Μπένεντικτ Αουφσνάιτερ
| Μπένεντικτ Αουφσνάιτερ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | Φεβρουάριος 1665[1] Κίτσμπιελ[2] |
| Θάνατος | Ιανουάριος 1742[3] Πάσσαου[4] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχιδουκάτο της Αυστρίας |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συνθέτης[5] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | αρχιμουσικός εκκλησιαστικής μουσικής (από 1705) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μπένεντικτ Άντον Αουφσνάιτερ, (Benedict Anton Aufschnaiter ή Auffschnaidter, Κίτσμπιελ βαπτ. 21 Φεβρουαρίου 1665 – κηδ. Πάσαου 24 Ιανουαρίου 1742) ήταν Αυστριακός συνθέτης και αρχιμουσικός της Μπαρόκ περιόδου.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Αουφσνάιτερ έλαβε μεγάλο μέρος της μουσικής του εκπαίδευσης στη Βιέννη, όπου έζησε για αρκετά χρόνια. Αργότερα πήρε πόστο στην ορχήστρα της εκεί αυτοκρατορικής Αυλής. Στις 16 Ιανουαρίου 1705, διορίστηκε Αρχιμουσικός (Kapellmeister) στην Αυλή του Πάσαου από τον επίσκοπο-καρδινάλιο φον Λάμπεργκ (Johann Philipp von Lamberg) ως διάδοχος του Γκέοργκ Μούφατ. Πέθανε εκεί τον Ιανουάριο του 1742. Ήταν παντρεμένος δύο φορές και από το δεύτερο γάμο, είχε ένα γιο. [6]
Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα περισσότερα από τα 300 σωζόμενα έργα του είναι θρησκευτικού περιεχομένου. Στα ενδιαφέροντα θεωρητικά του βιβλία (Regulae compositionis fondamentalis Musurgiae, επισκοπική βιβλιοθήκη Πάσαου), υπογραμμίζει τις διαφορές ανάμεσα στην εκκλησιαστική μουσική, τη μουσική θεάτρου και τη μουσική δωματίου. [7] Επίσης, στο ίδιο έργο, κατονομάζει τους Καρίσιμι, ντι Λάσο, φον Κερλ και Γκουμπελτσάιμερ ως είδωλά του.
- Concors discordia op. 2 (Nυρεμβέργη, 1695) – 6 σουίτες για έγχορδα
- Dulcis Fidium Harmoniæ op. 4 (Άουγκσμπουργκ, 1703) – 8 εκκλησιαστικές σονάτες για δύο βιολιά, έγχορδα και εκκλησιαστικό όργανο
- Memnon sacer ab oriente op. 5 (Άουγκσμπουργκ, 1709) – εσπερινοί ψαλμοί για έγχορδα και μπάσο κοντίνουο
- Alaudæ V op. 6 (1711) – 5 λειτουργίες (για 4 φωνές, βιολί, δύο βιόλες, τρεις τρμπέτες, δύο τρομπόνια και εκκλησιαστικό όργανο)
- Répons pour la Semaine Sainte
- Aquila clangens op. 7 (Πάσαου, 1719) – 12 προσφορές
- Cymbalum Davidis op. 8 (Πάσαου, 1728) – 4 εσπερινοί ψαλμοί
- Miserere pro tempore quadragesimae op. 9 (αδημοσίευτο, 1724)
- Μοτέτα
- Concerto o parthia della cortesia
- Kommt, beschaut die Weisoheit – Pastorella-Trio sonata
- Litaniae Lauretanae
- Ρέκβιεμ, σε Ντο μείζονα (1738)
- Σερενάτα της ειρήνης, σε Ντο μείζονα
- Δοξαστική σονάτα
- Ave Regina σε Φα Μείζονα
- Πρελούδιο και φούγκα για 4 φωνές
(Πηγές εργογραφίας: [8][9][10][11][12][13] )
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) SNAC. w64k552s. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ «Grove Music Online» (Αγγλικά) Oxford University Press. 01510. ISBN-13 978-1-56159-263-0.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ (Γαλλικά, Ολλανδικά, Αγγλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Ισπανικά) Musicalics. 81327. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2022.
- ↑ Bauer
- ↑ Λεωτσάκος
- ↑ http://musicalics.com/en/node/81327
- ↑ http://imslp.org/wiki/Category:Aufschnaiter,_Benedikt_Anton
- ↑ https://www.jpc.de/jpcng/cpo/detail/-/art/Benedict-Anton-Aufschnaiter-1665-1742-Concors-Discordia-op-6/hnum/7769634
- ↑ https://portal.dnb.de/opac.htm?method=simpleSearch&cqlMode=true&query=idn%3D122395883
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2017.
- ↑ https://de.wikisource.org/wiki/ADB:Aufschnaiter,_Benedict
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- «Λεξικό Μουσικής και Μουσικών» (Dictionary of Music and Musicians) του George Grove, D.C.L (Oxford, 1880)
- Baker’s biographical dictionary of musicians, on line
- Kennedy, Michael Λεξικό Μουσικής της Οξφόρδης (Oxford University Press Αθήνα: Γιαλλέλης, 1989) ISBN 960-85226-1-7
- Γιώργος Λεωτσάκος, επιμέλεια λήμματος στην εγκυκλοπαίδεια «Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα», έκδοση 1981, τόμος 10, σ. 119
- Enciclopedia Bompiani-Musica, Milano (εκδ. ΑΛΚΥΩΝ, 1985)
- Eric Blom The New Everyman Dictionary of Music (Grove Weidenfeld, N. York, 1988)
- Heinrich Bauer: Aufschnaiter, Benedict Anton. In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 1, Duncker & Humblot, Berlin 1953, ISBN 3-428-00182-6, S. 443 f.
|