 2022 Census, Bahamas Gov
- ↑ ReefNews Geography: Bimini, Retrieved December 1, 2013
- ↑ Bimini Bahamas Attractions, Retrieved December 1, 2013
- ↑ Bahamas Districts
- ↑ Whittaker, Robert J.· Whittaker, School of Geography Robert J.· Fernandez-Palacios, José Maria (2007). Island Biogeography: Ecology, Evolution, and Conservation. OUP, Οξφόρδη. σελ. 337. ISBN 978-0-19-856611-3.
- ↑ The Sapona
- ↑ Ahrens, Wolfgang P. (2015). «Naming the Bahamas Islands: History and Folk Etymology». Onomastica Canadiana 94 (2): 101. ISSN 2816-7015. https://ojs.lib.uwo.ca/index.php/oc/article/view/14910.
- ↑ »Five Died at Sea in 56-hour Drift on Disabled Plane», The New York Times, 26 Μαρτίου 1922, σελ. 1
- ↑ «Crack found in doomed plane's wing», CNN, 21 Δεκεμ. 2005. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2009.
- ↑ 10,0 10,1 Frommers Guides: Bimini-Fire Guts Hemingway's Favorite Bar
- ↑ «Filming Locations for Jonathan Demme's Oscar-winning The Silence Of The Lambs (1991), in Pittsburgh, Virginia and Bimini in the Bahamas». The Worldwide Guide to Movie Locations. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ Peck, Douglas T. «Misconceptions and Myths Related to the Fountain of Youth and Juan Ponce de Leon's 1513 Exploration Voyage» (PDF). New World Explorers, Inc. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2008.
- ↑ Bimini Biological Field Station Αρχειοθετήθηκε February 4, 2011, στο Wayback Machine.
- ↑ By JERRY HULSE, «Some insist it was here that Nobel prize- winning Papa Hemingway got the inspiration for his novel about "The Old Man and the Sea."» BIMINI:, May 05, 1985, ανακτήθηκε την 1η Δεκεμβρίου 2013
- ↑ Michael H. Cottman: «A beach break in Bimini», January 7, 2013, ανακτήθηκε την 1η Δεκεμβρίου 2013
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Curran, H. Allen· White, Brian (2005). Terrestrial and shallow marine geology of the Bahamas and Bermuda. Special Paper no. 300. Boulder: Geological Society of America. ISBN 0-8137-2300-0.
- Jennings, D.; Gruber, S.H.; Franks, B.; Kessel, S.; Robertson, A. (2008). «Effects of large-scale anthropogenic development on juvenile lemon shark (Negaprion brevirostris) populations of Bimini, Bahamas». Environmental Biology of Fishes 83 (4): 369-377. doi:. Bibcode: 2008EnvBF..83..369J.
- Kresge, Dave (2005). VantagePoint Guide to Bimini. VantagePoint Guides. ISBN 0-9729589-1-6.
- Saunders, Ashley (2000). History of Bimini. I (Rev έκδοση). Alice Town, Bimini, Bahamas: New World Press. ISBN 978-0-8082-9219-7.
- Shinn, E.A. (2009). «The mystique of beachrock». International Association of Sedimentologists 41: 19-28. http://www.geocities.com/rainforest/vines/1320/shinn_mystique_beachrock.pdf. Ανακτήθηκε στις 28 August 2011.
- Swart, Peter Koenraad· Gregor P. Eberli· Judith A. McKenzie (2009). «Special publication of the International Association of Sedimentologists, 41». Perspectives in carbonate geology. Οξφόρδη: Wiley-Blackwell. σελίδες 19–28. ISBN 978-1-4051-9380-1.
- Zink, David (1978). The Stones of Atlantis. Englewood Cliffs, N.J.: Prentice Hall Trade. ISBN 0-13-846923-7.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Το Μπίμινι στα Βικιταξίδια
- Bimini Biological Field Station
- Save Bimini Association
- «The Fountain of Youth». The Official Site of The Bahamas.